၀ိနည္းက်င့္၀တ္ေခၚ ရဟန္းက်င့္ဖြယ္ (၂၂၇)သြယ္ (အပိုင္း-၁)

ဒီေန႔ေတာ့ ၀ိနည္းေတာ္ေပါ့။ ပါတိေမာက္ကိုအေျခခံၿပီးေတာ့ လူေတြအေနနဲ႔ သိထားသင့္ သိထားထိုက္တာေတြကို ပို႔ခ်ေပးသြားမွာပါ။ ဒါကိုပို႔ခ်ေပးမယ္လို႔ ေၾကျငားတဲ့ ေနာက္တစ္ရက္မွာ အီးေမးလ္တစ္ေစာင္ လက္ခံရရွိခဲ့တယ္။ သူ႔အီးေမးလ္က ``လူေတြကို ၀ိနည္းသင္ေပးမယ္ဆိုေတာ့ ကိုယ့္ခ်ီးထုပ္ကို ေျဖျပတာနဲ႔ အတူတူပဲ..တဲ့။ အရွင္ဘုရား ငတ္သြားခ်င္လို႔လား..တဲ့။ လူေတြကို ၀ိနည္းသင္မေပးပါနဲ႔..တဲ့´´။ ဦးဇင္းက ေတြးပါတယ္။ အခုေခတ္က လူေတြက ၀ိနည္းကို နားမလည္ေတာ့ ထင္ရာျမင္ရာ အထူးအဆန္းလုပ္ျပႏိုင္တဲ့ ပဋိယတ္မဟုတ္ ပဋိပတ္မလုပ္နဲ႔ ႏွစ္လံုးေပး သံုးသံုးေပးနဲ႔ ထင္သလိုေနတဲ့ ဘုန္းႀကီးအစုတ္အျပတ္ေတြကို တကယ့္သူေတာ္ေကာင္းႀကီးေတြလို႔ ထင္မွတ္ေနၾကတယ္။

၀ိနည္းေတာ္ကို လူေတြနားလည္ရင္ေတာ့ ဒါမ်ိဳးေတြ ပေပ်ာက္သင့္သေလာက္ေတာ့ ပေပ်ာက္သြားလိမ့္မယ္လို႔ ဦးဇင္းကေတြးမိတယ္။ ကိုယ္က၀ိနည္းနဲ႔ မညီတာလုပ္ေနလို႔ လူေတြက ေတြ႔သြားလို႔ မကိုးကြယ္လည္းေနေပါ့။ ၀မ္းမနည္းပါဘူး။ ဘာျပဳလုိ႔လညး္ဆိုေတာ့ ကိုယ့္ထက္ ၀ိနည္းေတာ္ကို ေလးစားတဲ့ ျမတ္ႏိုးတဲ့ သီလရွိတဲ့ ရဟန္းေတာ္ကို ရွာၿပီးကိုးကြယ္ၾကမွာေလ။ ဒါဟာ ေတြးၾကည့္ရင္ တကယ္ကို ေက်နပ္စရာေကာင္းပါတယ္။ ဒုႆီလေတြကို ကိုးကြယ္ေနတာနဲ႔စာရင္ ဒီအျဖစ္အပ်က္က တကယ္ကို ေက်နပ္ဖြယ္ေကာင္းပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ၀ိနည္းေတာ္ကို ပို႔ခ်ေပးရျခင္းျဖစ္ပါတယ္။

ဦးဇင္းတို႔ ၀ိနည္းအေၾကာင္းကို ပို႔ခ်မယ္ဆုိေတာ့ ၀ိနည္းသိကၡာပုဒ္ေတာ္ေတြကို မပို႔ခ်ခင္ ၀ိနည္းသိကၡာပုဒ္ေတာ္ကို ဘာေၾကာင့္ ဘယ္လိုအက်ိဳးေက်းဇူးေၾကာင့္ ဘုရားရွင္ပညတ္ေတာ္ မူခဲ့သလဲဆိုတာကို အရင္ေျပာၾကရေအာင္ပါ..။

တစ္ခါတုန္းက ျမတ္စြာဘုရားရွင္ကိုယ္ေတာ္ျမတ္ႀကီးဟာ ေ၀ရဥၥာျပည္မွာ ၀ါဆိုေတာ္မူတယ္။ အဲဒီအခါမွာ လက္ယာေတာ္ရံျဖစ္ေတာ္မူတဲ့ အရွင္သာရိပုတၱရာမေထရ္ျမတ္က ``ပရိနိဗာန္စံလြန္ေတာ္ မူၿပီးေသာ ဘုရားရွင္တို႔တြင္ အဘယ္ဘုရားရွင္၏ သာသနာေတာ္သည္ ၾကာျမင့္စြာ တည္တံ့ပါသနည္း၊ အဘယ္ဘုရားရွင္တုိ႔၏ သာသနာေတာ္သည္ ၾကာျမင့္စြာ မတည္တံ့ပါသနည္း´´လို႔ ဘုရားရွင္ကို ေမးေလွ်ာက္ေတာ္မူခဲ့တယ္။

``၀ိပႆီျမတ္စြာဘုရား၊ သိခီျမတ္စြာဘုရား၊ ေ၀ႆဘူျမတ္စြာဘုရားတုိ႔၏ သာသနာေတာ္သည္ အရွည္မတည္တံ့။ အေၾကာင္းမူကား ထိုဘုရားရွင္တုိ႔၏ တပည့္သာ၀ကမ်ားသည္ တရားေဒသနာေတာ္ကို အက်ဥ္းမွ် ေဟာၾကားရံုျဖင့္ အာသေ၀ါကုန္ခန္း ရဟႏၱာျဖစ္သြားၾကကုန္၏။ ထိုေၾကာင့္ တရားေဒသနာကို အက်ယ္ၾကားေတာ္မမူခဲ့။ ၀ိနည္းသိကၡာပုဒ္ေတာ္ကို ပညတ္ေတာ္မမူခဲ့ၾကကုန္။ ထိုဘုရားရွင္တို႔ ပရိနိဗာန္စံလြန္ေတာ္မူၿပီးေနာက္ တပည့္သာ၀က ႏွစ္ဆက္သံုးဆက္ လြန္ေသာအခါ သာသနာေတာ္ ကြယ္ပခဲ့ေလသည္။

ကကုသန္ျမတ္စြာဘုရား၊ ေကာဏာဂံုျမတ္စြာဘုရား၊ ကႆပျမတ္စြာဘုရားတို႔၏ သာသနာေတာ္သည္ တည္တံ့၏။ အေၾကာင္းမူကား ထိုဘုရားရွင္တို႔သည္ တရားေဒသနာေတာ္ကို အက်ယ္အားျဖင့္ ေဟာၾကားေတာ္မူခဲ့၊ ၀ိနည္းသိကၡာပုဒ္ေတာ္ကို ပညတ္ေတာ္မူခဲ့၊ ပါတိေမာက္ကို ရြတ္ျပေတာ္မူခဲ့ၾကကုန္၏။ ထိုဘုရားရွင္တို႔ ပရိနိဗာန္စံလြန္ေတာ္မူေသာအခါ တပည့္သာ၀က အဆက္ဆက္တို႔သည္ သာသနာေတာ္ကို အရွည္တည္တံ့ၾကေစကုန္၏´´လို႔ ေျဖၾကားေတာ္မူခဲ့ပါတယ္။

အဲဒီအခါမွာ အရွင္သာရိပုတၱရာမေထရ္ျမတ္က ျမတ္စြာဘုရားရွင္ကို လက္အုပ္ခ်ီၿပီးလွ်င္ ``သာသနာေတာ္ အရွည္တည္တံ့ေစျခင္းငွါ ၀ိနည္းသိကၡာပုဒ္ေတာ္ကို ပညတ္ေတာ္မူရန္ အခ်ိန္တန္ပါၿပီဘုရား၊ ပါတိေမာက္ရြတ္ျပရန္ အခ်ိန္တန္ပါၿပီဘုရား´´လို႔ ေတာင္းပန္ေလွ်ာက္ထား ျပန္ပါတယ္။

(ဆက္လက္တင္ျပေပးပါမည္)
.................................................................................................မိုးသု(မႏၱေလး)