ကိုယ္ေစာင့္နတ္ဆိုတာ တကယ္ရွိမရွိ သိခ်င္သူမ်ားအတြက္

(ဦးဇင္း ကိုယ္ေစာင့္နတ္ဆိုတာ တကယ္ရွိပါသလား လူကို နတ္ကေစာင့္တယ္ဆုိတာ ဗုဒၶဘာသာနဲ႔ ကိုက္ညီမႈရွိပါသလား တကယ္လို႔ ကိုယ္ေစာင့္နတ္ဆိုတာရွိခဲ့ရင္ ဘယ္လိုမ်ိဳးပံုစံနဲ႔ လူကို ေစာင့္ေရွာက္ေပးပါသလဲ သူဟာ လူ႔ခႏၶာကိုယ္ထဲမွာ ေနတာပါလား ျပင္ပမွာ သီးျခားေနတာပါလားဆိုတာကို ဘုရားတပည့္ေတာ္ကို သနားေစာင့္ေရွာက္ခ်ီးေျမွာက္ေသာအားျဖင့္ ေျဖၾကားေပးေတာ္မူပါဘုရား)

ေမးခြန္းေတြက မ်ားလိုက္တာ။ ဦးဇင္း ခပ္တုိတိုနဲ႔ လိုရင္းပဲ ေျဖေပးလိုက္ပါတယ္။

ကိုယ္ေစာင့္နတ္ဆိုတာ တကယ္ရွိပါတယ္။

“မေကာင္းမႈျပဳေသာ သူသည္ သူမေကာင္းမႈျပဳတဲ့ အေၾကာင္းကို သူကိုယ္တိုင္ ပဌမဦးစြာ သိ၏။ ထုိ႔ေနာက္ သူ၏ ကိုယ္ေစာင့္နတ္သိ၏။ ထို႔ေနာက္ သူတစ္ပါး၏ စိတ္ကို ေဖာက္ထြင္းၿပီး သိႏိုင္တဲ့ တန္ခုိးရွင္မ်ားသိၾက၏”လို႔ ပါရာဇိကဏ္အ႒ကထာ သုဒိႏၵက႑အဖြင့္မွာပါတဲ့ ဒီစကားရပ္ကို ေထာက္ၿပီးေတာ့ ကိုယ္ေစာင့္နတ္ တကယ္ရွိတယ္ဆိုတာ သိရပါတယ္။

ဒီစကားရပ္ကိုေထာက္ၿပီးေတာ့ လူကို နတ္ေစာင့္တယ္ဆိုတာ ဗုဒၶဘာသာနဲ႔လည္း ကိုက္ညီမႈရွိပါတယ္။

အျခားေသာ အေထာက္အထား က်မ္းကိုးက်မ္းကားထုတ္ျပစရာေတြ အမ်ားႀကီးရွိေပမယ့္ သိသာရံုမွ် ဒီေလာက္နဲ႔ပဲ ေက်နပ္ေတာ္မူၾကပါ။

ေနာက္ေမးခြန္းတစ္ခုက လူကို ဘယ္လိုမ်ိဳးေစာင့္ေရွာက္သလဲဆိုတာေနာ္။

ဘုန္းကံႀကီးမားတဲ့ လူကို တန္ခိုးႀကီးမားတဲ့ စိတ္ဓာတ္အင္အား ခုိင္မာေတာင့္တင္းမႈရွိတဲ့ သူေတာ္ေကာင္း နတ္မ်ားက ေစာင့္ေရွာက္ပါတယ္။ ဘုန္းကံမြဲမြဲလူမ်ားကိုေတာ့ တန္ခိုးေသးႏုပ္တဲ့ စိတ္ဓာတ္အင္အား ခုိင္မာေတာင့္တင္းမႈမရွိတဲ့ နတ္ေသးနတ္မႊားေလးေတြက ေစာင့္ေရွာက္ပါတယ္။

တန္ခိုးအာႏုေဘာ္ႀကီးမားေလ လုပ္ႏိုင္တဲ့အရာေတြ လုပ္ပုိင္ခြင့္ေတြ ပိုရွိေလမို႔ သူလုပ္ႏိုင္တဲ့ ပမာဏ သူလုပ္ပိုင္ခြင့္ရွိတဲ့ အတုိင္းအတာထဲကေန ကူညီေစာင့္ေရွာက္ေပးပါတယ္။

ဗာရာဏသီမင္းဟာ ေကာသလမင္းကိုသတ္ၿပီးေတာ့ တုိင္းျပည္ကိုသိမ္းပိုက္ၿပီးေတာ့ ေကာသလမင္းရဲ႕ မိဖုရားႀကီးကိုေတာ့ သူရဲ႕ မိဖုရားႀကီးအျဖစ္ ဗာရာဏသီမင္းက သိမ္းပိုက္ခဲ့တယ္။ အဲဒီ မိဖုရားႀကီးမွာ သြားေလသူ ေကာသလမင္းနဲ႔ ရထားတဲ့ ကိုယ္၀န္က်န္ေနခဲ့တယ္။ အခ်ိန္တန္ေတာ့ သားေယာက်ာၤးေလးေမြးဖြားခဲ့တယ္။ အရြယ္ေရာက္ေတာ့ ဗာရာဏသီမင္း အျခားမိဖုရားနဲ႔ ရထားတဲ့ ကုရုဂၤေဒ၀ီဆိုတဲ့ မင္းသမီေလးနဲ႔ ခ်စ္ႀကိဳက္သြားၾကတယ္။

ဗာရာဏသီမင္းႀကီးကသိလို႔ မင္းသာေလးကို သတ္ဖို႔လုပ္တယ္။ မင္းသားေလးကို ေသေဘးကေန လြတ္ေအာင္ ကယ္တင္ေပးခဲ့တယ္။ ကယ္တင္ေပးသူကေတာ့ မင္းသားေလးရဲ႕ ကိုယ္ေစာင့္နတ္ပဲျဖစ္တယ္။ (မဟာဏုဏာလဇာတက)

ဒါေၾကာင့္ သူလုပ္ပိုင္ခြင့္ရွိတဲ့ ပမာဏ သူလုပ္ေပးႏုိင္တဲ့ ပမာဏအားေလ်ာ္စြာ ေစာင့္ေရွာက္ေပးတယ္လို႔ မွတ္သားေစခ်င္ပါတယ္။

ေနာက္ေမးခြန္းတစ္ခုက လူ႔ခႏၶာကိုယ္ထဲမွာ ေနတာလား အျပင္ဘက္မွာေနတာလားဆိုတာေနာ္.။

အျပင္ဘက္မွာေနပါတယ္။ ကိုယ္ေစာင့္နတ္ဆိုတာ ကိုယ္ပတ္၀န္းက်င္မွာရွိေနတဲ့ ဘုမၼစိုး ရုကၡစိုးစတဲ့ နတ္ေတြပါ။

လူ႔ခႏၶာကိုယ္ထဲမွာ နတ္ရွိရင္ အဲဒီလူကို ျမန္မာလူမ်ိဳးေတြက စုန္းလို႔ သတ္မွတ္ၾကပါတယ္။ အဲဒီအေၾကာင္းကို ဦးဇင္း သီးျခားပို႔စ္တစ္ခုတင္ၿပီးေတာ့ ရွင္းျပေပးမယ္ေနာ္။ အခုေတာ့ ပို႔စ္သိပ္ရွည္သြားမွာမုိ႔ ရွင္းမျပေတာ့ပါဘူး။

သူ႔ေမးခြန္းက ဒီေလာက္ဆုိရင္ ၿပီးသြားပါၿပီေနာ္။ ဒါေပမယ့္ ေမးခြန္းမွာ မပါလို႔ အမ်ားသိသင့္သိထုိက္တယ္ထင္လို႔ အေၾကာင္းအရာတစ္ခုကို ဦးဇင္းဘာသာေမးၿပီးေတာ့ ဦးဇင္းဘာသာပဲ ေျဖေပးလိုက္ပါတယ္။

လူတိုင္းမွာ ကိုယ္ေစာင့္နတ္ရွိပါသလား..။

လူတိုင္းမွာ သဘာ၀အားျဖင့္ ကိုယ္ေစာင့္နတ္ရွိပါတယ္။

ဘုန္းကံႀကီးမားတဲ့ လူကို တန္ခိုးႀကီးမားတဲ့ စိတ္ဓာတ္အင္အား ခုိင္မာေတာင့္တင္းမႈရွိတဲ့ သူေတာ္ေကာင္း နတ္မ်ားက ေစာင့္ေရွာက္ပါတယ္။ ဘုန္းကံမြဲမြဲလူမ်ားကိုေတာ့ တန္ခိုးေသးႏုပ္တဲ့ စိတ္ဓာတ္အင္အား ခုိင္မာေတာင့္တင္းမႈမရွိတဲ့ နတ္ေသးနတ္မႊားေလးေတြက ေစာင့္ေရွာက္ပါတယ္။ လို႔ အထက္မွာလဲ ဦးဇင္းေျပာခဲ့တယ္ေနာ္။

ကိုယ္ေစာင့္နတ္ေတြဆိုတာ လူေစာင့္ေရွာက္တဲ့ လူရဲ႕ အလိုကိုလုိက္ၿပီးေတာ့ ေျပာင္းလဲတတ္ၾကပါတယ္။ မ်ားေသာအားျဖင့္ ဒီလိုမ်ိဳး လူ႕ရဲ႕အလိုကိုလိုက္ၿပီးေတာ့ ေျပာင္းလဲတတ္တာဟာ တန္ခိုးေသးႏုပ္ၿပီးေတာ့ စိတ္ဓာတ္အင္အား ခိုင္မာေတာင့္တင္းမႈမရွိတဲ့ ကုိယ္ေစာင့္နတ္ေတြေပါ့။ ဒီလို နတ္ေတြကေတာ့ သူေစာင့္ေလွ်ာက္တဲ့လူက ေကာင္းရင္ သူကေကာင္းၿပီးေတာ့ လူကဆိုးရင္ သူလဲဆိုးသြားတတ္ပါတယ္။

တန္ခုိးႀကီးမားတဲ့ စိတ္ဓာတ္အင္အား ခိုင္မာေတာင့္တင္းတဲ့ ကိုယ္ေစာင့္နတ္မ်ားကေတာ့ သူတုိ႔မႀကိဳက္တာကို လုပ္ရင္ အဲဒီလူကို စြန္႔ပစ္ၿပီးေတာ့ ထြက္သြားတတ္ၾကပါတယ္။ လူေျပာင္းလဲတုိင္း သူတုိ႔က လုိက္ၿပီးေတာ့ မေျပာင္းလဲၾကပါဘူး။

ဥပမာအားျဖင့္ ေစတီယမင္းရဲ႕ အျဖစ္အပ်က္ကိုၾကည့္ပါ။

ေစတီယမင္းဟာ တန္ခုိးႀကီးမားတဲ့ နတ္သားေလးေယာက္က ေစာင့္ေရွာက္ပါတယ္။ ေစတီယမင္း မုသားစကားေျပာေတာ့ နတ္သားေလးေယာက္ဟာ ေစတီယမင္းကို တစ္ခါထဲ စြန္႔ပစ္ထြက္ခြါသြားခဲ့ၾကပါတယ္။ (ေစတီယဇာတက)

ဒါေၾကာင့္ လူတုိင္းမွာ သဘာ၀အားျဖင့္ေတာ့ ကိုယ္ေစာင့္နတ္ရွိၾကပါတယ္။ သို႔ေသာ္ အခ်ိဳ႕သူမ်ားကေတာ့ ကိုယ္ေစာင့္နတ္မႀကိဳက္တာလုပ္လုိ႔ ကုိယ္ေစာင့္နတ္ရဲ႕ စြန္႔ပစ္ျခင္းကို ခံၾကရလုိ႔ ကိုယ္ေစာင့္နတ္ မရွိတာမ်ိဳးေတြလဲ ရွိပါတယ္။

...........................................................................................................မိုးသု(မႏၱေလး)