၀ိနည္းက်င့္၀တ္ေခၚ ရဟန္းက်င့္ဖြယ္ (၂၂၇)သြယ္ (အပိုင္း-၄)

ထိုသုိ႔ေနစဥ္မွာပဲ ၀ဇ္ဇီတိုင္းတစ္ခုလံုး ငတ္မြတ္ျခင္းေဘးႀကီး ျဖစ္ပြားခဲ့တယ္။ ဒီအခါမွာ ရွင္သုဒိန္ဟာ အျခားရဟန္းမ်ားႏွင့္ မိမိပါ ဆြမ္းကိစၥလြယ္ကူေစရန္ မယ္ေတာ္ခမည္းေတာ္ႏွင့္ ေဆြမ်ိဳးမ်ားကို အားကိုးေသာအားျဖင့္ ရဟန္းမ်ားစြာကို ပင့္ေခၚၿပီးေတာ့ ကလႏၵရြာသို႔ ၾကြလာခဲ့ၾကတယ္။ ထိုသို႔ၾကြလာေၾကာင္းကို ေဆြမ်ိဳးမ်ားက ၾကားသိၾက၍ ဆြမ္းအိုးအလံုးေပါင္း (၆၀)ေလာက္ကို ပို႔လႈဳေပးၾကပါတယ္။ ဒီအခါမွာ ရွင္သုဒိန္ဟာ ဆြမ္းအိုး(၆၀)ေလာက္ကို အျခားရဟန္းေတာ္မ်ားအား လႈဳဒါန္းၿပီးေတာ့ မိမိကေတာ့ သပိတ္ပိုက္ကာ ရြာထဲကုိဆြမ္းခံ ထြက္ခဲ့ပါတယ္။

ဒီအခါမွာ မိမိ၏အိမ္မွ ကၽြန္မတစ္ေယာက္သည္ ကၽြန္မ်ားပင္မစားခ်င္ေလာက္ေအာင္ သိုးေနေသာ မုေယာမုန္႔တို႕ို႔ကို လမ္းသို႔စြန္႔ပစ္ရန္ ထြက္အလာမွာ ရွင္သုဒိန္နဲ႔ မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ ပက္ပင္းတိုးေတြ႔ၾကပါတယ္။ ရွင္သုဒိန္က ``အဲဒီမုန္႔ေတြကို စြန္႔ပစ္မွာဆိုရင္ ငါ့သပိတ္ထဲကိုသာ ေလာင္းထည့္လိုက္ပါ´´လို႔ ေျပာၾကားလိုက္ပါတယ္။ ကၽြန္မေလာင္းထည့္တဲ့ မုန္႔အသိုးေတြကို ရြာထဲမွာရွိတဲ့ ဇရပ္ေပၚကိုသြားၿပီးေတာ့ ဘုဥ္းေပးေတာ္မူရွာပါတယ္။

ရွင္သုဒိန္ရဲ႕အေဖသူေဌးႀကီးက သူ႔သားရဟန္းၾကြလာတာကို မသိဘူးလား အျခားေဆြမ်ိဳးမ်ားကေကာ သြားၿပီး အေၾကာင္းမၾကားၾကဘူးလားလို႔ ေမးစရာတစ္ခု ျဖစ္လာျပန္ပါတယ္။ ရွင္သုဒိန္ရဲ႕အေဖ သူေဌးႀကီးဟာ သားရဟန္းၾကြလာတာကို မသိရွာပါဘူး။ အျခားေဆြမ်ိဳးမ်ားကလည္း မိဘသေဘာမတူပဲ ရဟန္း၀တ္သြားတာဆိုေတာ့ ရွင္သုဒိန္ၾကြလာတယ္လို႔ သူေဌးႀကီးကို သြားမေျပာရဲတဲ့အတြက္ သြားမေျပာၾကပါဘူး။

ကၽြန္မကလည္း ရွစ္ႏွစ္ေလာက္ တစ္ခါမွျပန္မေတြ႔ပဲ ကြဲေနကြာေနတာတစ္ေၾကာင္း ဘုန္းႀကီး၀တ္လိုက္ေတာ့ ကတံုးႀကီးနဲ႔လည္းျဖစ္ေနတာကတစ္ေၾကာင္း လူ႔ဘ၀ကလိုမ်ိဳး မဟုတ္ေတာ့ပဲ ရုပ္ရည္ကေျပာင္းလဲ သြားတာကတစ္ေၾကာင္းဆိုေတာ့ ရွင္သုဒိန္ကို သူတို႔သခင္ေလးဆိုတာ ရုတ္ခ်ည္းမမွတ္မိပါဘူး။ ေနာက္မွ အသံနဲ႔ လက္ေျခအေနအထားတို႔ကို သတိထားမိၿပီးမွ စဥ္းစားရင္းနဲ႔ မိမိတို႔ရဲ႕ သခင္ေလးသုဒိန္ဆိုတာကို သိလို္က္ရပါတယ္။

ေသခ်ာၿပီဆိုမွ သူတို႔ရဲ႕အရွင္သခင္ သူေဌးမႀကီးကို သြားေျပာပါတယ္။ သူေဌးႀကီးက သူ႔သားကိုလိုက္ေခၚေတာ့ ဇရပ္ေပၚမွာ မုန္႔အသိုးေတြကို ဘုဥ္းေပးေနတာကို ေတြ႔တဲ့အခါမွာ ရင္ထုမနာေတြျဖစ္ၿပီးေတာ့ အိမ္ကိုပင့္ပါတယ္။ ``ဒီကေန႔အတြက္ေတာ့ ဆြမ္းကိစၥၿပီးပါၿပီ´´လို႔ ေျပာၿပီး ရွင္သုဒိန္က ျငင္းလိုက္ပါတယ္။ ဒီအခါမွာ သူေဌးႀကီးက မနက္မွာ အိမ္ကိုဆြမ္းစားၾကြပါလို႔ ပင့္ၿပီးျပန္သြားပါတယ္။

(ဆက္လက္တင္ျပေပးပါမည္)

.....................................................................................................မိုးသု(မႏၱေလး)