ဘုရားရွင္၏ ျဖစ္ေတာ္စဥ္ႏွင့္ ဆက္စပ္၇ွင္းလင္းခ်က္မ်ား(အပိုင္း-၇) (၈) (၉)

သုေမဓာပညာရွိ ငယ္စဥ္ကေလးဘ၀ထဲက မိဘႏွစ္ပါးတို႔ဟာ ကြယ္လြန္သြားခဲ့ပါတယ္။ သုေမဓာအရြယ္ေရာက္တဲ့ အခါမွာ ဘ႑ာစိုးႀကီးက ``အရွင္...ဤမွ်ေလာက္ေသာ ပစၥည္းမ်ားကား သင္၏ အဘဖက္မွ ဆင္းသက္လာေသာ ပစၥည္းမ်ားတည္း။ ဤမွ်ေလာက္ေသာ ပစၥည္းမ်ားကား သင္၏ အမိဖက္မွ ဆင္းသက္လာေသာ ပစၥည္းမ်ားတည္း။ ဤမွ်ေလာက္ေသာ ပစၥည္းမ်ားကား သင္၏ အဘိုး အေဘးတုိ႔ လက္ထက္မွ ဆင္းသက္လာေသာ ပစၥည္းမ်ားတည္း´´ဟု အထပ္ေဆြမ်ိဳးခုႏွစ္ဆက္မွ ဆင္းသက္လာေသာ (ရရွိလာေသာ) ပစၥည္းဥစၥာရတနာတို႔ကို ျပသၿပီးလွ်င္ ``ဒီဥစၥာရတနာေတြကို အလိုရွိသလို စီမံသံုးစြဲပါ´´လို႔ လြဲေျပာင္း အပ္ႏွင္းေပးပါတယ္။

သုေမဓာပညာရွိဟာ သူလက္ခံလိုက္တဲ့ ပစၥည္းဥစၥာေတြကို ၾကည့္ၿပီးေတာ့ ``ငါ၏ အဘ အဘုိး ေဆြမ်ိဳးခုႏွစ္ဆက္တို႔သည္ ဤမွ် မ်ားျပားစြာေသာ ဥစၥာတို႔ကုိ စုေဆာင္းၿပီးလွ်င္ ကြယ္လြန္ၾကေသာအခါ တစ္က်ပ္တစ္ျပားကိုမွ် မယူႏိုင္ပဲ သြားၾကရကုန္၏။ ငါသည္ကား ကြယ္လြန္သြားရာသို႔ တစ္က်ပ္တစ္ျပားမွ် မက်န္ေအာင္ ယူေဆာင္သြားႏိုင္တဲ့ အေၾကာင္းတရားကို ျပဳလုပ္သင့္၏´´လို႔ ဆင္ျခင္စဥ္းစားၿပီးေတာ့ ကုသုိလ္ေကာင္းမႈတို႔ကို ျပဳလုပ္ၿပီးေတာ့ ေနခဲ့ပါတယ္။

(ဆက္လက္တင္ျပေပးပါမည္) ......................................................................မိုးသု(မႏၱေလး)

ဘုရားရွင္၏ ျဖစ္ေတာ္စဥ္ႏွင့္ ဆက္စပ္၇ွင္းလင္းခ်က္မ်ား(အပိုင္း-၈)ဲ့

တစ္ေန႔ေသာအခါမွာ သုေမဓာပညာရွိသည္ ျပာသာဒ္အထက္ထပ္သို႔ ထက္၍ ဆိတ္ၿငိမ္ရာအရပ္၌ တင္ပလႅင္ဖြဲ႕ေခြ ေနထိုင္ၿပီးလွ်င္ ဤသို႔ ႀကံစည္ေတာ္မူပါတယ္....။

ဘ၀သစ္၌ျဖစ္ျခင္း(ပဋိသေႏၶေနရျခင္း)သည္ ဆင္းရဲလွ၏။ ခႏၶာကိုယ္၏ ပ်က္စီးရျခင္း(ေသရျခင္း)သည္လည္း ဆင္းရဲလွ၏။ အိုျခင္းတရားသည္ လႊမ္းမိုးႏွိပ္စက္အပ္သည္ျဖစ္၍ ေတြေတြေ၀ေ၀ ေသရျခင္းသည္လည္း ဆင္းရဲလွ၏။

ပဋိသေႏၶေနရျခင္းသေဘာ အိုရျခင္းသေဘာ နာရျခင္းသေဘာရွိေသာငါသည္ မအိုရာ မနာရာ မေသရာ ေဘးကုန္ခန္းရာ ေအးၿငိမ္းရာျဖစ္ေသာ နိဗၺာန္တရားကို ရွာမွီးေပအံ့။

က်င္ငယ္ က်င္ႀကီး ျပည္ေသြး သည္းေျခ သလိပ္ တံေတြး ခၽြဲ ႏွပ္အစရွိသည့္ အထူးထူးေသာ အပုပ္မ်ိဳးတို႔ျဖင့္ ျပည့္၍ေနေသာ ဤကိုယ္ေကာင္ပုပ္ကို ငါသည္ မငဲ့မကြက္ အလိုမရွိပဲ စြန္႔လႊတ္၍ သြားႏုိင္ပါမူ ေကာင္းေလစြာ့..။

ထိုေအးၿငိမ္းရာ နိဗၺာန္သို႔ သြားေရာက္ေၾကာင္း ခရီးေကာင္းသည္ ရွိသည္ဧကန္ျဖစ္ေပလိမ့္မည္။ ထိုလမ္းသည္ မရွိပဲေနျခင္းငွါ မတတ္စေကာင္း။ ဘ၀အေႏွာင္အဖြဲ႕မွ လြတ္ေျမာက္ရန္ ထိုနိဗၺာန္ေရာက္ေၾကာင္း ခရီးေကာင္းကို ငါကား ရွာမွီးေပေတာ့အံ့..။

ဥပမာအားျဖင့္ ဆင္းရဲျခင္း(ဒုကၡ)တရား ထင္ရွားရွိလတ္ေသာ္ ကိုယ္စိတ္ခ်မ္းသာျခင္း(သုခ)တရား ေလာက၌ ထင္ရွားရွိသကဲ့သို႔ ဤအတူ ၀ဋ္ဒုကၡ၏ျဖစ္ျခင္း ဘ၀တရား ထင္ရွားရွိလတ္ေသာ္ ထို၀ဋ္ဒုကၡ၏မျဖစ္ျခင္း နိဗၺာန္တရားကိုလည္း အလိုရွိအပ္(သိမွတ္အပ္)သည္သာတည္း..။

(ဆက္လက္တင္ျပေပးပါမည္)

..........................................................................................................မိုးသု(မႏၱေလး)

ဘုရားရွင္၏ ျဖစ္ေတာ္စဥ္ႏွင့္ ဆက္စပ္၇ွင္းလင္းခ်က္မ်ား(အပိုင္း-၉)

“ဥပမာ တစ္နည္းအားျဖင့္ အပူရွိလွ်င္ ထိုအပူမွ တစ္ပါးျဖစ္ေသာ အေအးလည္းရွိသကဲ့သို႔ ဤအတူ ရာဂမီး ေဒါသမီး ေမာဟမီး ဤမီးသံုးပါးထင္ရွားရွိလွ်င္ ထိုမီးသံုးပါးကို ၿငိမ္းေစတတ္ေသာ နိဗၺာန္တရားကိုလည္း အလိုရွိအပ္(သိမွတ္အပ္)သည္သာတည္း”


“ဥပမာ တစ္နည္းအားျဖင့္ မေကာင္းမႈ အကုသိုလ္တရား ထင္ရွားရွိလွ်င္ ေကာင္းမႈ ကုသုိလ္တရားလည္း ထင္ရွားရွိသကဲ့သို႔ ဤအတူပင္ ဇာတိပဋိသေႏၶေနရျခင္း ဇာတိတရားထင္ရွားရွိလွ်င္ ထိုဇာတိကုိ ကုန္ေစတတ္သည့္ ပဋိသေႏၶေနျခင္းကင္းရာ နိဗၺာန္တရားကိုလည္း အလိုရွိအပ္(သိမွတ္အပ္)သည္သာတည္း”


ဤသို႔ အႀကံေတာ္ျဖစ္ၿပီး ဆက္၍တဖန္ ေလးနက္စြာ အႀကံေတာ္ျဖစ္ျပန္သည္မွာ...........


“ဥပမာအားျဖင့္ မစင္တြင္း၌ က်ေရာက္ေနေသာ (တစ္နည္းအားျဖင့္=မစင္လိမ္းကပ္ေနေသာ) ေယာက်ာၤးသည္ ၾကာမ်ိဳးငါးပါးတို႔ျဖင့္ တန္ဆာဆင္အပ္၍ ၾကည္လင္ေသာ ေရရွိသည့္ တဖက္ဆည္ကန္ႀကီးကို မ်က္၀ါးထင္ထင္ အေ၀းမွ ေတြ႔ျမင္ေနရပါလ်က္ ထုိတဖက္ဆည္ကန္ႀကီးသို႔ သြားေရာက္ရန္ လမ္းမွန္ကို မရွာမီွးလွ်င္ ထို႔သို႔မရွာမွီးျခင္းသည္ တဖက္ဆည္ကန္ႀကီး၏ အျပစ္မဟုတ္၊ ထိုမစင္လိမ္းကပ္ေနေသာ ေယာက်ာၤး၏ အျပစ္သာျဖစ္သကဲ့သို႔၊ ဤအတူ ကိေလသာ အညစ္အေၾကးတို႔ကုိ ေဆးေလွ်ာ္ရာျဖစ္ေသာ နိဗၺာန္တည္းဟူေသာ တစ္ဖက္ဆည္ကန္ႀကီး ထင္ရွားရွိပါလ်က္ ထိုနိဗၺာန္တည္းဟူေသာ တဖက္ဆည္ကန္ႀကီးကို မရွာမွီးလွ်င္ ထိုသုိ႔မရွာမွီးျခင္းသည္ တဖက္ဆည္ကန္ႀကီး၏ အျပစ္မဟုတ္”


(ဆက္လက္တင္ျပေပးပါမည္)


..................................................................................................မိုးသု(မႏၱေလး)