အခ်စ္တတ္ဆံုး မိန္းမသား..

ေက်းဇူးေတာ္ရွင္ သီတဂူဆရာေတာ္ဘုရားႀကီး ေဒါက္တာဥာဏိႆရဟာ ေလာကအက်ိဳးျပဳ ပရဟိတ လုပ္ငန္းေတြ အမ်ားအျပားကို လုပ္ကိုင္ေဆာင္ရြက္ရင္း သာသနာ့အက်ိဳး ေလာကအက်ိဳးကို ကိုယ္က်ိဳးမဖက္ အမ်ားက်ိဳးသက္သက္အတြက္ ေဆာင္ရြက္ေနတယ္ဆုိတာ လူတုိင္းသိၾကၿပီးသားပါ။


ဆရာေတာ္ဘုရားႀကီးဟာ အခမဲ့မ်က္စိအထူးကုေဆးရံုေတြကို တုိင္းေဒသႀကီးတုိင္း ျပည္နယ္တိုင္းမွာ ဖြင့္လွစ္ေပးထားပါတယ္။  အခမဲ့မ်က္စိအထူးကုေဆးရံုေပါင္း ၁၃ခု ဖြင့္လွစ္ၿပီးပါၿပီ။

ရန္ကုန္မွာလဲ အခမဲ့မ်က္စိအထူးကုေဆးရံုတည္ေဆာက္ဖို႔အတြက္ ေနရာေျမကြက္ရရွိၿပီးျဖစ္ပါတယ္။ မၾကာမီ အခ်ိန္အေေတာအတြင္းမွာ တည္ေဆာက္ေတာ့မွာ ျဖစ္ပါတယ္။

ဆရာေတာ္ႀကီးရဲ႕ မ်က္စိေဆးရံုမ်ားမွာ လူမ်ိဳးမေရြး ဘာသာမေရြး မ်က္စိေရာဂါမ်ား ေပ်ာက္ကင္းသည္အထိ အခမဲ့ကုသေပးပါတယ္။

ျမစ္ႀကီးနားမွာ ဆရာေတာ္ႀကီးဖြင့္လွစ္ထားတဲ့ မ်က္စိေဆးရံုမွာ ျဖစ္ခဲ့တဲ့ အျဖစ္အပ်က္ေလးကို ေျပာျပခ်င္ပါတယ္။

အသက္ (၁၀၂)ႏွစ္ရွိၿပီး သားသမီးေဆြမ်ိဳး ေက်ာေထာက္ေနာက္ခံ လံုး၀မရွိတဲ့ မ်က္စိမျမင္ရေတာ့တာ ႏွစ္ေပါင္းသံုးဆယ္ရွိၿပီျဖစ္တဲ့ ရ၀မ္လူမ်ိဳးအဘြားႀကီးတစ္ေယာက္ဟာ ျမစ္ႀကီးနားသီတဂူေဆးရံုကို မ်က္စိလာေရာက္ျပသပါတယ္။ အဘြားဟာ အသက္ရာေက်ာ္ေနၿပီ ျဖစ္ေပမယ့္ က်န္းမာေရးကေတာ့ ေဒါင္ေဒါင္ျမည္ရယ္ပါ။

မ်က္စိအထူးကုဆရာ၀န္ႀကီး ဦးစံေအးက အဘြားရဲ႕မ်က္စိဟာ ခြဲစိတ္ကုသလိုက္ရင္ ျပန္ေကာင္းမွာမုိ႔ ခြဲစိတ္ကုသဖို႔ ဆံုးျဖတ္လိုက္ပါတယ္။

မ်က္စိခြဲခန္းထဲ ၀င္ခါနီးေတာ့ ``ခြဲၿပီးရင္ သူ႔မ်က္စိဟာ တကယ္ျပန္ျမင္ရမွာလား´´လိ႔ု အဘြားက ေမးပါတယ္။

မ်က္စိအထူးကုဆရာ၀န္ႀကီး ဦးစံေအး ``ခြဲၿပီးသြားရင္ တကယ္ျပန္ျမင္ရမွာပါ အဘြား´´လို႔ အေျဖေပးလိုက္ပါတယ္။

ဆရာ၀န္ႀကီးရဲ႕ စကားကို ၾကားလိုက္ရတဲ့အခါမွာ အဘြားဟာ မ်က္ရည္ၿဖိဳင္ၿဖိဳင္က်ေအာင္ ငိုေၾကြးပါေတာ့တယ္။ ဘာျဖစ္လုိ႔ ငိုရတာလဲ အဘြားလို႔ ဆရာ၀န္ႀကီးက ေမးပါတယ္။

``သူမ်က္စိ ကန္းၿပီးတဲ့ ေနာက္ပိုင္းကာလမွ သူ႔ေယာက်ာၤးဟာ ေသဆံုးသြားခဲ့တာ။ ဒါေၾကာင့္ သူ႔ေယာက်ာၤးအေလာင္းကိုေတာင္ သူမျမင္လိုက္ရဘူး။ သူ႔ေယာက်ာၤးသာ သူ႔လုိမ်ိဳး အသက္ရွည္မယ္ဆုိရင္ သူ႔ေယာက်ာၤးကို သူျပန္ျမင္ရဦးမယ္။ အခုေတာ့ မ်က္စိျပန္ျမင္ရမယ္ဆိုေပမယ့္ သူ႔ေယာက်ာၤးကို ျမင္ေတြ႔ခြင့္မရွိေတာ့ဘူး။ ဒါေၾကာင့္ သူ႔ေယာက်ာၤးကို လြမ္းလို႔ ငိုတာပါ´´လို႔ အဘြားက ျပန္ေျဖပါတယ္။

အဘြားရဲ႕ ခ်စ္ျခင္းေမတၱာကို ၾကားသိလိုက္ရေတာ့ ငါ့ဘ၀မွာ အခ်စ္သာလွ်င္ ပဓာနလို႔ ေၾကြးေၾကာ္ၿပီးေတာ့ ေဟာတစ္ေယာက္ ေဟာတစ္ေယာက္ ထည္လဲတြဲေနၾကတဲ့ လူငယ္ေတြကို သတိရလိုက္တာ..။

...............................................................................................မိုးသု(မႏၱေလး)

ဆက္လက္ဖတ္ရွဴရန္ »

တဏွာနဲ႔ဆႏၵ...

(တပည့္ေတာ္ သိခ်င္တာက ဆႏၵ ဆိုတဲ့စကားရဲ့အဓိပၸါယ္ နဲ ့ တဏွာဆိုတဲ့ စကားရဲ့အဓိပၸါယ္ ကိုခြဲျခားသိလိုပါသည္ဘုရား...)

တဏွာ ေပမ ရာဂဆိုတဲ့ အမည္ေတြက ေလာဘရဲ႕ အမည္ခြဲေတြျဖစ္တယ္။ အမွန္ကေတာ့ ေလာဘတစ္ခုထဲပါပဲ။ အေျခအေနအခ်ိန္အခါ လိုက္ၿပီးေတာ့ ေလာဘကို နာမည္ခြဲေလးေပးၿပီးေတာ့ သံုးထားတာပါ။

ဒီေတာ့မွတ္ထားရမွာက ေလာဘနဲ႔တဏွာက အမည္သာကြဲတယ္။ တစ္ခုထဲပဲဆိုတာပဲ။

ဆႏၵဆိုတာက ကတၱဳကမ်တာလကၡဏာလိုဆိုတဲ့ တစ္စံုတစ္ခုကို ျပဳလိုကာမွ် ရလိုရံုမွ်ေလးပဲျဖစ္တယ္။

တဏွာကေတာ့ အာရမၼေဏ အဘိသဂၤလကၡဏလို႔ဆိုတဲ့ အာရံုတို႔၌ တပ္မက္ေသာအားျဖင့္ ၿငိကပ္ျခင္း သေဘာတရားရွိတယ္။

ထမင္းကုိ ခုႏွစ္ရက္ေလာက္ မစားရတဲ့သူက ထမင္းကို တပ္မက္ငတ္မြတ္သလို တဏွာဟာ အာရံုေတြကို တပ္မက္ငတ္မြတ္တယ္။ ၿငိကပ္တယ္။ သူတပ္မက္ငတ္မြတ္တဲ့ အာရံုအေပၚကေန မခြဲႏုိင္မခြါႏုိင္ဘူး။

ဆႏၵဆုိတာကေတာ့ ဒီလိုမဟုတ္ဘူး။ ဆႏၵဟာ တဏွာလို တပ္မက္ငတ္မြတ္ျခင္းမရွိဘူး။ ဆႏၵဟာ ျပဳလိုရံုမွ် ရလိုရံုမွ်ေလးပဲ။ တဏွာလို ျပဳကိုျပဳရမယ္ ျပဳလိုက္ရမွကို ျဖစ္မယ္ဆုိတဲ့ သေဘာတရားမ်ိဳး ဆႏၵမွာမရွိဘူး။

သစ္သားျပားႏွစ္ခ်ပ္ကို ဒီအတုိင္းေလး ဘာမွမပါပဲ ပူးထားလိုက္တာဟာ ဆႏၵရဲ႕ သေဘာလကၡဏျဖစ္တယ္။ သစ္သားျပားႏွစ္ခ်ပ္ကို အသားကပ္ေကာ္သုတ္ၿပီးေတာ့ ပူးထားလိုက္တာဟာ တဏွာျဖစ္တယ္။

ဘာမွမပါပဲ ပူးထားတဲ့ သစ္သားျပားႏွစ္ခ်ပ္ကို ျပန္ခြဲလိုက္ရင္ ဘာဒဏ္ရာဒဏ္ခ်က္မွ မရသလို အလြယ္တကူလဲ ခြဲလို႔၇တယ္။ အသားကပ္ေကာ္သုတ္ၿပီးေတာ့ ပူးထားတဲ့ သစ္သားျပားႏွစ္ခ်ပ္ကို ခြဲထုတ္လိုက္ရင္ ဒဏ္ရာဒဏ္ခ်က္ေတြ ရသလို ခြဲထုတ္ရတာလဲ အင္မတန္ခက္ခဲတယ္။

ဒီလိုပဲ ဆႏၵျဖစ္ရင္ ဆႏၵျဖစ္တဲ့သူမွာ ဒဏ္ရာဒဏ္ခ်က္မျဖစ္ႏုိင္ မရႏုိင္ဘူး။ ဒီဆႏၵကို သူမလုပ္ႏုိင္လိုက္လို႔လဲ သူ႔မွာ ဘာမွ ႀကီးႀကီးက်ယ္က်ယ္ ခံစားရမွာမဟုတ္ဘူး။ တဏွာျဖစ္တဲ့သူကေတာ့ ဒဏ္ရာဒဏ္ခ်က္ေတြျဖစ္ႏုိင္ ရႏုိင္တယ္။ ဒီတဏွာကို သူမလုပ္လိုက္ရလို႔ ႀကီးႀကီးက်ယ္က်ယ္ ခံစားရမယ္ဆုိတာလဲ ေသခ်ာတယ္။

မလုပ္ရလို႔လဲ ဘာမွမျဖစ္ဘူး။ လုပ္ခ်င္စိတ္ျဖစ္ရံု သက္သက္ကေလးဟာ ဆႏၵျဖစ္တယ္။ လုပ္ကို လုပ္ရမယ္ မလုပ္ရရင္ တစ္ခုခုျဖစ္သြားႏုိင္တယ္ဆုိတာက တဏွာျဖစ္တယ္။


နားမလည္ေသးရင္ ထပ္ေမးႏုိင္ပါတယ္..။

 .....................................................................................................................မုိးသု(မႏၱေလး)

ဆက္လက္ဖတ္ရွဴရန္ »

အစိေႏၱယ်ကိုေလ့လာျခင္း..

မေန႔က အသိတစ္ေယာက္က “ဦးဇင္းကသာ ဗုဒၶဘုရားရွင္က သေဘာထားႀကီးတယ္ သူတရားေတာ္ကို စိတ္ႀကိဳက္ဆန္းစစ္ခြင့္ျပဳတယ္ ဗုဒၶဘာသာဟာ လြတ္လပ္တယ္နဲ႔ ေျပာေနတာ ဘုရားကျဖင့္ ဗုဒၶ၀ိသေယာ အစိေႏၱေယ်ာ စ်ာန၀ိသေယာ အစိေႏၱေယ်ာ ကမၼ၀ိပါေကာ အစိေႏၱေယ်ာ ေလာက၀ိသေယာ အစိေႏၱေယ်ာဆိုေနပါလား။ ဦးဇင္း စကားကို အလြန္မဆိုခ်င္ပါနဲ႔။ ဗုဒၶဘာသာဆုိတာလဲ ဟန္ျပပဲ လြတ္လပ္မႈရွိတာပါ။ သူ႔ကိုယ္ေရးကိုယ္တာက်ေတာ့ မႀကံစည္ရဘူးတဲ့”လို႔ေျပာၿပီး ကဲ ဘယ့္ႏွယ့္ရွိစဆိုတဲ့ ပံုနဲ႔ ဦးဇင္းကို ေမးဆတ္ျပပါတယ္။


ဟုတ္ပါတယ္ သူေျပာတဲ့ အစိေႏၱယ်ေလးပါးကို ဘုရားရွင္ကိုယ္ေတာ္ျမတ္က အဂၤုတၳိဳရ္ပါဠိေတာ္ စတုကၠနိပါတ္မွာ ေဟာေတာ္မူခဲ့ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ သူနားလည္ေနသလိုမ်ဳိး အဓိပၸါယ္ကို ေဆာင္ၿပီးေတာ့ ေဟာၾကားေတာ္မူခဲ့တာ မဟုတ္ပါဘူး။ လြတ္လပ္ခြင့္ကို ပိတ္ပင္တဲ့အေနနဲ႔ ေဟာၾကားေတာ္မူခဲ့တာ မဟုတ္ပါဘူး။


အစိေႏၱယ်ပါဠိပုဒ္ကို အမ်ားစုက မႀကံစည္အပ္ရယ္လု႔ိ ျမန္မာျပန္ေနၾကလို႔ ဒီသေဘာအဓိပၸါယ္ကို ေဆာင္သြားေစတာပါ။
အစိေႏၱယ်ာနိ န စိႏၱိတဗၺာနိဆိုတဲ့ ဒီပါဠိပုဒ္မွာ အရင္းခံတည္ထားတဲ့ စိႏၱဓာတ္နဲ႔ တဗၺပစၥည္းတုိ႔ကို ေလ့လာၾကည့္လိုက္ရင္ အမ်ားစုဘာသာျပန္ေနၾကတဲ“့ မႀကံစည္အပ္ဆုိ”တဲ့ ဘာသာျပန္မႈထက္ “မႀကံစည္ထုိက္”ဘာသာျပန္မႈက ပုိၿပီး ဆီေလ်ာ္ညီညြတ္တယ္ဆုိတာ ေတြ႔ရွိႏုိင္ပါတယ္။


ဒါေၾကာင့္မုိ႔ အစိေႏၱေယ်ာဆိုတဲ့ ပါဠိပုဒ္ဟာ “လံုး၀မႀကံစည္ရဘူး”လို႔ ပိတ္ပင္ထားျခင္း မရွိပါဘူး။ ဒီေလးခုရဲ႕ အေၾကာင္းေတြဟာ ႀကံစည္စဥ္းစားေနရံုနဲ႔ အကုန္မသိႏိုင္ဘူးရယ္္လုိ႔သာ အဓိပၸါယ္ရွိပါတယ္။ ႀကံစည္စဥ္းစားေနရံုနဲ႔ အကုန္မသိႏိုင္ဘူးဆုိေတာ့ တစ္စိတ္တစ္ပိုင္းေတာ့ သိႏိုင္တယ္ဆိုတဲ့ အဓိပၸါယ္သက္ေရာက္ပါတယ္။


ဒီအရာေလးနဲ႔ ပတ္သက္လို႔ စိတ္ကူးနဲ႔ ႀကံစည္စဥ္းစားေနရံုနဲ႔ေတာ့ အကုန္လံုးျပည့္ျပည့္စံုစံု သိႏုိင္မွာမဟုတ္ဘူး။ ျပည့္ျပည့္စံုစံုသိခ်င္ရင္ လက္ေတြ႔ေလ့လာ အားထုတ္ဆိုတဲ့ အဓိပၸါယ္ရွိပါတယ္။


ရာဘင္ျဒာနတ္တဂိုးရဲ႕ ကဗ်ာအဆင့္အတန္းကို သိခ်င္ရင္ သူ႔ကဗ်ာေတြကို ဖတ္ရႈ႕ေလ့လာၾကည့္ဖို႔ လိုပါတယ္။ ဒီလိုပါပဲ ဗုဒၶအေၾကာင္းအရာကို အကုန္သိခ်င္ရင္ေတာ့ ဗုဒၶျဖစ္ေအာင္ သို႔မဟုတ္ အရိယာျဖစ္ေအာင္ အားထုတ္ၾကည့္ဖို႔ လိုပါတယ္။


ေနာက္ၿပီးေတာ့ ဘုရားရွင္က ဒီေလးခုနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး ႀကံစည္ရင္ ငရဲေရာက္မယ္လို႔လဲ မေဟာၾကားခဲ့ပါဘူး။ ဥာဏ္မမွီတဲ့အရာကို ႀကံစည္စဥ္းစားရင္ ရူးသြပ္သြားႏုိင္တယ္လို႔ပဲ ေဟာၾကားေတာ္မူခဲ့တာပါ။ ကိုယ္က ဥာဏ္မွီတယ္လို႔ ကိုယ့္ကို ထင္ရင္ေတာ့ ႀကံစည္စဥ္းစားေပါ့။


ဗုဒၶဘုရားရွင္က လြတ္လပ္ခြင့္ကို မပိတ္ပင္ခဲ့ပါဘူး။ စိတ္ႀကိဳက္ဆန္းစစ္ ေလ့လာခြင့္ေတြ အျပည့္အ၀ေပးထားခဲ့ပါတယ္။


.......................................................................................မိုးသု(မႏၱေလး)

ဆက္လက္ဖတ္ရွဴရန္ »

ရဟန္းေတာ္တို႔ႏွင့္ ညခ်င္းသုတ္ အျငင္းပြားစရာမ်ား

Edit

ရဟန္းေတာ္တို႔ႏွင့္ ညခ်င္းသုတ္ အျငင္းပြားစရာမ်ား

(ဦးဇင္းေလးကို တပည့္ေတာ္ေျပာစရာရွိတယ္။ တပည့္ေတာ္တို႔ရြာက ကိုယ္ေတာ္ေလးေတြ ၿမိဳ႕ကေန စာသင္ျပန္လာရင္ တပည့္ေတာ္က ညခ်င္းသုတ္ေလးဘာေလး အိမ္ကုိပင့္ကပ္ပါတယ္။ အဲဒါကို ရြာေက်ာင္းဘုန္းႀကီးက စာကလဲမတတ္ေတာ့ ညခ်င္းသုတ္စားရင္ အာပါတ္သင့္တယ္ မစားရဘူးဆုိၿပီး တားတယ္။ စာကလဲမတတ္ေတာ့ ေျပာရတာခက္ပါတယ္။ ညခ်င္းသုတ္က ယာ၀ဇီ၀ိကမုိ႔ စားေကာင္းတယ္ေျပာလဲ နားမေထာင္ဘူး။ တပည့္ေတာ္တို႔ဘာသာမွာ ဒီလိုမ်ိဳး စာမတတ္ေပမတတ္နဲ႔ ေယာင္ခ်ာခ်ာ ဘုန္းႀကီးေတြ ဘယ္ေလာက္မ်ားေနၿပီလဲ။ တပည့္ေတာ္နာမည္ကိုေတာ့ နန္းထိန္းေလးလို႔သာ မွတ္ထားပါ။ ဦးဇင္းေလးပညာရွိရင္ေတာ့ တပည့္ေတာ္ဘယ္သူဆိုတာ သိမွာပါ)

နန္းထိန္းေလးဆုိေတာ့ ကိုယ့္ကိုယ္ကို အေျခာက္တစ္ေယာက္ပါလိုု႔ ေျပာခ်င္တာျဖစ္မယ္ထင္တယ္။ အေျခာက္တစ္ေယာက္က ၀ိနည္းကို အေတာ္ေလး ႏွံ႕ႏွံ႕စပ္စပ္ဖတ္ထား ေလ့လာထားတယ္ဆိုေတာ့ အေတာ္ေတာ္တဲ့ အေျခာက္လို႔ေျပာရမွာပဲ။ အာ၈အေျခာက္ေလးပဲ။

ဘုရားရွင္က ရဟန္းေတာ္ေတြနဲ႔ရဲ႕ အစားအစာနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီးေတာ့ “ကာလိကေလးမ်ိဳး”နဲ႔ ပုိင္းျခားသတ္မွတ္ၿပီးေတာ့ ပညတ္ေတာ္မူခဲ့တယ္။ အဲဒီကာလိကေလးမ်ိဳးထဲက တစ္ခုျဖစ္တဲ့ “ယာ၀ဇီ၀ိက”အခ်က္မွာ အျငင္းပြားေနတာျဖစ္တယ္။ ဒါေၾကာင့္ က်န္သံုးမ်ိဳးကိုေရးေနရင္ စာရွည္ေနမွာမို႔ ျပႆနာျဖစ္တဲ့ တစ္မ်ိဳးကိုပဲ ေ၇းေတာ့မယ္။

ယာ၀ဇီ၀ိက ဆုိတာက တစ္သက္တာပတ္လံုး ရဟန္းေတာ္မ်ား စားေကာင္းေသာ အစားအစာမ်ားလို႔ အဓိပၸါယ္ရတယ္။

ရဟန္းေတာ္ေတြ တစ္သက္တာပတ္လံုး စားေကာင္းတဲ့ အစားအစာမ်ားကေတာာ့ လူပုဂၢိဳလ္မ်ား ဆန္လို ၀က္သားလိုမ်ိဳး ပင္မအစားအစာမဟုတ္တဲ့ အေဖ်ာ္ရည္လဲမဟုတ္တဲ့ ေဆးလည္းမဟုတ္တဲ့ ဆား ခ်င္း မန္္းက်ည္းရြက္ၾကမ္း ကင္ပြန္းရြက္ၾကမ္းစတဲ့ အျမစ္ အရြက္ အေခါက္ အဥတုိ႔သာျဖစ္တယ္။  ဒီဟာေတြက ဟင္းရဲ႕ ပင္မကိုယ္ထည္မဟုတ္ၾကဘူး ျဖည့္စြက္ပစၥည္းမ်ားသာျဖစ္ၾကတယ္။ ဒီပစၥည္းေတြဟာ ရဟန္းေတာ္မ်ား တစ္သက္တာပတ္လံုးစားေကာင္းတယ္။ အာပတ္မသင့္ဘူး။

ညခ်င္းသုတ္ကို ေရွးကေတာ့ ခ်င္းရယ္ ဆားရယ္ ဆီပါတယ္ဆုိရံုေလးရယ္ သုတ္ၿပီးကပ္ၾကတယ္။ အခုေခတ္ကေတာ့ ပုဇြန္ေျခာက္ေတြနဲ႔ ဖြယ္ဖြယ္ရာရာ သုတ္ၾကတယ္။ နာမည္ခံညခ်င္းသုတ္မွ်သာျဖစ္တယ္။

ေရွးေခတ္ကသုတ္တဲ့ ညခ်င္းသုတ္ကို ေလ့လာၾကည့္တဲ့အခါမွာ ခ်င္းကလဲ ယာ၀ဇီ၀ိက ဆားကလဲ ယာ၀ဇီ၀ိက ဆီကလဲ ခုႏွစ္ရက္အတြင္းစားေကာင္းတဲ့ သတၱာဟကာလိကဆုိေတာ့ အာပတ္မသင့္ဘူးလို႔ ထင္မိၾၾကမွာအမွန္ပဲ။ တခ်ိဳ႕ရဟန္းေတြကိုယ္တိုင္ေတာင္ ဒါမ်ိဳးထင္ေနတတ္တာမ်ိဳးေတြ ေတြ႔ဘူးႀကံဳဘူးခဲ့တယ္။

သို႔ေသာ္ ကခၤါမွာ ဒါနဲ႔ပတ္သက္လို႔ ဘယ္လိုရွင္းထားလဲဆုိေတာ့ “ယာမကာလိကာဒီနိ အာဟာရတၳာယ ပဋိဂၢဟဏ အေဇၥ်ာဟာေရသု ။ပ။ ဒုကၠဋံ၊ ယာမကာလိကာဒီနိ သတိပစၥေယ ပရိဘုဥၨတႆ ။ပ။ အနာပတၱိ”လို႔ ရွင္းျပထားတယ္။

ခဲဖြယ္ေဘာဇဥ္ကုိ ေနလြဲေသာအခါ စားေသာက္ရင္ ပါစိတ္အာပတ္သင့္တယ္။ အေဖ်ာ္ရည္စသည္မ်ားကို ဗိုက္မဆာပါပဲနဲ႔ အရသာခံလိုရံုသက္သက္ အပ်င္းေျပသက္သက္ေသာက္ရင္ ဒုကၠဋ္အာပတ္သင့္တယ္။ ဆာလို႔ေသာက္ရင္ အာပတ္မသင့္ဘူး။ ေစာေစာက ေျပာတဲ့ ခ်င္းစတဲ့ ယာ၀ဇီ၀ိကေတြကို အနာေရာဂါျဖစ္လို႔ အဲဒါေတြကို စားမွေပ်ာက္မယ္ဆုိရင္ စားေကာင္းတယ္။ ဗိုက္ဆာလို႔ အပ်င္းေျပေအာင္လို႔စသျဖင့္ မစားေကာင္းဘူး။ အနာေရာဂါျဖစ္မွ ဒါကိုစားမွ ေပ်ာက္မယ္ဆုိမွ စားေကာင္းတယ္။ အနာေရာဂါျဖစ္လဲ ဒါကုိစားလို႔မေပ်ာက္ဘူးဆုိတာသိရဲ႕နဲ႔ ေရာဂါကို အေၾကာင္းျပၿပီးလဲ မစားေကာင္းဘူး။ ယာ၀ဇီ၀ိကကို အနာေရာဂါအတြက္ေၾကာင့္ပဲ စားေကာငး္တယ္။ ဒီလိုမွမဟုတ္ပဲ စားရင္ေတာ့ ဒုကၠဋ္အာပတ္သင့္တယ္။

တခ်ိဳ႕က ေျပာတာရွိေသးတယ္။ ဗိုက္ဆာလို႔ မဆာပဲအငတ္ခံေနရင္ ငရဲႀကီးတယ္တဲ့။ ဒါဟာ အေျခအျမစ္မရွိတဲ့ ပလိစိေျခာက္ခ်က္ စကားမွ်သာျဖစ္တယ္။ ဘုရားေဟာလဲ မဟုတ္ဘူး။ ဗိုက္ဆာရင္ အေဖ်ာ္ရည္စတာေတြ ေသာက္ေပါ့။

ေနာက္တစ္ခုမွတ္ရမွာက ညေနခင္းကို အရည္ဆုိၿပီး ႏြားႏို႔လံုး၀မေသာက္ေကာင္းဘူးဆုိတာပဲ။ ရဟန္းေတြေတြဆုိရင္ ပါစိတ္အာပတ္သင့္တယ္။ လူေတြဆုိရင္ေတာ့ သီလက်ိဳးတယ္။။

အေျခာက္ကေလးေရ စာကုိ ႏွံ႕ႏွံ႕စပ္စပ္ဖတ္ပါ။ အျပစ္တင္မေစာပါနဲ႔။ မရွင္းတာပါရင္ ျပန္ေမးေပါ့။


........................................................................................မိုးသု(မႏၱေလး)

ဆက္လက္ဖတ္ရွဴရန္ »

သရဲ စုန္း နဂါးတို႔အေၾကာင္း တေစ့တစ္ေစာင္း..

6:04 PM ျပည္ၿငိမ္းခ်မ္း: လြန္ခဲ့တဲ့ ၂လေလာက္က က်ြန္ေတာ္ေျပာတဲ့ ေသဆံုးသူ အေျကာင္း သတင္းတစ္ခု၇ပါတယ္ဘု၇ား တပည့္ေတာ့္အမေျပာျပတာပါ။

6:06 PM ေသဆံုးသူဟာ ဘုန္းျကီး၀တ္နဲ ့သူ ့အေဖဘု၇ား၇ိုခိုးခန္းထဲ လာျပီး ထုိင္သြားတယ္လို ့ေျပာတယ္ဘု၇ား। ဘယ္လိုစျဖစ္လဲဆိုေတာ့ ေသဆံုးသူရဲ ့အေမက ေစ်းသြားဖို႔အတြက္ ျပင္ဆင္ျပီး ေစ်းကိုစတင္ထြက္လာတယ္ လမ္းတစ္၀တ္ေလာက္က်ေတာ့ အေမဆိုျပီးလွမ္းေခၚလို ့သူ ့အိမ္မွာ က်န္ခဲ့တဲ့ သားအျကီးေခၚတယ္ဆိုျပီး ျပန္လွည့္သြားတယ္ အိမ္ေ၇ာက္ေတာ့ သားျကီးကိုေမးေတာ့ သူခုမွ အိပ္၇ာထတဲ့ အေျကာင္းေျပာပါတယ္ ဒါကမနက္အေစာပိုင္းျဖစ္သြားတာပါ .

6:08 PM ေသဆံုးသူရဲ႕အေမကေစ်းကျပန္လာျပီး အိမ္ေ၇ာက္ေတာ့ သူ ့ေယာက်ာၤး ဆူပူေအာ္ဟစ္ေနတာၾကားလို႔ သြားေမးျကည့္ေတာ့ ဘုန္းျကီးတပါးလာတာ ဘယ္သူ မွ ဆြမ္းထြက္မေလာင္းလို ့ဆိုျပီး ေဒါကန္ေနတယ္တဲ့....ျဖစ္ခ်င္ေတာ့ ေသဆံုးသူရဲ ့အကိုက ေအာက္မွာ၇ွိေနလို႔ သူ ့ကုိေမးေတာ့ ဘယ္ဘုန္းျကီးမွ မလာပါဘူးတဲ့ အကယ္၍ လာခဲ့မယ္ဆို၇င္ အိမ္ေအာက္ထပ္မွာဘဲ လာ၇မွာေပါ့ ဘယ္လိုျဖစ္လို ့ဘု၇ားခန္းထိ တက္သြား၇မွာတုန္းတဲ့့

6:09 PM ဒီလို အျငင္းပြားေနစဥ္ ဆြမ္းခံၾကြတဲ့ ဘုန္းျကီးေ၇ာက္လာေ၇ာ।ဒီလိုနဲ ့ေသဆံုးသူဖခင္က ေျပာပါတယ္ဘု၇ား

6:10 PM ဘု၇ားခန္းထဲလာၿပီး မ်က္နာေဘးဒိုက္လာထိုင္ျပီး ဘာမွမေျပာဘူးတဲ့...

သူက ဘု၇ား၇ိုခိုးတာ တို ့လို ့တန္းလန္းျကီးျဖစ္ေနလို႔ဆုိၿပီး မထလွဴေတာ့တာတဲ့.

6:11 PM ေၾကးစည္တီးၿပီး သာဓု ၂ခါေခၚယံုဘဲရွိေသးတယ္ ဒီဘုန္းျကီးေပ်ာက္သြားတယ္တဲ့

အဲ့ဘုန္းျကီးက မ်က္နာတစ္ျခမ္းဘဲ ေပၚေတာ့ဘယ္သူမွန္း သူကမခန္ ့မွန္းမိေလာက္ဘူးတဲ့ ဘု၇ား

6:12 PM ဒါေပမဲ့ သူ ့ေသဆံုးသူသားရဲ ့မ်က္နာေတာ့ အေတာ္ဆင္တယ္လို ့ေျပာပါတယ္ဘု၇ား

6:13 PM အဲ့လို ့တကယ္လာလို ့၇လားဘု၇ား.အိမ္မက္မဟုတ္ဘဲ ကိုယ္တိုင္လာပီး ဘာလာလုပ္တာလဲဘု၇ား

တပည့္ေတာ္သိခ်င္လို ့ပါ

အကယ္၍ ေသဆံုးသူမဟုတ္ဘဲ တျခား သရဲေ၇ာ မျဖစ္ႏိုင္ဘူးလားဘု၇ား

6:14 PM me: ဒကာေျပာတဲ့အတိုင္းဆိုရင္ သူက အမွ်လာယူတာပါ သူကၽြတ္ခ်ိန္တန္လို႔ ကၽြတ္ဖို႔အတြက္ ကုသုိလ္အေထာက္အပံ့လိုေနလို႔ အမွ်လာယူတာပါ အဲဒီထက္ ေကာင္းတဲ့ဘံုဘ၀ကို သူေရာက္သြားၿပီဆိုတဲ့သေဘာပါ
ပိုေသခ်ာသြားေအာင္ သူ႔အတြက္ ကုသုိလ္တစ္ခုခုလုပ္ေပးလိုက္ပါ

6:18 PM ျပည္ၿငိမ္းခ်မ္း: တင္ပါ့ဘု၇ား ဒါေပမဲ ့ေသဆံုးသူရဲ ့ဦးေလးကို ေသဆံုးသူကေျပာပါတယ္တဲ့ သူကေနာက္၁ႏွစ္ ေအာင္ခ်မ္းသာဆိုတဲ့ ေစတီငယ္မွာေန၇ဦးမွာတဲ့ဘု၇ား। အဲ့ဘ၀ကက်ြတ္မွ ရွမ္းျပည္နယ္က ၇ွမ္းအမ်ိဳးသမီးထံ ကိုယ္၀န္ယူမွာျဖစ္ေၾကာင္း । ဒီရွမ္းအမ်ိဳးသမီးဆီမွာ သူနဲ ့ဆို ကေလး၃ေ၇ာက္၇ေၾကာင္း ၃ေယာက္ထဲတြင္ သူသည္သာ ေယာက်ာၤးေလး ျဖစ္ေျကာင္း। ဘဘျကီးက တပည့္ေတာ္ အမထံ।ေျပာပါတယ္ဘု၇ား ဒါေျပာတာ ၂ႏွစ္ေလာက္ေတာ့ရွိၿပီဘု၇ား

6:19 PM me: လြန္ခဲ့တဲ့ႏွစ္ႏွစ္ကေျပာတာဆိုေတာ့ ဦးဇင္းကေတာ့ထင္ပါတယ္ သူအခုခ်ိန္ဆုိရင္ ဗုိက္ထဲေရာက္ေနေလာက္ပါၿပီ အတိအက်ေတာ့ ဦးဇင္းလဲ တန္ခိုးရွင္မဟုတ္ေတာ့မသိဘူးေပါ့

6:20 PM ျပည္ၿငိမ္းခ်မ္း: တင္ပါ့ဘု၇ား......

6:21 PM သရဲတို႔ မေကာင္းဆိုး၀ါးတို႔ စုန္းတို႔က တကယ္၇ွိလားဘု၇ား ။

10 minutes

6:31 PM me: သရဲဆုိတာက ၿပိတၱာမ်ိဳးစိတ္တစ္ခုပါ

6:32 PM စုန္းဆိုတာ နဂါး ဂဠဳန္ ကုမၻာန္ ယကၡ ဂႏၶဗၺဆိုတဲ့ထဲက

ဂႏၶဗၺနတ္ရဲ႕ မ်ိဳးစိတ္တစ္ခုပါ

6:34 PM ျပည္ၿငိမ္းခ်မ္း: တင္ပါဘု၇ား

ဒါေပမဲ့ ခုေခတ္မွာ တကယ္၇ွိႏိုင္ေသးသလား ဘု၇ား

me: ရွိတာေပါ့ ၿမိဳ႕ေပၚမွာသာ ထင္ထင္ရွားရွား မရွိေတာ့တာ

6:35 PM ဦးဇင္းတို႔ ရြာဘက္ေတြမွာဆုိရင္ အခုထိရွိေနပါေသးတယ္

လျပည့္လကြယ္ညေတြမ်ာ စုန္းမီးေတာက္တာေတြေတာင္ျမင္ရပါတယ္

6:36 PM ျပည္ၿငိမ္းခ်မ္း: စုန္းမီးေတာက္တယ္ဆိုတာ ဘာကိုဆိုလိုခ်င္တာလဲ ဘု၇ား တပည့္ေတာ္ ဒါေတြနားမလည္လို ့ပါ

me: မီးလံုးႀကီးေတြ ေကာင္ကင္မွာ လႈပ္ရွားသြားလာေနၾကတာေတြပါ

သူတို႔အခ်င္းခ်င္း ပညာၿပိဳင္ၾကတာျဖစ္တယ္လုိ႔ လူႀကီးေတြကေျပာဘူးတယ္

6:37 PM ရြာအျပင္လယ္ကြင္းေတြထဲမွာေပါ့့

ရႈံးတဲ့မီးလံုးက ေျမေပၚျပဳတ္က်တယ္တဲ့

ျပည္ၿငိမ္းခ်မ္း: ေျမေပၚျပဳတ္ခ်ေတာ့ တကယ့္မီးလံုးျကီးဘဲလား ဘု၇ား

6:38 PM me: ဦးဇင္းတု႔ိရြာေက်ာင္းက ရြာအစြန္ဆံုးဆုိေတာ့ လျပည့္လကြယ္ညေတြမွာဆိုရင္ မီးလံုးေတြကို ေက်ာင္းေပၚကေနလွမ္းျမင္ရတယ္

6:39 PM လက္ညိႈးထိပ္ကို တံေထြးစြတ္ၿပီးေတာ့ မီးလံုးတည့္တည့္ကို မွန္းၿပီးထိုးလိုက္ရင္

မီးလံုးက ကိုယ့္ဆီကို ေရာက္လာတယ္ေလ

တစ္ညက မီးလံုးေခၚၾကတယ္

ေက်ာင္းေပၚအထိ မီးလံုးကတက္လာတယ္

ေက်ာင္းတံခါးေပါက္ေတြကို အကုန္ပိတ္ၿပီးေတာ့

6:40 PM သကၤန္းေတြ တံျမက္စီးေတြနဲ႔ ၀ိုင္းရုိက္ၾကတယ္ေလ

ေနာက္ပုိင္း အေပါက္ေသးေသးေလးကေန ထြက္ေျပးသြားတယ္

ျမင္လို႔ လယ္ကြင္းေတြထဲအထိ

လိုက္ရိုက္ၾကတယ္

ေညာင္ပင္တစ္ခုေပၚကိုတက္သြားလို႔ု႔

6:41 PM ေကာက္ရိုးေတြ အပင္ေျခမွာ ပံုၿပီး မီးရိႈ႕ ၿပီးျပန္လာခဲ့ၾကတယ္

သိပ္ငယ္ေတာ့ ဒီေလာက္ပဲ မွတ္မိေတာ့တယ္

ျပည္ၿငိမ္းခ်မ္း: တင္ပါ့ဘု၇ား॥ဒါဆို ဒီမီးလံုးထဲမွာ ဘာရွိသလဲဘု၇ား .... လူ၇ွိတာလား ဘု၇ား

6:42 PM me: သူ႔ကုိယ္သူ မီးလံုးအျဖစ္ ေျပာင္းလဲဖန္ဆင္းထားတာပါ

6:43 PM ျပည္ၿငိမ္းခ်မ္း: ေအာ္।ဟုတ္ကဲ့ဘု၇ား. တပည္ေတာ္၇ွင္း၇ွင္းေျပာ၇၇င္ ဒါပထမဦးဆံုးျကားဘူးတာပါဘု၇ား

me: စုန္းဆိုတာက လူရဲ႕ကိုယ္အတြင္းထဲကို ဂႏၶဗၺနတ္ကို အတတ္ပညာနဲ႔သြင္းထားၿပိးေတာ့

အဲဒီနတ္ကို ခိုင္းစားတာပါ

6:44 PM ျပည္ၿငိမ္းခ်မ္း: နတ္ကိုခိုင္းတယ္ဆိုတာ ဘယ္လိုမ်ိဳးလဲဘု၇ား

စုန္းေတြက နတ္ေတြကို ခိုင္းလို ့၇တယ္ေပါ့

6:45 PM me: လူမိန္းမက သူ႔ဗိုက္ထဲကို နတ္ကိုထည့္ထားတယ္ ၿပီးေတာ့ နတ္ကို သူျဖစ္ခ်င္သလို လုပ္ခုိင္းတယ္

နတ္က သူ႔တန္ခိုးနဲ ႔လုပ္ေပးတယ္

ဘယ္လိုခိုင္းလဲဆုိတာေတာ့ သူတို႔ကိုသြားေမးမွပဲ အတိအက် သိႏုိင္ပါလိမ့္မယ္

6:46 PM ျပည္ၿငိမ္းခ်မ္း: အဟီးးးတင္ပါ့ပါဘု၇ား.....စုန္းေတြက နတ္ေတြကိုခိုင္းလို ့၇တယ္ေပါ့ ဘု၇ား

me: လူမိန္းမက သူ႔ဗိုက္ထဲကို နတ္ကို ထည့္လိုက္ၿပီဆိုမွ စုန္းလို႔ေခၚတာပါ

တန္ခိုးသိပ္ႀကီးတဲ့ နတ္မ်ိဳးေတာ့ ဘယ္ထည့္လို႔ရမွာလဲ

6:48 PM ျပည္ၿငိမ္းခ်မ္း: တင္ပါ့ဘု၇ား ။ တန္ခိုးျကီးတဲ့နတ္ဆို သူ ့ကိုေတာင္ျပန္ထဲ့သြားဦးမယ္ :)

6:50 PM me: ဒီအေၾကာင္းကို က်ယ္က်ယ္ျပန္ျပန္႔သိခ်င္ရင္ လယ္တီဆရာေတာ္ႀကိးရဲ႕ အေတာ္ဆံုတပည့္ျဖစ္တဲ့ ေသကၡ်ေတာင္ဆရာေတာ္ အရွင္တိေလာက ေရးတဲ့ “ပ႑ိတေ၀ဒနီယဒီပနီက်မ္း”မွာဖတ္ၾကည့္လိုက္ပါ

ကဲ ဘာသိခ်င္ေသးလဲ

ျပည္ၿငိမ္းခ်မ္း: ဒါဆို စုန္းေတြက ဘယ္ကေနဘယ္လို ၀ဋ္ေၾကြးေၾကာင့္ျဖစ္တာလဲ ဘု၇ား.အ၇င္ဘ၀က ဆုေတာင္းမွားခဲ့လို ့လားဘု၇ား . .

6:51 PM me: စုန္း၀ဋ္ေၾကြးမဟုတ္ပါဘူး နတ္၀ဋ္ေၾကြးပါ ဂႏၶဗၺနတ္ဆိုတာက ပံုမွန္ဆိုရင္ေတာ့ သူက နံ႔သာပင္မွာ သေႏၶတည္ၿပိးျဖစ္တဲ့ နတ္ပါ ကံဆုိးေတာ့ နံ႔သာပင္မွာမျဖစ္ပဲ လူမိန္းမရဲ႕ဗုိက္ထဲမွာသြားျဖစ္တာမ်ိဳးပါ

6:52 PM ဒါကုိေတာ့ ၀မ္းတြင္းပါစုန္းလို႔ေခၚၾကတယ္ေလ

တခ်ိဳ႕မိန္းမေတြၾကေတာ့ သင္ယူလို႔ တတ္တာျဖစ္တယ္

သူတို႔ကေတာ့ ၀မ္းတြင္းပါစုန္းေတြရဲ႕အကူအညီနဲ႔ နတ္ကို သူတို႔ဗုိက္ထဲကို တမင္ထည့္လိုက္တာလို႔ ဦးဇင္းက ယူဆထားတယ္ ဒါက ဦးဇင္းရဲ႕ယူဆခ်က္ပါ

6:53 PM စုန္းတုိင္း မေကာင္းတာေတာ့မဟုတ္ပါဘူး

အမ်ားစုက မေကာင္းတာပါ

ျပည္ၿငိမ္းခ်မ္း: တပည့္ေတာ္ ၀မ္းတြင္းပါစုန္း ေတာ့ သိပါတယ္ဘု၇ား တပည့္ေတာ္အမရဲ ့သူငယ္ခ်င္းက ၀မ္းတြင္းပါစုန္းပါ.သူ ့ေျကာင့္ ေသဆံုးသူ ေသ၇တယ္လို ့ဘဘျကီးေျပာခဲ့ဘူးတယ္ဘု၇ား

6:54 PM me: အင္း ဒါကေတာ့ ကာယကံရွင္ေတြပဲ အသိဆံုးျဖစ္ပါလိမ့္မယ္ ဦးဇင္းက မွတ္ခ်က္ေပးဖို႔ မသင့္ေတာ္ပါဘူး

6:56 PM ျပည္ၿငိမ္းခ်မ္း: အ၇ွင္ဘု၇ား တပည့္ေတာ္ေျကာင့္စိတ္အေႏွာက္အယွက္ ျဖစ္တယ္ဆို ေျပာပါဘု၇ား॥ တပည္ေတာ့ ေနာက္တစ္ခု ေမးခ်င္လို ့ပါဘု၇ား ......

me: မျဖစ္ပါဘူး ေမးပါ ဦးဇင္းေျဖႏုိင္တဲ့ ေမးခြန္းဆိုရင္ ေျဖေပးဖို႔အဆင္သင့္ပါ

6:57 PM ျပည္ၿငိမ္းခ်မ္း: နဂါးဆိုတာ တကယ္၇ွိပါသလား ဘု၇ား.
နဂါးေတြက ဘာေျကာင့္ တပည့္ေတာ္တို ့မျမင္၇တာလဲ ဘု၇ား.
နဂါးေတြက ဘယ္လို ကုသိုလ္ကံလုပ္လို ့ သူတို ့ဒီဘ၀၇တာလဲဘု၇ား

me: ေျမြဆိုတာလဲ နဂါးပါပဲ တန္ခိုးမရွိတဲ့ နဂါးေတြေပါ့

6:58 PM တန္ခုိးရွိတဲ့နဂါးမ်ားၾကေတာ့ သူတုိ႔က မျမင္ေစခ်င္ေတာ့ ကိုယ္ကလဲ ျမင္ႏုိင္တဲ့ အစြမ္းအစမရွိေတာ့ မျမင္ရဘူးေပါ့။ ကိုယ္မွာ ျမင္ႏိုင္တဲ့ အစြမ္းအစရွိထားမယ္ဆိုရင္ သူတို႔က မျမင္ေစခ်င္လဲ ကိုယ္က သူတို႔ထက္ တန္ခိုးႀကီးမယ္ဆုိရင္ ျမင္ႏိုင္ပါတယ္။

6:59 PM စေလာင္းေတြမွာလႊင့္တဲ့ တခ်ိဳ႕တိရိစၦာန္ေတြဆိုရင္ ပံုသ႑ာန္ေျပာင္းလို႔ ၇တာမ်ိးေတြရွိတယ္ေလ။ ဒါမ်ိဳးေတြကေတာ့ ကမၼဇိဒၶိလို႔ေခၚတာေပါ့။

ျပည္ၿငိမ္းခ်မ္း: တင္ပပါဘု၇ား......
7:00 PMဒါဆို နဂါးေတြကဘယ္မွာေနပါလဲ ဘု၇ား

me: ကုန္းေပၚေနတဲ့နဂါး ေ၇ထဲေနတဲ့ နဂါးလို႔ အၾကမ္းအားျဖင့္ ခြဲျခားၾကတယ္

7:01 PM ျပည္ၿငိမ္းခ်မ္း: ကုန္းေပၚေနတဲ့ နဂါးဆို သူတို ့က အျကမ္းအားျဖင္ ့ဘယ္မွာေနပါသလဲဘု၇ား တပည္ေတာ့ သိခြင့္၇ေပါ့မလား ?????

me: ကုန္းေပၚေနတဲ့နဂါး ေ၇ထဲေနတဲ့နဂါးလို႔ အၾကမ္းအားျဖင့္ ခြဲျခားၾကတယ္

7:02 PM အင္း တန္ခိုးရေအာင္ တရားအားထုတ္လိုက္ပါဒကာ

ဦးဇင္းလဲအဲေလာက္ေတာ့ မေျဖတတ္ေတာ့ပါဘူး

7:03 PM စာထဲပါတာေတြေတာ့ ရွိေပမယ့္

ဒကာက အတိအက် သိခ်င္ေနေတာ့ အဲဒါေတြေျပာလဲ

ဒကာ့ကို စိတ္ေက်နပ္မႈျဖစ္မွာ မဟုတ္ေလာက္ဘူးလို႔ ထင္တယ္

7:04 PM ျပည္ၿငိမ္းခ်မ္း: ဟီးဟီး। တင္ပပါဘု၇ား .....

7:05 PM တပည့္ေတာ္က မိဘေတြ ဘိုးဘြားေတြေမးလဲ ဒီအတိုင္းဘဲေျပာတယ္

me: တခ်ိဳ႕ေမးခြန္းေတြက သူမ်ားအေျဖေပးလို႔ရတာထက္ ကိုယ္တုိင္ေျဖၾကည့္လိုက္တာက ပိုေကာင္းပါတယ္

ဒကာအဲဒီအေျဖကိုရဖို႔ ဒကာကုိယ္တုိင္ အေျဖထုတ္ၾကည့္လိုက္ပါ

7:06 PM ျပည္ၿငိမ္းခ်မ္း: တင္ပါဘု၇ား

တပည့္ေတာ္ သိခ်င္တာ ေမးခြင့္၇တဲ့အတြက္ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ဘု၇ား

7:08 PM me: အင္း ေမးစရာမရွိေတာ့ဘူးဆုိရင္ ဦးဇင္းေအာက္ေတာ့မယ္ေနာ္

ေပ်ာ္ရႊင္ခ်မ္းေျမ႕ပါေစ

7:09 PM ျပည္ၿငိမ္းခ်မ္း: တင့္ပပါဘု၇ား

....................................................................................................မိုးသု(မႏၱေလး)

ဆက္လက္ဖတ္ရွဴရန္ »

ဓမၼစကူးလ္မ်ားကို တစ္ႏုိင္ငံလံုးအႏွံ႕ ဖြင့္လွစ္ႏုိင္ရန္ စီစဥ္

ဘာသာေရးႏွင့္ ပညာေရးကို ေပါင္းစပ္သင္ၾကားေပးမည့္ ဓမၼစကူးလ္မ်ားကို တစ္ႏိုင္ငံလံုး အႏွံ႔၌ ဖြင့္လွစ္သင္ၾကားေပးႏိုင္ရန္ စီစဥ္ေဆာင္ရြက္လ်က္ရွိၿပီး ဓမၼစကူးလ္၌ သင္ၾကားပို႔ခ်မည့္ သင္ရိုးညႊန္တမ္းကိုလည္း တစ္ႏွစ္တာကာလအတြင္း အၿပီးသတ္ ေရးဆြဲသြားမည္ျဖစ္ေၾကာင္း သိရသည္။

ရဟန္းသံဃာမ်ားႏွင့္ ကေလးငယ္မ်ားအၾကား၌ ဆုတ္ယုတ္က်ဆင္းေနသည့္ ဆက္ဆံေရးႏွင့္ ဘာသာေရးစိတ္ဓာတ္ ၾကြယ္ဝမႈ နည္းပါးျခင္းတုိ႕ကို အေထာက္အကူျဖစ္ေစရန္ ရည္ရြယ္ထားေၾကာင္း၊ ဓမၼစကူးလ္၌ သင္ၾကားပို႔ခ်ႏုိင္ရန္ ေခတ္မီသည့္ သင္ရုိးညႊန္းတမ္းတစ္ခု လုိအပ္လ်က္ရွိေၾကာင္း၊ သင္ရုိးညႊန္းတမ္း ျပဳစုၿပီးပါက စမ္းသပ္သင္ၾကားမႈမ်ား ျပဳလုပ္၍ ပံုႏွိပ္ထုတ္ေဝ လွဴဒါန္းသြားမည္ျဖစ္ေၾကာင္း သိရသည္။ ဓမၼစကူးလ္ျဖစ္ေျမာက္ေရး စုေပါင္းအစည္းအေဝးကို ယခုလ ၁၄ ရက္တြင္ စိန္ရတနာ ဓမၼစရိယ စာသင္တုိက္၌ က်င္းပခဲ့ျခင္းျဖစ္ၿပီး အင္းစိန္၊ ရြာမ ဆရာေတာ္ႀကီးမွဴး၍ သံဃာေတာ္အပါး ၄၀ ဝန္းက်င္ႏွင့္ သီလရွင္ဆရာေလးမ်ား အပါအဝင္ ဖိတ္ၾကားထားသူမ်ား တက္ေရာက္ခဲ့သည္။

အစည္းအေဝး၌ ဓမၼစကူးလ္ သင္ရုိးညႊန္းတမ္း ျဖစ္ေျမာက္ေရး စီမံကိန္း အဆုိျပဳလႊာကို တင္သြားခဲ့ေၾကာင္း သိရသည္။

“ဓမၼစကူးလ္ေတြ ေနရာအႏွံ႕အျပားမွာ ဖြင့္လွစ္သင္ၾကားေနတာ ေတြ႕ရပါတယ္။ ပညာေရးအသြင္ မဟုတ္ဘဲ ဘာသာေရးအသြင္ သင္ၾကားေနၾကတယ္လုိ႔လည္း ယူဆရပါတယ္။ ပညာေရးအသြင္ စီမံကိန္းတစ္ခုကို အေကာင္အထည္ေဖာ္ဖုိ႔ဆုိရင္ သင္ရုိးညႊန္းတမ္း မရွိဘဲနဲ႕ မျဖစ္ပါဘူး။ လုိအပ္ခ်က္ေခတ္မီ သင္ရုိးညႊန္းတမ္းတစ္ခုကို ဓမၼစကူးလ္ ျဖစ္ေျမာက္ေရးေကာ္မတီဥကၠ႒ ဘဒၵႏၲသာသနဝရက မိန္႔ေတာ္မူသည္။

ဗုဒၶဘာသာကို ကိုးကြယ္ရန္ဟူ၍သာ လူအမ်ားသိရွိထားၿပီး အသံုးခ်ရန္ဟူေသာ အသိမွာ နည္းပါးေနေၾကာင္း၊ ဓမၼစကူးလ္အတြက္ သင္ရုိးညႊန္းတမ္းကို ဘာသာေရးဘက္မွ ေခါင္းေဆာင္မ်ားႏွင့္ ပညာေရးဘက္မွ ပညာရွင္မ်ား ပူးေပါင္းေရးဆြဲမည္ျဖစ္ေၾကာင္း ဆရာေလး ေဒၚေကတုမာလာက ဆုိသည္။

ဓမၼစကူးလ္ျဖစ္ေျမာက္ေရး အစည္းအေဝးသို႔ တက္ေရာက္လာသည့္ ရဟန္းသံဃာေတာ္မ်ားမွ အႀကံျပဳခ်က္မ်ား မိန္႔ၾကားရာ၌ ဓမၼစကူးလ္သည္ ပညာေရးအသြင္ ျဖစ္ေျမာက္ရန္ႏွင့္ ႏိုင္ငံတကာသို႔ ျဖန္႔က်က္ႏုိင္ရန္ သင္ရုိးညႊန္းတမ္း ေရးရာတြင္ အဂၤလိပ္စာကို ထည့္သြင္း သင္ၾကားေစလုိေၾကာင္း၊ ထုိ႔အျပင္ ဓမၼစကူးလ္၏ သင္ၾကားေရးစနစ္မ်ား ပိုမုိထိေရာက္ေစရန္အတြက္ Meditation အစီအစဥ္ကိုလည္း သင္ရုိးညႊန္းတမ္း၌ ထည့္သြင္းေပးရန္ လုိအပ္ေၾကာင္း ၂၀၁၂ ခုႏွစ္ မတ္လ ၂၂ ရက္ေန႔ထုတ္ Internet ဂ်ာနယ္တြင္ ေဖာ္ျပထားပါသည္။

ဆက္လက္ဖတ္ရွဴရန္ »

၀ိနည္းက်င့္၀တ္ေခၚ ရဟန္းက်င့္ဖြယ္ (၂၂၇)သြယ္ (အပိုင္း-၈-၉)

ပဌမအႏုပညတ္

အမႈသည္=ေတာေက်ာင္းဘုန္းႀကီးတစ္ပါး

အမႈ= ေမ်ာက္မ၌ ေမထုန္မွီ၀ဲမႈ

တစ္ခါတုန္းက ေ၀သာလီျပည္အနီး မဟာ၀ုန္ေတာႀကီးထဲမွာေနတဲ့ ရဟန္းတစ္ပါးဟာ ေမ်ာက္မတစ္ေကာင္ကို အစာေကၽြးၿပီးေတာ့ အေတာ္ယဥ္ပါးလာတဲ့အခါမွာ အဲဒီေမ်ာက္မနဲ႔ ေမထုန္အမႈျပဳပါတယ္။

တစ္ေန႔ အဲဒီေတာေက်ာင္းဘုန္းႀကီး ဆြမ္းခံသြားေနတုန္း အာဂႏၱဳရဟန္းေတြ ေက်ာင္းကို ေရာက္ရွိလာပါတယ္။ အဲဒီအခါမွာ ေမ်ာက္မက ရဟန္းေတြေရွ႕လာၿပီးေတာ့ ကုန္းျပကြျပနဲ႔ အထာေပးပါတယ္။ ပထမေတာ့ အာဂႏၱဳရဟန္းေတြဟာ အမွတ္တမဲ့ပါပဲ။ ေနာက္မွ မသကၤာတာနဲ႔ တစ္ေနရာမွာ ပုန္းေနလိုက္ၾကပါတယ္။ အဲဒီအခါမွာ ေတာေက်ာင္းဘုန္းႀကီးဟာ ဆြမ္းခံရာက ျပန္လာၿပီးေတာ့ ဆြမ္းခံရာကရလာတဲ့ မုန္႔ပဲသေရစာမ်ားကို ေမ်ာက္မကိုေကၽြးၿပီးေတာ့ ေမထုန္မႈကို ျပဳပါေတာ့တယ္။

ဒီအခါမွာ ေစာေစာကပုန္းေနတဲ့ ရဟန္းေတြဟာ ထြက္လာၿပီးေတာ့ ``ကိုယ္ေတာ္ ဘုရားက ေမထုန္မႈမျပဳရလို႔ သိကၡာပုဒ္ပညတ္ထားရဲ႕သားနဲ႔ ဘာလို႔အခုလိုမ်ိဳး ျပဳလုပ္ရတာပါလဲ´´လို႔ေမးၾကပါတယ္။

ဒီအခါမွာ ေတာေက်ာင္းဘုန္းႀကီးက ``ဘုရားရွုင္သိကၡာပုဒ္ပညတ္ထားတာဟာ လူမိန္းမမ်ားကိုသာ ေမထုန္မႈမျပဳရလို႔ ပညတ္ထားတာျဖစ္တယ္။ တိရစၧာန္မကို ေမထုန္မႈမျပဳရလို႔ ပညတ္ထားတာ မဟုတ္ဘူး´´လို႔ ျပန္ၿပီး ဆင္ေျခေပးပါတယ္။ ထိုအခါ အာဂႏၱဳရဟန္းေတြက ကဲ႕ရဲ႕စကားေျပာၿပီးေတာ့ အဲဒီအေၾကာင္းကို ဘုရားရွင္ကို သြားေလွ်ာက္ထားၾကပါတယ္။

ဘုရားရွင္ကလဲ ေတာေက်ာင္းဘုန္းႀကီးကို ကဲ႕ရဲ႕စကားဆိုၿပီးေတာ့...

``ေယာ ပန ဘိကၡဳ ေမထုနံ ဓမၼံ ပဋိေသေ၀ယ် အႏၱမေသာ တိရစၧာနဂတာယပိ ပါရာဇိေကာ ေဟာတိ အသံ၀ါေသာ။

အၾကင္ရဟန္းသည္ ေမထုန္မွီ၀ဲအံ့၊ ေအာက္ထစ္ဆံုးအားျဖင့္(အယုတ္ဆံုးအားျဖင့္) တိရစၧာန္မ၌ေသာ္လည္း မွီ၀ဲအံ့၊ ထိုရဟန္းသည္ ပါရာဇိကက်၍ ရဟန္းေကာင္း(ပါရာဇိကမက်ေသးေသာရဟန္း)တို႔ႏွင့္ အတူေပါင္းသင္းေနထိုင္ခြင့္မရွိ´´ဟု ပဌမအႏုပညတ္ေတာ္ကို ထပ္မံပညတ္လိုက္ပါတယ္။

ပါရာဇိကတို႔ အာပတ္တို႔ဆိုတဲ့ စကားလံုးေတြကို ဒကာဒကာမတို႔ နားလည္ၾကဦးမယ္ မထင္ပါဘူး။ ဦးဇင္းကလဲ ရွင္းမျပေသးပါဘူး။ ဒါေၾကာင့္ ဒီေန႔ေတာ့ အဲဒီအေၾကာင္းကို ရွင္းျပေပးပါဦးမယ္။

အာပတ္ဆိုတဲ့စကားဟာ ``အာပတၱိ´´ဆိုတဲ့ ပါဠိပုဒ္ကေန ဆင္းသက္လာတဲ့ စကားျဖစ္ပါတယ္။

အာပတၱိ=အျပစ္သင့္ျခင္း အျပစ္ေရာက္ျခင္းလို႔ အဓိပၸါယ္ရွိပါတယ္။ ဥပမာ=ဒီရဟန္းဟာ အာပတ္သင့္ေနတယ္လို႔ ေျပာလိုက္ရင္ ``ဒီရဟန္းဟာ အျပစ္သင့္ေနတယ္´´လို႔ နားလည္ရပါ့မယ္။

တစ္ခါ ဘာအျပစ္လဲဆိုတာ ထပ္မံခြဲျခားဖို႔ လိုျပန္ပါေသးတယ္။ အာပတ္ခုႏွစ္မ်ိဳးရွိပါတယ္။ ႀကံဳရင္ႀကံဳသလို နည္းနည္းခ်င္းေလး ရွင္းျပေပးသြားပါ့မယ္။ အခု ပါရာဇိကအာပါတ္ကို ရွင္းၾကရေအာင္ပါ။

ပရာေဇတိ-သာသနာေတာ္မွ ဆံုးရႈံးေစတတ္၏၊ ဣတိ-ထို႔ေၾကာင့္၊ ပါရာဇိကာ-ပါရာဇိကမည္၏။

ပါရာဇိကအာပါတ္သင့္တဲ့ ရဟန္းဟာ ရဟန္းမဟုတ္ေတာ့ပါဘူး။ လူျဖစ္သြားပါတယ္။ ပါရာဇိကက်ၿပီးတဲ့ ရဟန္းကို ဘုရားေပါင္းအရာအေထာင္တို႔က ကမၼ၀ါစာဖတ္ေပးရင္ေတာင္ ရဟန္းမျဖစ္ေတာ့ပါဘူး။ ခႏၵာကိုယ္တစ္ျခား ဦးေခါင္းတစ္ျခား ျပတ္ၿပီးေသတဲ့သူဟာ တစ္ဖန္ျပန္ၿပီး အသက္မရွင္ႏိုင္ေတာ့သလိုပါပဲ။ ပါရာဇိက်တဲ့ရဟန္းဟာလဲ သာသနာေတာ္တည္းဟူေသာ ဦးေခါင္းျပတ္က်သြားတဲ့အတြက္ တစ္ဖန္ျပန္ၿပီး ရဟန္းမျဖစ္ႏိုင္ေတာ့ပါဘူး။

အာပါတ္ခုႏွစ္မ်ိဳးမွာ အျခားအာပတ္ေျခာက္ခုက အာပတ္ေျဖလို႔ရေပမယ့္ ပါရာဇိကအာပတ္ကေတာ့ သင့္ၿပီးရင္ ျပန္ေျဖလို႔မရေတာ့ပါဘူး။ လူထြက္မွပဲ အာပတ္ေျပသြားပါေတာ့တယ္။ ပါရာဇိအာပတ္သင့္ေနၿပီး လူ၀တ္မလဲပဲ သကၤန္းဆက္၀တ္ေနရင္ မဂ္ဖိုလ္မရႏိုင္ေတာ့ပါဘူး။ လူထြက္မွ သို႔မဟုတ္ ကိုရင္ပါလို႔ တရား၀င္ေၾကျငာၿပီးေနလိုက္မွ မဂ္ဖိုလ္ရႏုိင္ပါေတာ့တယ္။

(ဆက္လက္တင္ျပေပးပါမည္)

..........................................................................................................မိုးသု(မႏၱေလး)

“ဥပမာ တစ္နည္းအားျဖင့္ အပူရွိလွ်င္ ထိုအပူမွ တစ္ပါးျဖစ္ေသာ အေအးလည္းရွိသကဲ့သို႔ ဤအတူ ရာဂမီး ေဒါသမီး ေမာဟမီး ဤမီးသံုးပါးထင္ရွားရွိလွ်င္ ထိုမီးသံုးပါးကို ၿငိမ္းေစတတ္ေသာ နိဗၺာန္တရားကိုလည္း အလိုရွိအပ္(သိမွတ္အပ္)သည္သာတည္း”


“ဥပမာ တစ္နည္းအားျဖင့္ မေကာင္းမႈ အကုသိုလ္တရား ထင္ရွားရွိလွ်င္ ေကာင္းမႈ ကုသုိလ္တရားလည္း ထင္ရွားရွိသကဲ့သို႔ ဤအတူပင္ ဇာတိပဋိသေႏၶေနရျခင္း ဇာတိတရားထင္ရွားရွိလွ်င္ ထိုဇာတိကုိ ကုန္ေစတတ္သည့္ ပဋိသေႏၶေနျခင္းကင္းရာ နိဗၺာန္တရားကိုလည္း အလိုရွိအပ္(သိမွတ္အပ္)သည္သာတည္း”


ဤသို႔ အႀကံေတာ္ျဖစ္ၿပီး ဆက္၍တဖန္ ေလးနက္စြာ အႀကံေတာ္ျဖစ္ျပန္သည္မွာ...........


“ဥပမာအားျဖင့္ မစင္တြင္း၌ က်ေရာက္ေနေသာ (တစ္နည္းအားျဖင့္=မစင္လိမ္းကပ္ေနေသာ) ေယာက်ာၤးသည္ ၾကာမ်ိဳးငါးပါးတို႔ျဖင့္ တန္ဆာဆင္အပ္၍ ၾကည္လင္ေသာ ေရရွိသည့္ တဖက္ဆည္ကန္ႀကီးကို မ်က္၀ါးထင္ထင္ အေ၀းမွ ေတြ႔ျမင္ေနရပါလ်က္ ထုိတဖက္ဆည္ကန္ႀကီးသို႔ သြားေရာက္ရန္ လမ္းမွန္ကို မရွာမီွးလွ်င္ ထို႔သို႔မရွာမွီးျခင္းသည္ တဖက္ဆည္ကန္ႀကီး၏ အျပစ္မဟုတ္၊ ထိုမစင္လိမ္းကပ္ေနေသာ ေယာက်ာၤး၏ အျပစ္သာျဖစ္သကဲ့သို႔၊ ဤအတူ ကိေလသာ အညစ္အေၾကးတို႔ကုိ ေဆးေလွ်ာ္ရာျဖစ္ေသာ နိဗၺာန္တည္းဟူေသာ တစ္ဖက္ဆည္ကန္ႀကီး ထင္ရွားရွိပါလ်က္ ထိုနိဗၺာန္တည္းဟူေသာ တဖက္ဆည္ကန္ႀကီးကို မရွာမွီးလွ်င္ ထိုသုိ႔မရွာမွီးျခင္းသည္ တဖက္ဆည္ကန္ႀကီး၏ အျပစ္မဟုတ္”


(ဆက္လက္တင္ျပေပးပါမည္)


..................................................................................................မိုးသု(မႏၱေလး)

ဆက္လက္ဖတ္ရွဴရန္ »

၀ိနည္းက်င့္၀တ္ေခၚ ရဟန္းက်င့္ဖြယ္ (၂၂၇)သြယ္ (အပိုင္း-၆-၇)

ေခၽြးမလုပ္သူဟာ အခန္းထဲကေန ထြက္လာၿပီးေတာ့ အရွင္သုဒိန္ရဲ႕ ေျခေထာက္ကိုဖက္ၿပီးေတာ့ ``အရွင့္သား အရွင့္သားတို႔ ေမွ်ာ္မွန္းေနၿပီးေနတဲ့ နတ္သမီးေတြဆိုတာ ဘယ္ေလာက္ထိမ်ား လွပပါသလဲ´´လို႔ ေမးပါတယ္။ (ဘုရားသာသနာေတာ္ တည္ေထာင္ခါစက မင္းညီ မင္းသား သူေဌး သူၾကြယ္သားေတြ ရဟန္းျပဳသြားၾကတဲ့အခါမွာ အမ်ိဳးသမီးအသိုင္းအ၀ုိင္း၌ ထင္ျမင္ခ်က္ေတြအမ်ိဳးမ်ိဳး ေပးၾကပါတယ္။ ေနာက္ဆံုးၾကေတာ့ သူတို႔ရဲ႕ ထင္ျမင္ခ်က္ေတြကို ``ဒီအမ်ိဳးသားေတြဟာ ငါတို႔ထက္သာေသာ နတ္ကညာေတြကို လိုခ်င္ၾကသျဖင့္ ငါတို႔ကို ထားခဲ့ၿပီးေတာ့ ရဟန္းျပဳသြားၾကတာျဖစ္တယ္´´ဆိုတဲ့ ထင္ျမင္ခ်က္ကိုပဲ အတည္ျပဳၿပီးေတာ့ သူတို႔ရဲ႕ စကား၀ုိင္းကို အဆံုးသတ္လိုက္ၾကပါတယ္။)

ထိုအခါ ရွင္သုဒိန္သည္ တည္တည္ၾကည္ၾကည္ျဖင့္ ``ႏွမ... နတ္ကညာေတြကို လိုခ်င္၍ ရဟန္းအက်င့္ကို က်င့္ေနတာ မဟုတ္ပါဘူး´´လို႔ ေျပာဆိုလိုက္ပါတယ္။ ဒီအခါမွာ ``ဇနီးျဖစ္ပါလ်က္ကယ္နဲ႔ ႏွမ..ဟု ေခၚလွ်က္ေလျခင္း ငါ့ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေတြေတာ့ မျဖစ္ႏိုင္ေတာ့ပါဘူး´´လို႔ေတြးၿပီး မူးေမ့ကာ လဲက်သြားပါတယ္။

သူမ၏ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ကား ``ရွင္သုဒိန္နဲ႔သူ ျပန္ၿပီးေတာ့ ေပါင္းဖက္ၾကမယ္။ အဲဒီအခါမွာ သားသမီးေတြ ေမြးဖြားလာမယ္။ အဲဒီအခါမွာ ဒီအေမြအႏွစ္ေတြကို ငါပိုင္ဆုိင္ရမွာျဖစ္တယ္´´ဆိုတဲ့ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ျဖစ္တယ္။ (``ႏွမ´´ဟူေသာ အသံုးအႏႈန္းမွာ ေမာင္ႏွမရင္းလို သေဘာထားသျဖင့္ ``ဇနီး´´ မျဖစ္ႏိုင္ေတာ့ေၾကာင္းကို ျပေသာ ေရွးသံုးစကားတစ္ခုျဖစ္သည္။)

ထိုအခါမွာ ရွင္သုဒိန္ရဲ႕ မိခင္ႀကီးက ``ငါ့သား တကယ္လူမထြက္ေတာ့ဘူးဆိုရင္ ရဟန္းဘ၀မွာပဲ ေပ်ာ္ရႊင္စြာေနပါေတာ့။ သို႔ေသာ္...သားသမီးမရွိေသာေၾကာင့္ ငါတို႔ေသရင္ ငါတို႔ရဲ႕ ပစၥည္းဥစၥာေတြကို လိစၧ၀ီမင္းေတြက သိမ္းရစ္ပါလိ့မ္မယ္။ ဒါေၾကာင့္ သားတစ္ေယာက္ရေလာက္ရံုမွ် သားမ်ိဳးေလးေတာ့ေပးထားခဲ့ပါ

(ဆက္လက္တင္ျပေပးပါမည္)

....................................................................................................မိုးသု(မႏၱေလး)

အဲဒီအခ်ိန္တုန္းက ရဟန္းေတာ္မ်ား ေမထုန္မႈမျပဳရလို႔ ဘုရားရွင္ပညတ္ထားတာ မရွိေသးေတာ့ ရွင္သုဒိန္ဟာ ေမထုန္မႈျပဳတာ အျပစ္မရွိဘူးလို႔ ထင္ၿပီးေတာ့ ဒီတစ္ခါလိုက္ေလ်ာလိုက္ရင္ ေနာက္ထပ္နားပူရေတာ့မွာ မဟုတ္ဘူးလို႔ ေတြးၿပီးေတာ့ ``ဒီကိစၥေလာက္ဆိုရင္ေတာ့ ကူညီေပးႏိုင္ပါတယ္လို႔ ၀န္ခံလိုက္တယ္။

အဲဒီအခါမွာ မယ္ေတာ္ႀကီးဟာလည္း ေခၽြးမလုပ္သူကို ဥတုပန္းပြင့္ရင္ သူ႔ကို ေျပာပါလို႔မွာထားၿပီးေတာ့ ဥတုပန္းပြင့္ပါၿပီလို႔ ေခၽြးမကလာေျပာတဲ့အခါမွာ ရွင္သုဒိန္ေနတဲ့ မဟာ၀ုန္ေတာႀကီးထဲကို ေခၽြးမလုပ္သူနဲ႔ ႏွစ္ေယာက္အတူလာခဲ့ၾကတယ္။ အဲဒီအခါမွာ ရွင္သုဒိန္ကလဲ သားမ်ိဳးေစ့ေပးလိုက္ေတာ့တယ္။

ရွင္သုဒိန္ဟာ သားမ်ိဳးေစ့ေပးၿပီးတဲ့ ေနာက္ပိုင္းကာလမွာ သာသနာေတာ္ႏွင့္ မသင့္ေလ်ာ္ေသာအမႈကို ငါျပဳမိပါေပါ့တကားလို႔ တစိမ့္စိမ့္ေတြးၿပီးေတာ့ ေနာင္တတရားေတြရဲ႕ ႏွိပ္စက္တာကိုခံရၿပီးေတာ့ မစားႏိုင္ မအိပ္ႏိုင္ တမႈိင္မႈိင္ တစ္ေတြေတြျဖစ္ၿပီး သူ႔ရဲ႕ခႏၵာကို ပိန္ခ်ဳံးလာၿပီးေတာ့ အေရအဆင္းကလဲ ေရာ္ရြက္၀ါေလးလို ျဖစ္လာခဲ့တယ္။

ဒီအခါမွာ အျခားရဟန္းေတာ္ေတြက ရွင္သုဒိန္ကိုေမးၾကတယ္။ ရွင္သုဒိန္ကလဲ သူရဲ႕ျဖစ္ပံုကို အားလံုးမခၽြင္းမခ်န္ ေျပာျပလိုက္တယ္။ ဒီအခါမွာ ရဟန္းေတာ္ေတြက ရွင္သုဒိန္ကုိ ကဲ့ရဲ႕ရႈတ္ခ်ၿပီးေတာ့ ရွင္သုဒိန္လုပ္ပံုေတြကို ဘုရားထံ သြားၿပီးေလွ်ာက္ၾကတယ္။ အဲဒီအခါမွာ ဘုရားရွင္က ရွင္သုဒိန္ကို ေမာဃပုရိသလို႔ ကဲ့ရဲ႕ျပစ္တင္ၿပီးေတာ့ ...

(ေမာဃပုရိသ=မဂ္ဖို္လ္မွ ကင္းဆိတ္သြားေသာ မဂ္ဖိုလ္မရႏိုင္ေတာ့ေသာ အခ်ည္းႏွီးေသာသူ)

ေယာ ပန ဘိကၡဳ ေမထုနံ ဓမၼံ ပဋိေသေ၀ယ် ပါရာဇိေကာ ေဟာတိ အသံ၀ါေသာ။

အၾကင္ရဟန္းသည္ ေမထုန္ကို မွီ၀ဲျငားအံ့။ ထိုရဟန္းသည္ ပါရာဇိကက်၍ ရဟန္းေကာင္းတို႔ႏွင့္ ကံႀကီးကံငယ္ ေပါင္းသင္းခြင့္မရွိ။ လို႔ ပဌမပါရာဇိကသိကၡာပုဒ္ေတာ္ကို ဘုရားရွင္ဟာ ပညတ္ေတာ္လိုက္တယ္။ (အျပည့္အစံုေတာ့ မဟုတ္ေသးပါ။ ဤပညတ္ေတာ္သည္ မူလပညတ္ေတာ္သာ ျဖစ္ပါသည္။)

(ဆက္လက္တင္ျပေပးပါမည္)

........................................................................................................မုိးသု(မႏၱေလး)

ဆက္လက္ဖတ္ရွဴရန္ »

၀ိနည္းက်င့္၀တ္ေခၚ ရဟန္းက်င့္ဖြယ္ (၂၂၇)သြယ္ (အပိုင္း-၅)

ရွင္သုဒိန္ရဲ႕ဖခင္ သူေဌးႀကီးဟာ ယေန႔ သားရဟန္းအိမ္ကို ၾကြလာမယ္ဆိုတာသိလို႔ နံနက္ခင္းကထဲက လက္ခုပ္တစ္ေဖာင္ေလာက္စီျမင့္ေသာ ေရႊပံုကတစ္ပံု ေငြပံုကတစ္ပံု ပံုထားၿပီးေတာ့ ေရႊပံုေငြပံုႏွစ္ပံုအလယ္မွာ ေနရာခင္းထားၿပီးေတာ့ ေခၽြးမကိုလည္း အလွဆံုးျဖစ္ေအာင္ ျပင္ဆင္ခုိင္းထားပါတယ္။ ( ေခၽြးမဆိုသည္မွာ ရွင္သုဒိန္ရဟန္းမ၀တ္ခင္ လူ႔ဘ၀တုနု္းက ဇနီးမယားကိုဆိုလိုသည္)

ရွင္သုဒိန္ၾကြလာတဲ့ အခါမွာ ဖခင္သူေဌးႀကီးက `` ခ်စ္သား..ေဟာဒီ ေရႊပံုႏွင့္ ေငြပံုသည္ သားရဲ႕မိခင္ျဖစ္သူ အေဖနဲ႔ လက္ထပ္ခဲ့စဥ္တုန္းက သနပ္ခါးဖိုး ပန္းဖိုးအျဖစ္နဲ႔ သားရဲ႕ဘုိးဘြားမ်ားက သားမိခင္ကို ေပးလိုက္တဲ့ ဥစၥာကေလးမ်ားျဖစ္တယ္။ ဘိုးဘြားမိဘ အေမြအႏွစ္နဲ႔ ကူးသန္းေရာင္၀ယ္လို႔ ရရွိတဲ့ ပစၥည္းဥစၥာေတြမွာ မေရမတြက္ႏိုင္ေအာင္ မ်ားျပားလွပါတယ္။ လူထြက္ၿပီး ကုသိုလ္ေကာင္းမႈ ျပဳခ်င္တိုင္းျပဳႏိုင္ပါတယ္။ လူထြက္ပါေတာ့´´လို႔ ေဖ်ာင္းဖ်ေျပာဆိုပါတယ္။ (ဘုရားေခတ္က အိႏၵိယႏိုင္ငံရဲ႕ ယဥ္ေက်းမႈအရ လက္ထပ္၍ၿပီးေသာအခါ မိန္းကေလးျဖစ္သူက ေယာက်ာၤးေလး၏အိမ္သို႔ လိုက္ပါသြားၾကရပါတယ္။ အဲဒီလိုမ်ိဳး လိုက္ပါသြားစဥ္က ရွင္သုဒိန္ရဲ႕ ဘုိးဘြားမ်ားက သူတို႔သမီး ေယာကၡမအိမ္ေရာက္ရင္ သနပ္ခါး၀ယ္လိမ္းဖို႔ ပန္း၀ယ္ပန္ဖို႔ ေပးလိုက္ေသာ ဥစၥာမ်ားျဖစ္သည္-ဟူလို)

ထိုအခါမွာ ရွင္သုဒိန္က လူမထြက္ႏိုင္တဲ့အေၾကာင္း သာသနာေဘာင္မွာ အလြန္ေမြ႔ေလ်ာ္၍ သာသနာေတာ္မွာသာ ေနလိုေၾကာင္းကို ေျပာျပေသာ္လည္း မရသျဖင့္ တတိယအႀကိမ္မွာ ``ဖခင္..ဆြဲမထုတ္ဘူးဆိုလွ်င္ စကားတစ္ခြန္းေလာက္ ေျပာခ်င္စမ္းတယ္´´ အစခ်ီ၍ ``ေျပာတာေပါ့´´ ခြင့္ျပဳေသာအခါမွာ ``ဖခင္...ဖခင္၏ ေရႊေငြစေသာ ရတနာေတြကို အိတ္ႀကီးေတြထဲမွာ ထည့္ၿပီးေတာ့ လွည္းေပါင္းမ်ားစြာျဖင့္ သယ္ယူၿပီးလွ်င္ ဂဂၤါျမစ္လယ္ေခါင္မွာ သြားပစ္ခ်ၿပီးေတာ့ ေရေမွ်ာလိုက္ပါ၊ အဲသလိုမ်ိဳး လုပ္ပစ္လိုက္လွ်င္ ဖခင္မွာ စိုးရိမ္ေၾကာင့္ၾကကင္း၍ ခ်မ္းသာျခင္းျဖစ္ပါလိမ့္မည္´´ ဟု ေျပာဆိုလို္က္ပါတယ္။

သူေဌးႀကီးဟာ သားျဖစ္သူ ရဟန္းေတာ္ရွင္သုဒိန္ရဲ႕ စကားကိုၾကားၿပီးေတာ့ အလြန္စိတ္မခ်မ္းမသာျဖစ္သြားပါတယ္။ သူကိုယ္တိုင္ သားျဖစ္သူကို ေဖ်ာင္ဖ်ေျပာဆိုလုိ႔မရတဲ့အခါမွာ ေခၽြးကို ျဖားေယာင္းခိုင္းပါေတာ့တယ္..။

...............................................................................................................မိုးသု(မႏၱေလး)

ဆက္လက္ဖတ္ရွဴရန္ »

၀ိနည္းက်င့္၀တ္ေခၚ ရဟန္းက်င့္ဖြယ္ (၂၂၇)သြယ္ (အပိုင္း-၄)

ထိုသုိ႔ေနစဥ္မွာပဲ ၀ဇ္ဇီတိုင္းတစ္ခုလံုး ငတ္မြတ္ျခင္းေဘးႀကီး ျဖစ္ပြားခဲ့တယ္။ ဒီအခါမွာ ရွင္သုဒိန္ဟာ အျခားရဟန္းမ်ားႏွင့္ မိမိပါ ဆြမ္းကိစၥလြယ္ကူေစရန္ မယ္ေတာ္ခမည္းေတာ္ႏွင့္ ေဆြမ်ိဳးမ်ားကို အားကိုးေသာအားျဖင့္ ရဟန္းမ်ားစြာကို ပင့္ေခၚၿပီးေတာ့ ကလႏၵရြာသို႔ ၾကြလာခဲ့ၾကတယ္။ ထိုသို႔ၾကြလာေၾကာင္းကို ေဆြမ်ိဳးမ်ားက ၾကားသိၾက၍ ဆြမ္းအိုးအလံုးေပါင္း (၆၀)ေလာက္ကို ပို႔လႈဳေပးၾကပါတယ္။ ဒီအခါမွာ ရွင္သုဒိန္ဟာ ဆြမ္းအိုး(၆၀)ေလာက္ကို အျခားရဟန္းေတာ္မ်ားအား လႈဳဒါန္းၿပီးေတာ့ မိမိကေတာ့ သပိတ္ပိုက္ကာ ရြာထဲကုိဆြမ္းခံ ထြက္ခဲ့ပါတယ္။

ဒီအခါမွာ မိမိ၏အိမ္မွ ကၽြန္မတစ္ေယာက္သည္ ကၽြန္မ်ားပင္မစားခ်င္ေလာက္ေအာင္ သိုးေနေသာ မုေယာမုန္႔တို႕ို႔ကို လမ္းသို႔စြန္႔ပစ္ရန္ ထြက္အလာမွာ ရွင္သုဒိန္နဲ႔ မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ ပက္ပင္းတိုးေတြ႔ၾကပါတယ္။ ရွင္သုဒိန္က ``အဲဒီမုန္႔ေတြကို စြန္႔ပစ္မွာဆိုရင္ ငါ့သပိတ္ထဲကိုသာ ေလာင္းထည့္လိုက္ပါ´´လို႔ ေျပာၾကားလိုက္ပါတယ္။ ကၽြန္မေလာင္းထည့္တဲ့ မုန္႔အသိုးေတြကို ရြာထဲမွာရွိတဲ့ ဇရပ္ေပၚကိုသြားၿပီးေတာ့ ဘုဥ္းေပးေတာ္မူရွာပါတယ္။

ရွင္သုဒိန္ရဲ႕အေဖသူေဌးႀကီးက သူ႔သားရဟန္းၾကြလာတာကို မသိဘူးလား အျခားေဆြမ်ိဳးမ်ားကေကာ သြားၿပီး အေၾကာင္းမၾကားၾကဘူးလားလို႔ ေမးစရာတစ္ခု ျဖစ္လာျပန္ပါတယ္။ ရွင္သုဒိန္ရဲ႕အေဖ သူေဌးႀကီးဟာ သားရဟန္းၾကြလာတာကို မသိရွာပါဘူး။ အျခားေဆြမ်ိဳးမ်ားကလည္း မိဘသေဘာမတူပဲ ရဟန္း၀တ္သြားတာဆိုေတာ့ ရွင္သုဒိန္ၾကြလာတယ္လို႔ သူေဌးႀကီးကို သြားမေျပာရဲတဲ့အတြက္ သြားမေျပာၾကပါဘူး။

ကၽြန္မကလည္း ရွစ္ႏွစ္ေလာက္ တစ္ခါမွျပန္မေတြ႔ပဲ ကြဲေနကြာေနတာတစ္ေၾကာင္း ဘုန္းႀကီး၀တ္လိုက္ေတာ့ ကတံုးႀကီးနဲ႔လည္းျဖစ္ေနတာကတစ္ေၾကာင္း လူ႔ဘ၀ကလိုမ်ိဳး မဟုတ္ေတာ့ပဲ ရုပ္ရည္ကေျပာင္းလဲ သြားတာကတစ္ေၾကာင္းဆိုေတာ့ ရွင္သုဒိန္ကို သူတို႔သခင္ေလးဆိုတာ ရုတ္ခ်ည္းမမွတ္မိပါဘူး။ ေနာက္မွ အသံနဲ႔ လက္ေျခအေနအထားတို႔ကို သတိထားမိၿပီးမွ စဥ္းစားရင္းနဲ႔ မိမိတို႔ရဲ႕ သခင္ေလးသုဒိန္ဆိုတာကို သိလို္က္ရပါတယ္။

ေသခ်ာၿပီဆိုမွ သူတို႔ရဲ႕အရွင္သခင္ သူေဌးမႀကီးကို သြားေျပာပါတယ္။ သူေဌးႀကီးက သူ႔သားကိုလိုက္ေခၚေတာ့ ဇရပ္ေပၚမွာ မုန္႔အသိုးေတြကို ဘုဥ္းေပးေနတာကို ေတြ႔တဲ့အခါမွာ ရင္ထုမနာေတြျဖစ္ၿပီးေတာ့ အိမ္ကိုပင့္ပါတယ္။ ``ဒီကေန႔အတြက္ေတာ့ ဆြမ္းကိစၥၿပီးပါၿပီ´´လို႔ ေျပာၿပီး ရွင္သုဒိန္က ျငင္းလိုက္ပါတယ္။ ဒီအခါမွာ သူေဌးႀကီးက မနက္မွာ အိမ္ကိုဆြမ္းစားၾကြပါလို႔ ပင့္ၿပီးျပန္သြားပါတယ္။

(ဆက္လက္တင္ျပေပးပါမည္)

.....................................................................................................မိုးသု(မႏၱေလး)

ဆက္လက္ဖတ္ရွဴရန္ »

၀ိနည္းက်င့္၀တ္ေခၚ ရဟန္းက်င့္ဖြယ္ (၂၂၇)သြယ္ (အပိုင္း-၃)

(ေမထုနဓမၼသိကၡာပုဒ္ေခၚ ပထမပါရာဇိက-မူလပညတ္ေတာ္

အမႈသည္အမည္=ရွင္သုဒိန္

က်ဴးလြန္ေသာအမႈ=ဇနီးေဟာင္း၌ ေမထုန္မွီ၀ဲမႈ)

ဦးဇင္းၿပီးခဲ့တဲ့အပတ္က သာသနာေတာ္ကို အမဲစက္မဌမဦးွဆံုး ခ်ခဲ့တဲ့သူက ရွင္သုဒိန္လို႔ေျပာခဲ့တယ္ေနာ္။ ဒီတစ္ပတ္ သုဒိန္ရဲ႕အေၾကာင္းကို ေျပာၾကတာေပါ့..။

ရွင္သုဒိန္ဆိုတဲ့ ရဟန္းေတာ္ဟာ အညၾတရဟန္းတစ္ပါးေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး။ သူဟာ ေ၀သာလီျပည္အနီးက ကလႏၵရြာမွာေနေသာ ကုေဋရွစ္ဆယ္ခ်မ္းသာတဲ့ ကလႏၵသူေဌးရဲ႕ တစ္ဦးတည္းေသာ သားေလးပါ။ တစ္ေန႔ေတာ့ သူဟာ အေၾကာင္းကိစၥတစ္ခုရွိတာနဲ႔ ေ၀သာလီၿမိဳ႕ေပၚကို ေရာက္ေနခဲ့ပါတယ္။ ဘုရားရွင္ကလည္း ေ၀သာလီၿမိဳ႕ကို ေ၇ာက္ေနခိုက္နဲ႔ ႀကံဳႀကိဳက္ေနျပန္ပါတယ္။ သူဟာ ဘုရားရွင္ရဲ႕တရားေတာ္ကို နားၾကားေနရင္းနဲ႔ ``ဤတရားေတာ္လာသည့္အတိုင္း ေနထိုင္က်င့္ႀကံဖို႔ ကိစၥသည္ လူ႔ေဘာင္မွာ မျဖစ္ႏိုင္၊ ရဟန္းျပဳမွသာ တရားေတာ္အတုိင္း ေနႏိုင္မည္´´လို႔ ႀကံစည္မိပါတယ္။

သူဟာ တရားပြဲၿပီးတာနဲ႔ ဘုရားထံခ်ဥ္းကပ္ၿပီးေတာ့ ``တပည့္ေတာ္ကို ရဟန္းျပဳေပးပါဘုရား´´လို႔ ေလွ်ာက္ထားပါတယ္။ ဒီအခါမွာ ဘုရားရွင္က ``မိဘတို႔ခြင့္မျပဳတဲ့ သားသမီးကို ရဟန္းျပဳ၍ မေပးေကာင္း´´ဟု ျပန္လည္မိန္႔ၾကားေတာ္မူပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္သူဟာ ကလႏၵရြာကိုျပန္ၿပီးေတာ့ ``သားကို ရဟန္းျပဳခြင့္ေပးပါ´´လို႔ မိဘေတြဆီမွာ ခြင့္ေတာင္းပါတယ္။ သုဒိန္ဟာ တစ္ဦးတည္းေသာ သားကလည္းျဖစ္ေနသလို မိဘေတြကလည္း ဘာသာျခားေတြျဖစ္ေနပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ သုဒိန္ကို ရဟန္းျပဳခြင့္မေပးပါဘူး။

ဒီေတာ့ သုဒိန္ဟာ ``ရဟန္းျပဳခြင့္မေပးလွ်င္ လူ႔ေလာကမွာ အသက္မရွင္ခ်င္ေတာ့ ေသခ်င္ေသပါေစေတာ့´´လို႔ ဓိ႒ာန္ၿပီးေတာ့ ထမင္း(၇)ထပ္ေလာက္ အငတ္ခံၿပီး ဆႏၵျပမွ သူမိဘေတြက ရဟန္းျပဳခြင့္ေပးလိုက္ပါတယ္။ ေသသြားတာနဲ႔စာလွ်င္ ရဟန္း၀တ္နဲ႔ သားေလးကို ျမင္ေနရတာက ေတာ္ပါေသးတယ္ဆိုၿပီး ရဟန္း၀တ္ခြင့္ေပးခဲ့တာပါ။

သုဒိန္ဟာ ရဟန္းျပဳၿပီးတာနဲ႔ ဓုတင္အက်င့္မ်ားကို ေဆာက္ၿပီးေတာ့ မိမိေနရပ္နဲ႔ အင္မတန္ေ၀းကြာလွတဲ့ ၀ဇ္ဇီတိုင္း အတြင္းမွာပါ၀င္တဲ့ မထင္မရွားရြာေလးတစ္ရြာမွာ ဘာ၀နာကမၼ႒ာန္းတရားတို႔ကို ပြားမ်ားအားထုတ္ၿပီးေတာ့ ေနပါတယ္။ (ကိေလသာအညစ္အေၾကးတို႔ကို ခါထုတ္၍ ပစ္တတ္ေသာေၾကာင့္ ``ဓုတင္´´ဟု ေခၚဆိုပါသည္)

(ဆက္လက္တင္ျပေပးပါမည္)

..........................................................................................မိုးသု(မႏၱေလး)

ဆက္လက္ဖတ္ရွဴရန္ »

၀ိနည္းက်င့္၀တ္ေခၚ ရဟန္းက်င့္ဖြယ္ (၂၂၇)သြယ္ (အပိုင္း-၂)

``ခ်စ္သား သာရိပုတၱရာ ဆိုင္းငံ့ဦးေလာ့၊ သိကၡာပုဒ္ေတာ္မ်ား ပညတ္ရန္ သင့္ေလ်ာ္ေသာ အခ်ိန္ကာလကို ငါဘုရား သိေတာ္မူသည္။ ယခုအခ်ိန္မတန္ေသး၊ ဤသာသနာေတာ္၌ ေထရ္ႀကီး၀ါႀကီး မ်ားျပားလာေသာအခါ လာဘ္လာဘေပါမ်ားေသာအခါ ဗဟုသုတၾကြယ္၀ေသာ ရဟန္းမ်ား မ်ားျပားလာေသာအခါ က်ဴးလြန္မႈ အျပစ္မ်ား ထင္ရွားျဖစ္ေပၚလာလိမ့္မည္။ ထိုအခါ က်ဴးလြန္မႈ အျပစ္မ်ားကို တားျမစ္ပိတ္ပင္ရန္ ငါဘုရားသည္ သိကၡာပုဒ္ေတာ္ကို ပညတ္ေတာ္မူမည္၊

ယခုအခ်ိန္အခါ၌ ရဟန္းသံဃာေတာ္အေပါင္းသည္ အျပစ္ကင္း၏။ မွဲ႕စက္မထင္ ျဖဴစင္၏။ အႏွစ္ျပည့္၀၏။ ဤရဟန္း(၅၀၀)တိုတြင္ အငယ္ဆံုးရဟန္းသည္ ေသာတာပန္အရိယာပုဂၢိဳလ္ျဖစ္၏´´ဟု မိန္႔ၾကားေတာ္မူပါသည္။

ျမတ္စြာဘုရားရွင္ ပြင့္ေတာ္မူၿပိးစ -၀ါေတာ္ႏွစ္ဆယ္ (ပထမေဗာဓိ)အတြင္း၌ စစ္မွန္ေသာ သဒၵါတရားႏွင့္ ျပည့္စံုသည့္ အမ်ိဳးေကာင္းသားမ်ားသာလွ်င္ သာသနာ့ေဘာင္သို႔ ၀င္ေရာက္ခဲ့ၾက၍ ပါရာဇိက သံဃာဒိသိသ္စေသာ သိကၡာပုဒ္ေတာ္အႀကီးစားမ်ား ပညတ္ရန္ မလိုေသးပါဘူး။

``မကၽြမ္းက်င္ေသာ ခြဲစိတ္ဆရာ၀န္သည္ အနာမျဖစ္ေပၚမီ ႀကိဳတင္ခြဲစိတ္ ကုသမႈျပဳပါလွ်င္ လူနာ၏ ေက်းဇူးတင္မႈကို မရသည့္အျပင္ အျပစ္တင္မႈကိုပင္ ခံရေပလိမ့္မည္။ ကၽြမ္းက်င္ေသာ ခြဲစိတ္ဆရာ၀န္သည္ကား ျပည္မွည့္ေသာအနာကို ခြဲစိတ္ကုသေပးသျဖင့္ လူနာ၏ ေက်းဇူးတင္မႈကို ခံယူရေပလိမ့္မည္။´´ ဤအတူပါပဲ အလံုးစံုကို သိေတာ္မူေသာ ျမတ္စြာဘုရားရွင္သည္ အျပစ္က်ဴးလြန္မႈမ်ား ျဖစ္ေပၚလာမွသာလွ်င္ ယင္းက်ဴးလြန္မႈမ်ားကို တားဆီးပိတ္ပင္ရန္ သိကၡာပုဒ္ေတာ္မ်ားကို ပညတ္ေတာ္မူျခင္းမူျခင္းျဖစ္သည္။

ဘုရားရွင္၏ ၀ါေတာ္ႏွစ္ဆယ္ေနာက္ပိုင္း ကာလမ်ား၌ကား ႀကီးေလးေသာ ျပစ္မႈမ်ားကို က်ဴးလြန္ၾကတဲ့ ရဟန္းမ်ား ေပၚေပါက္လာခဲ့ပါေတာ့တယ္။

သာသနာေတာ္ကို ပဌမဦးဆံုးေသာ အမဲစက္ျဖစ္ေပၚေအာင္ ျပဳလုပ္လုိက္တဲ့သူကေတာ့ ေ၀သာလီျပည္ၿမိဳ႕အနီးတြင္ရွိေသာ ကလႏၵရြာ သူေဌးသား သုဒိန္ပဲျဖစ္ပါတယ္။

.................................................................................................မိုးသု(မႏၱေလး)

ဆက္လက္ဖတ္ရွဴရန္ »

၀ိနည္းက်င့္၀တ္ေခၚ ရဟန္းက်င့္ဖြယ္ (၂၂၇)သြယ္ (အပိုင္း-၁)

ဒီေန႔ေတာ့ ၀ိနည္းေတာ္ေပါ့။ ပါတိေမာက္ကိုအေျခခံၿပီးေတာ့ လူေတြအေနနဲ႔ သိထားသင့္ သိထားထိုက္တာေတြကို ပို႔ခ်ေပးသြားမွာပါ။ ဒါကိုပို႔ခ်ေပးမယ္လို႔ ေၾကျငားတဲ့ ေနာက္တစ္ရက္မွာ အီးေမးလ္တစ္ေစာင္ လက္ခံရရွိခဲ့တယ္။ သူ႔အီးေမးလ္က ``လူေတြကို ၀ိနည္းသင္ေပးမယ္ဆိုေတာ့ ကိုယ့္ခ်ီးထုပ္ကို ေျဖျပတာနဲ႔ အတူတူပဲ..တဲ့။ အရွင္ဘုရား ငတ္သြားခ်င္လို႔လား..တဲ့။ လူေတြကို ၀ိနည္းသင္မေပးပါနဲ႔..တဲ့´´။ ဦးဇင္းက ေတြးပါတယ္။ အခုေခတ္က လူေတြက ၀ိနည္းကို နားမလည္ေတာ့ ထင္ရာျမင္ရာ အထူးအဆန္းလုပ္ျပႏိုင္တဲ့ ပဋိယတ္မဟုတ္ ပဋိပတ္မလုပ္နဲ႔ ႏွစ္လံုးေပး သံုးသံုးေပးနဲ႔ ထင္သလိုေနတဲ့ ဘုန္းႀကီးအစုတ္အျပတ္ေတြကို တကယ့္သူေတာ္ေကာင္းႀကီးေတြလို႔ ထင္မွတ္ေနၾကတယ္။

၀ိနည္းေတာ္ကို လူေတြနားလည္ရင္ေတာ့ ဒါမ်ိဳးေတြ ပေပ်ာက္သင့္သေလာက္ေတာ့ ပေပ်ာက္သြားလိမ့္မယ္လို႔ ဦးဇင္းကေတြးမိတယ္။ ကိုယ္က၀ိနည္းနဲ႔ မညီတာလုပ္ေနလို႔ လူေတြက ေတြ႔သြားလို႔ မကိုးကြယ္လည္းေနေပါ့။ ၀မ္းမနည္းပါဘူး။ ဘာျပဳလုိ႔လညး္ဆိုေတာ့ ကိုယ့္ထက္ ၀ိနည္းေတာ္ကို ေလးစားတဲ့ ျမတ္ႏိုးတဲ့ သီလရွိတဲ့ ရဟန္းေတာ္ကို ရွာၿပီးကိုးကြယ္ၾကမွာေလ။ ဒါဟာ ေတြးၾကည့္ရင္ တကယ္ကို ေက်နပ္စရာေကာင္းပါတယ္။ ဒုႆီလေတြကို ကိုးကြယ္ေနတာနဲ႔စာရင္ ဒီအျဖစ္အပ်က္က တကယ္ကို ေက်နပ္ဖြယ္ေကာင္းပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ၀ိနည္းေတာ္ကို ပို႔ခ်ေပးရျခင္းျဖစ္ပါတယ္။

ဦးဇင္းတို႔ ၀ိနည္းအေၾကာင္းကို ပို႔ခ်မယ္ဆုိေတာ့ ၀ိနည္းသိကၡာပုဒ္ေတာ္ေတြကို မပို႔ခ်ခင္ ၀ိနည္းသိကၡာပုဒ္ေတာ္ကို ဘာေၾကာင့္ ဘယ္လိုအက်ိဳးေက်းဇူးေၾကာင့္ ဘုရားရွင္ပညတ္ေတာ္ မူခဲ့သလဲဆိုတာကို အရင္ေျပာၾကရေအာင္ပါ..။

တစ္ခါတုန္းက ျမတ္စြာဘုရားရွင္ကိုယ္ေတာ္ျမတ္ႀကီးဟာ ေ၀ရဥၥာျပည္မွာ ၀ါဆိုေတာ္မူတယ္။ အဲဒီအခါမွာ လက္ယာေတာ္ရံျဖစ္ေတာ္မူတဲ့ အရွင္သာရိပုတၱရာမေထရ္ျမတ္က ``ပရိနိဗာန္စံလြန္ေတာ္ မူၿပီးေသာ ဘုရားရွင္တို႔တြင္ အဘယ္ဘုရားရွင္၏ သာသနာေတာ္သည္ ၾကာျမင့္စြာ တည္တံ့ပါသနည္း၊ အဘယ္ဘုရားရွင္တုိ႔၏ သာသနာေတာ္သည္ ၾကာျမင့္စြာ မတည္တံ့ပါသနည္း´´လို႔ ဘုရားရွင္ကို ေမးေလွ်ာက္ေတာ္မူခဲ့တယ္။

``၀ိပႆီျမတ္စြာဘုရား၊ သိခီျမတ္စြာဘုရား၊ ေ၀ႆဘူျမတ္စြာဘုရားတုိ႔၏ သာသနာေတာ္သည္ အရွည္မတည္တံ့။ အေၾကာင္းမူကား ထိုဘုရားရွင္တုိ႔၏ တပည့္သာ၀ကမ်ားသည္ တရားေဒသနာေတာ္ကို အက်ဥ္းမွ် ေဟာၾကားရံုျဖင့္ အာသေ၀ါကုန္ခန္း ရဟႏၱာျဖစ္သြားၾကကုန္၏။ ထိုေၾကာင့္ တရားေဒသနာကို အက်ယ္ၾကားေတာ္မမူခဲ့။ ၀ိနည္းသိကၡာပုဒ္ေတာ္ကို ပညတ္ေတာ္မမူခဲ့ၾကကုန္။ ထိုဘုရားရွင္တို႔ ပရိနိဗာန္စံလြန္ေတာ္မူၿပီးေနာက္ တပည့္သာ၀က ႏွစ္ဆက္သံုးဆက္ လြန္ေသာအခါ သာသနာေတာ္ ကြယ္ပခဲ့ေလသည္။

ကကုသန္ျမတ္စြာဘုရား၊ ေကာဏာဂံုျမတ္စြာဘုရား၊ ကႆပျမတ္စြာဘုရားတို႔၏ သာသနာေတာ္သည္ တည္တံ့၏။ အေၾကာင္းမူကား ထိုဘုရားရွင္တို႔သည္ တရားေဒသနာေတာ္ကို အက်ယ္အားျဖင့္ ေဟာၾကားေတာ္မူခဲ့၊ ၀ိနည္းသိကၡာပုဒ္ေတာ္ကို ပညတ္ေတာ္မူခဲ့၊ ပါတိေမာက္ကို ရြတ္ျပေတာ္မူခဲ့ၾကကုန္၏။ ထိုဘုရားရွင္တို႔ ပရိနိဗာန္စံလြန္ေတာ္မူေသာအခါ တပည့္သာ၀က အဆက္ဆက္တို႔သည္ သာသနာေတာ္ကို အရွည္တည္တံ့ၾကေစကုန္၏´´လို႔ ေျဖၾကားေတာ္မူခဲ့ပါတယ္။

အဲဒီအခါမွာ အရွင္သာရိပုတၱရာမေထရ္ျမတ္က ျမတ္စြာဘုရားရွင္ကို လက္အုပ္ခ်ီၿပီးလွ်င္ ``သာသနာေတာ္ အရွည္တည္တံ့ေစျခင္းငွါ ၀ိနည္းသိကၡာပုဒ္ေတာ္ကို ပညတ္ေတာ္မူရန္ အခ်ိန္တန္ပါၿပီဘုရား၊ ပါတိေမာက္ရြတ္ျပရန္ အခ်ိန္တန္ပါၿပီဘုရား´´လို႔ ေတာင္းပန္ေလွ်ာက္ထား ျပန္ပါတယ္။

(ဆက္လက္တင္ျပေပးပါမည္)
.................................................................................................မိုးသု(မႏၱေလး)

ဆက္လက္ဖတ္ရွဴရန္ »

ဘုရားရွင္၏ ျဖစ္ေတာ္စဥ္ႏွင့္ ဆက္စပ္၇ွင္းလင္းခ်က္မ်ား(အပိုင္း-၇) (၈) (၉)

သုေမဓာပညာရွိ ငယ္စဥ္ကေလးဘ၀ထဲက မိဘႏွစ္ပါးတို႔ဟာ ကြယ္လြန္သြားခဲ့ပါတယ္။ သုေမဓာအရြယ္ေရာက္တဲ့ အခါမွာ ဘ႑ာစိုးႀကီးက ``အရွင္...ဤမွ်ေလာက္ေသာ ပစၥည္းမ်ားကား သင္၏ အဘဖက္မွ ဆင္းသက္လာေသာ ပစၥည္းမ်ားတည္း။ ဤမွ်ေလာက္ေသာ ပစၥည္းမ်ားကား သင္၏ အမိဖက္မွ ဆင္းသက္လာေသာ ပစၥည္းမ်ားတည္း။ ဤမွ်ေလာက္ေသာ ပစၥည္းမ်ားကား သင္၏ အဘိုး အေဘးတုိ႔ လက္ထက္မွ ဆင္းသက္လာေသာ ပစၥည္းမ်ားတည္း´´ဟု အထပ္ေဆြမ်ိဳးခုႏွစ္ဆက္မွ ဆင္းသက္လာေသာ (ရရွိလာေသာ) ပစၥည္းဥစၥာရတနာတို႔ကို ျပသၿပီးလွ်င္ ``ဒီဥစၥာရတနာေတြကို အလိုရွိသလို စီမံသံုးစြဲပါ´´လို႔ လြဲေျပာင္း အပ္ႏွင္းေပးပါတယ္။

သုေမဓာပညာရွိဟာ သူလက္ခံလိုက္တဲ့ ပစၥည္းဥစၥာေတြကို ၾကည့္ၿပီးေတာ့ ``ငါ၏ အဘ အဘုိး ေဆြမ်ိဳးခုႏွစ္ဆက္တို႔သည္ ဤမွ် မ်ားျပားစြာေသာ ဥစၥာတို႔ကုိ စုေဆာင္းၿပီးလွ်င္ ကြယ္လြန္ၾကေသာအခါ တစ္က်ပ္တစ္ျပားကိုမွ် မယူႏိုင္ပဲ သြားၾကရကုန္၏။ ငါသည္ကား ကြယ္လြန္သြားရာသို႔ တစ္က်ပ္တစ္ျပားမွ် မက်န္ေအာင္ ယူေဆာင္သြားႏိုင္တဲ့ အေၾကာင္းတရားကို ျပဳလုပ္သင့္၏´´လို႔ ဆင္ျခင္စဥ္းစားၿပီးေတာ့ ကုသုိလ္ေကာင္းမႈတို႔ကို ျပဳလုပ္ၿပီးေတာ့ ေနခဲ့ပါတယ္။

(ဆက္လက္တင္ျပေပးပါမည္) ......................................................................မိုးသု(မႏၱေလး)

ဘုရားရွင္၏ ျဖစ္ေတာ္စဥ္ႏွင့္ ဆက္စပ္၇ွင္းလင္းခ်က္မ်ား(အပိုင္း-၈)ဲ့

တစ္ေန႔ေသာအခါမွာ သုေမဓာပညာရွိသည္ ျပာသာဒ္အထက္ထပ္သို႔ ထက္၍ ဆိတ္ၿငိမ္ရာအရပ္၌ တင္ပလႅင္ဖြဲ႕ေခြ ေနထိုင္ၿပီးလွ်င္ ဤသို႔ ႀကံစည္ေတာ္မူပါတယ္....။

ဘ၀သစ္၌ျဖစ္ျခင္း(ပဋိသေႏၶေနရျခင္း)သည္ ဆင္းရဲလွ၏။ ခႏၶာကိုယ္၏ ပ်က္စီးရျခင္း(ေသရျခင္း)သည္လည္း ဆင္းရဲလွ၏။ အိုျခင္းတရားသည္ လႊမ္းမိုးႏွိပ္စက္အပ္သည္ျဖစ္၍ ေတြေတြေ၀ေ၀ ေသရျခင္းသည္လည္း ဆင္းရဲလွ၏။

ပဋိသေႏၶေနရျခင္းသေဘာ အိုရျခင္းသေဘာ နာရျခင္းသေဘာရွိေသာငါသည္ မအိုရာ မနာရာ မေသရာ ေဘးကုန္ခန္းရာ ေအးၿငိမ္းရာျဖစ္ေသာ နိဗၺာန္တရားကို ရွာမွီးေပအံ့။

က်င္ငယ္ က်င္ႀကီး ျပည္ေသြး သည္းေျခ သလိပ္ တံေတြး ခၽြဲ ႏွပ္အစရွိသည့္ အထူးထူးေသာ အပုပ္မ်ိဳးတို႔ျဖင့္ ျပည့္၍ေနေသာ ဤကိုယ္ေကာင္ပုပ္ကို ငါသည္ မငဲ့မကြက္ အလိုမရွိပဲ စြန္႔လႊတ္၍ သြားႏုိင္ပါမူ ေကာင္းေလစြာ့..။

ထိုေအးၿငိမ္းရာ နိဗၺာန္သို႔ သြားေရာက္ေၾကာင္း ခရီးေကာင္းသည္ ရွိသည္ဧကန္ျဖစ္ေပလိမ့္မည္။ ထိုလမ္းသည္ မရွိပဲေနျခင္းငွါ မတတ္စေကာင္း။ ဘ၀အေႏွာင္အဖြဲ႕မွ လြတ္ေျမာက္ရန္ ထိုနိဗၺာန္ေရာက္ေၾကာင္း ခရီးေကာင္းကို ငါကား ရွာမွီးေပေတာ့အံ့..။

ဥပမာအားျဖင့္ ဆင္းရဲျခင္း(ဒုကၡ)တရား ထင္ရွားရွိလတ္ေသာ္ ကိုယ္စိတ္ခ်မ္းသာျခင္း(သုခ)တရား ေလာက၌ ထင္ရွားရွိသကဲ့သို႔ ဤအတူ ၀ဋ္ဒုကၡ၏ျဖစ္ျခင္း ဘ၀တရား ထင္ရွားရွိလတ္ေသာ္ ထို၀ဋ္ဒုကၡ၏မျဖစ္ျခင္း နိဗၺာန္တရားကိုလည္း အလိုရွိအပ္(သိမွတ္အပ္)သည္သာတည္း..။

(ဆက္လက္တင္ျပေပးပါမည္)

..........................................................................................................မိုးသု(မႏၱေလး)

ဘုရားရွင္၏ ျဖစ္ေတာ္စဥ္ႏွင့္ ဆက္စပ္၇ွင္းလင္းခ်က္မ်ား(အပိုင္း-၉)

“ဥပမာ တစ္နည္းအားျဖင့္ အပူရွိလွ်င္ ထိုအပူမွ တစ္ပါးျဖစ္ေသာ အေအးလည္းရွိသကဲ့သို႔ ဤအတူ ရာဂမီး ေဒါသမီး ေမာဟမီး ဤမီးသံုးပါးထင္ရွားရွိလွ်င္ ထိုမီးသံုးပါးကို ၿငိမ္းေစတတ္ေသာ နိဗၺာန္တရားကိုလည္း အလိုရွိအပ္(သိမွတ္အပ္)သည္သာတည္း”


“ဥပမာ တစ္နည္းအားျဖင့္ မေကာင္းမႈ အကုသိုလ္တရား ထင္ရွားရွိလွ်င္ ေကာင္းမႈ ကုသုိလ္တရားလည္း ထင္ရွားရွိသကဲ့သို႔ ဤအတူပင္ ဇာတိပဋိသေႏၶေနရျခင္း ဇာတိတရားထင္ရွားရွိလွ်င္ ထိုဇာတိကုိ ကုန္ေစတတ္သည့္ ပဋိသေႏၶေနျခင္းကင္းရာ နိဗၺာန္တရားကိုလည္း အလိုရွိအပ္(သိမွတ္အပ္)သည္သာတည္း”


ဤသို႔ အႀကံေတာ္ျဖစ္ၿပီး ဆက္၍တဖန္ ေလးနက္စြာ အႀကံေတာ္ျဖစ္ျပန္သည္မွာ...........


“ဥပမာအားျဖင့္ မစင္တြင္း၌ က်ေရာက္ေနေသာ (တစ္နည္းအားျဖင့္=မစင္လိမ္းကပ္ေနေသာ) ေယာက်ာၤးသည္ ၾကာမ်ိဳးငါးပါးတို႔ျဖင့္ တန္ဆာဆင္အပ္၍ ၾကည္လင္ေသာ ေရရွိသည့္ တဖက္ဆည္ကန္ႀကီးကို မ်က္၀ါးထင္ထင္ အေ၀းမွ ေတြ႔ျမင္ေနရပါလ်က္ ထုိတဖက္ဆည္ကန္ႀကီးသို႔ သြားေရာက္ရန္ လမ္းမွန္ကို မရွာမီွးလွ်င္ ထို႔သို႔မရွာမွီးျခင္းသည္ တဖက္ဆည္ကန္ႀကီး၏ အျပစ္မဟုတ္၊ ထိုမစင္လိမ္းကပ္ေနေသာ ေယာက်ာၤး၏ အျပစ္သာျဖစ္သကဲ့သို႔၊ ဤအတူ ကိေလသာ အညစ္အေၾကးတို႔ကုိ ေဆးေလွ်ာ္ရာျဖစ္ေသာ နိဗၺာန္တည္းဟူေသာ တစ္ဖက္ဆည္ကန္ႀကီး ထင္ရွားရွိပါလ်က္ ထိုနိဗၺာန္တည္းဟူေသာ တဖက္ဆည္ကန္ႀကီးကို မရွာမွီးလွ်င္ ထိုသုိ႔မရွာမွီးျခင္းသည္ တဖက္ဆည္ကန္ႀကီး၏ အျပစ္မဟုတ္”


(ဆက္လက္တင္ျပေပးပါမည္)


..................................................................................................မိုးသု(မႏၱေလး)

ဆက္လက္ဖတ္ရွဴရန္ »

ဘုရားရွင္၏ ျဖစ္ေတာ္စဥ္ႏွင့္ ဆက္စပ္၇ွင္းလင္းခ်က္မ်ား(အပိုင္း-၆)

ထိုအမရ၀တီေနျပည္ေတာ္၌ သုေမဓာအမည္ရွိေသာ ပုဏၰားသည္ေန၏။ (ခ်ီးမႊမ္းအပ္ေသာ ပညာရွိေသာေၾကာင့္ သုုေမဓ ဟူ၍ ထင္ရွားေလသည္)

ထိုသုေမဓာပုဏၰားသည္ အမိဘက္မွလည္း ပုဏၰားမ်ိဳးအဆက္ဆက္က ဆင္းသက္လာေသာ မိခင္၊ အဘဖက္မွလည္း ပုဏၰားမ်ိဳးအဆက္ဆက္က ဆင္းသက္လာေသာ ဘခင္ျဖစ္သျဖင့္ အမိအဘႏွစ္ဖက္စံုမွ ေကာင္းေသာ ျဗဟၼဏဇာတ္ရွိသူျဖစ္သည္။ သုေမဓာသည္ ေရာဂါသန္႔စင္ေသာ မိခင္၀မ္း၌လည္း ပဋိသေႏၶေနခဲ့ရသူျဖစ္သည္။ အထက္ေဆြခုႏွစ္ဆက္ မ်ိဳးခုႏွစ္ဆက္တိုင္ေအာင္ ``ဤသူသည္ အမ်ိဳးဇာတ္ ယုတ္ညံ့ေသာသူတည္း´´ဟူ၍ အမ်ိဳးဇာတ္ကို စြဲ၍ျဖစ္ေသာ စကားျဖင့္ မကဲ့ရဲ႕ထိုက္ေသာျဖစ္သည္။

အလြန္လွပတင့္တယ္၍ ျမင္ရသူတုိင္း၏ စိတ္ႏွလံုးကို ေအးခ်မ္းေစေသာ ရုပ္ရည္ရူပကာယႏွင့္ ျပည့္စံုေသာ သူတစ္ေယာက္ျဖစ္သည္။ စီးပြါးအေရးအေနအားျဖင့္လည္း ကုေဋေပါင္းမ်ားစြာ ခ်မ္းသာၾကြယ္ေသာ သူတစ္ေယာက္ျဖစ္သည္။ ဣရု ယဇု သာမဟူေသာ ေဗဒင္သံုးပံုကိုလည္း တစ္ဖက္ကမ္းခတ္ တတ္ေျမာက္ထား၍ အလြတ္အာဂံုေဆာင္ထားေသာ သူတစ္ေယာက္ျဖစ္သည္။

အဘိဓာန္က်မ္းဟုေခၚဆိုအပ္ေသာ နိဃ႑ဳက်မ္း၊ အလကၤာက်မ္းဟုေခၚဆုိအပ္ေသာ ေကဋဳဘက်မ္း၊ အကၡရပေဘဒဟုဆိုအပ္ေသာ သဒၵါက်မ္း၊ ေရွးေဟာင္းဇာတ္၀တၳဳမ်ားကို ေဖာ္ျပထားေသာ ပုရာဏ္က်မ္းဟုေခၚဆိုအပ္ေသာ ဣတိဟာသက်မ္းတို႔ကိုလည္း ကမ္းတစ္ဘက္ခတ္ တတ္ေျမာက္ကၽြမ္းက်င္ေသာ သူတစ္ေယာက္ျဖစ္သည္။

ဗ်ာကရုဏ္းက်မ္း ေလာကာယက်မ္း မဟာပုရိသလကၡဏာေတာ္က်မ္းတို႔ကိုလည္း အဆီးအတားမရွိ တတ္ေျမာက္ထားေသာသူတစ္ေယာက္ျဖစ္သည္။

(ဆက္လက္တင္ျပေပးပါမည္)

.........................................................................................................မိုးသု(မႏၱေလး)

ဆက္လက္ဖတ္ရွဴရန္ »

ဘုရားရွင္၏ ျဖစ္ေတာ္စဥ္ႏွင့္ ဆက္စပ္၇ွင္းလင္းခ်က္မ်ား(အပိုင္း-၅)

ဦးဇင္းတို႔ ဒီေန႔ေတာ့ သုေမဓာရွင္ရေသ့အေၾကာင္းကို ေျပာၾကရေအာင္။ မျဖစ္မေန သိသင့္သိထိုက္တဲ့ အေျခခံအခ်က္ကေလးေတြ ေျပာေနတာနဲ႔ အခုထိဇာတ္ေၾကာင္းကို မေျပာျဖစ္ေသးဘူး။ ဒီေန႔ေတာ့ ဇာတ္ေၾကာင္းကို ေျပာၾကတာေပါ့။ ဇာတ္ေၾကာင္းေျပာျပလိုက္မွ တခ်ိဳ႕အခ်က္ေတြက ပိုၿပီးနားလည္ၾကမယ္လို႔ ထင္ပါတယ္။ ကဲ..သုေမဓာအေၾကာင္းကို စလိုက္ၾကရေအာင္...။

တကယ္ေတာ့ ဒီဗုဒၶ၀င္အေၾကာင္းအရာေတြကို လက္ယာေတာ္ရံျဖစ္ေတာ္မူတဲ့ အရွင္သာရိပုတၱရာ မေထရ္ျမတ္က ``ဗုဒၶ၀င္ကိုေဟာေတာ္မူပါ´´လို႔ ေတာင္းပန္ေလွ်ာက္ထားတဲ့အတြက္ ဘုရားရွင္ကိုယ္ေတာ္ျမတ္ႀကီး ကိုယ္ေတာ္တိုင္ ေဟာၾကားေတာ္မူခဲ့တာပါ။ အဲဒီလိုေဟာၾကားေတာ္မူတဲ့အခါမွာလည္း ``သုေမဓာရွင္ရေသ့ဘ၀မွ စတင္ၿပီးေတာ့´´ေဟာၾကားေတာ္မူခဲ့တာပါ။ (အရွင္သာရိပုတၱရာ ဗုဒၶ၀င္ေဟာၾကားရန္ ေတာင္းပန္ျခင္းအေၾကာင္းအရာသည္ ေနာက္ပိုင္း၌ အက်ယ္ျပတင္ျပေပးပါအံ့)

ဤကမၻာမွ ေနာက္ျပန္ေရတြက္သည္ရွိေသာ္ ``ေလးအသေခ်ၤႏွင့္ ကမၻာတစ္သိန္း´´အထက္၌ ``အမရ၀တီ´´ အမည္ရွိေသာ ေနျပည္ေတာ္သည္ ထင္ရွားျဖစ္ေပၚခဲ့၏။ ( အမရ=နတ္ (မေသႏိုင္ေသာလူမ်ိဳး) ၀တီ=ရွိသည္၊ နတ္မ်ားရွိေသာေနျပည္ေတာ္(သို႔) မေသေသာလူမ်ားရွိေသာေနျပည္ေတာ္-ဟူလို)

အမရ၀တီေနျပည္ေတာ္သည္ကား အရာရာတိုင္းမွာ စည္းစံနစ္က်နစြာ စီမံထားေသာ ၿမိဳ႕ေတာ္ျဖစ္၏။ ဗရမ္းပတာေပါက္လိုပဲစား ကေလကေခ် ေနျပည္ေတာ္မဟုတ္ပါ။ အမရ၀တီေနျပည္ေတာ္သည္ ေမြ႔ေလ်ာ္ဖြယ္ေကာင္း၏။ ဆန္ေရစပါးေပါမ်ား၏။ လူတို႔၏ အသံုးအေဆာင္အမ်ဳိးမ်ိဳး ေပါၾကြယ္၀၏။ ထို႔ေၾကာင့္ အမရ၀တီေနေျပည္ေတာ္ကို ေရာက္လာသမွ်ျဖစ္ကုန္ေသာ နတ္လူတို႔၏ စိတ္ႏွလံုးကို ၾကည္လင္ရႊင္ပ်ေစႏိုင္၏။

ဆင္သံ ျမင္းသံ ရထားသံ စည္ႀကီးသံ မုရိုးစည္သံ ေစာင္းသံ သီးခ်င္းသံ ခရုသင္းသံ စည္း၀ါးသံ ဖိတ္ၾကားသံ ဟူေသာ အသံဆယ္ပါးတို႔ျဖင့္ တရံမဆိတ္ အၿမဲသာယာစည္ကားလွကုန္၏။ (အျခားေသာၿမိဳ႕မ်ားကား အမိႈက္သရိုက္ လွည္းၾကကုန္၊ ေပါက္တူးေပါက္ခၽြန္းႏွင့္ ေျမသယ္ေတာင္းကို ယူခဲ့ၾကကုန္။ အရပ္တပါးသို႔ ေျပာင္းေရြ႕ၾကကုန္အံ့။ ဆန္ထုပ္ ထမင္းထုပ္ ယူခဲ့ၾကကုန္။ စစ္ခ်ီၾကကုန္အံ့။ လက္နက္ေလးျမားစသည္ အသင့္ျပင္ထားၾကကုန္ အစရွိသည္ျဖင့္ မသာမယာမစည္းကား ၿမိဳ႕ရြာေခ်ာက္ျခားေသာ အသံမ်ားသာ မ်ားျပားလွေသာ္လည္း အမရ၀တီေနျပည္ေတာ္မွာကား ထုိအသံမ်ိဳးမရွိပဲ ဆင္သံ ျမင္းသံစေသာ အသံဆယ္ပါးတို႔ျဖင့္ အၿမဲသာယာစည္ကား၍ ေနသည္-ဟူလို)

(ဆက္လက္တင္ျပေပးပါမည္)

..................................................................................................မိုးသု(မႏၱေလး)

ဆက္လက္ဖတ္ရွဴရန္ »

ဘုရားရွင္၏ ျဖစ္ေတာ္စဥ္ႏွင့္ ဆက္စပ္၇ွင္းလင္းခ်က္မ်ား(အပိုင္း-၄)

ၿပီးခဲ့တစ္ပတ္က ဦးဇင္းတို႔ နိယတဗ်ာဒိတ္ေတာ္ခံယူမည့္ ရင့္ေသာဘုရားအေလာင္းေတာ္မ်ားဟာ အဂၤါရွစ္ခ်က္နဲ႔ ျပည့္စံုမည့္အေၾကာင္းရယ္ ျပည့္စံုရမည့္အဂၤါရွစ္ခ်က္ရယ္ကို ေျပာခဲ့ၾကတယ္ေနာ္..။

အဲသလိုအဂၤါရွစ္ခ်က္နဲ႔ ျပည့္စံုတဲ့အေလာင္းေတာ္မ်ားဟာ သက္ေတာ္ထင္ရွား ျမတ္စြာဘုရားဆီကေန ဗ်ာဒိတ္ေတာ္မခံခင္္ အခ်ိန္ပိုင္းေလးအတြင္းမွာ (ဘုရားဆုမပန္ခင္အခ်ိန္ပိုင္းေလးအတြင္းမွာ) အကယ္၍ ထုိဘုရားရွင္၏ အထံေတာ္မွာ သာ၀ကေဗာဓိဥာဏ္ရယူလိုပါက (ရဟႏၱာအျဖစ္နဲ႔ ကၽြတ္တန္း၀င္လိုပါက) ျမတ္စြာဘုရားအထံေတာ္မွ ေလးပါဒရွိေသာ တရားဂါထာကို ၾကားနာစဥ္ ``တတိယပါဒမၿပီးဆံုးမွီပင္´´ အဘိညာဥ္ေျခာက္ပါး ပဋိသမၻိဒါေလးပါးတို႔ႏွင့္တကြ အရဟတၱဖိုလ္သို႔ ေရာက္ျခင္းရျခင္းငွါစြမ္းႏိုင္ေသာ ဥပနိႆယအေၾကာင္းရွိသူျဖစ္၏။ ဤကဲ့သုိ႔ေသာ ပုဂၢိဳလ္မ်ိဳးကို ပါဠိလို ``ဥဂ္ဃာဋိတညဴ´´ ပုဂၢိဳလ္ဟု ေခၚဆို၏။

သက္ေတာ္ထင္ရွား ျမတ္စြာဘုရားဆီကေန ဗ်ာဒိတ္ေတာ္မခံခင္္ အခ်ိန္ပိုင္းေလးအတြင္းမွာ (ဘုရားဆုမပန္ခင္အခ်ိန္ပိုင္းေလးအတြင္းမွာ) အကယ္၍ ထုိဘုရားရွင္၏ အထံေတာ္မွာ သာ၀ကေဗာဓိဥာဏ္ရယူလိုပါက (ရဟႏၱာအျဖစ္နဲ႔ ကၽြတ္တန္း၀င္လိုပါက) ျမတ္စြာဘုရားအထံေတာ္မွ ေလးပါဒရွိေသာ တရားဂါထာကို ၾကားနာစဥ္ ``စတုတၳပါဒမၿပီးဆံုးမွီ (ဂါထာမၿပီးဆံုးမွီ)´´ အဘိညာဥ္ေျခာက္ပါး ပဋိသမၻိဒါေလးပါးတို႔ႏွင့္တကြ အရဟတၱဖိုလ္သို႔ ေရာက္ျခင္းရျခင္းငွါစြမ္းႏိုင္ေသာ ဥပနိႆယအေၾကာင္းရွိသူျဖစ္၏။ ဤကဲ့သုိ႔ေသာ ပုဂၢိဳလ္မ်ိဳးကို ပါဠိလို ``၀ိပဥၥိတညဴ´´ဟု ေခၚဆို၏။

သက္ေတာ္ထင္ရွား ျမတ္စြာဘုရားဆီကေန ဗ်ာဒိတ္ေတာ္မခံခင္္ အခ်ိန္ပိုင္းေလးအတြင္းမွာ (ဘုရားဆုမပန္ခင္အခ်ိန္ပိုင္းေလးအတြင္းမွာ) အကယ္၍ ထုိဘုရားရွင္၏ အထံေတာ္မွာ သာ၀ကေဗာဓိဥာဏ္ရယူလိုပါက (ရဟႏၱာအျဖစ္နဲ႔ ကၽြတ္တန္း၀င္လိုပါက) ျမတ္စြာဘုရားအထံေတာ္မွ ေလးပါဒရွိေသာ တရားဂါထာကို ၾကားနာ၍ ထိုဂါထာၿပီးဆံုးလွ်င္ အဘိညာဥ္ေျခာက္ပါး ပဋိသမၻိဒါေလးပါးတို႔ႏွင့္တကြ အရဟတၱဖိုလ္သို႔ ေရာက္ျခင္းရျခင္းငွါစြမ္းႏိုင္ေသာ ဥပနိႆယအေၾကာင္းရွိသူျဖစ္၏။ ဤကဲ့သုိ႔ေသာ ပုဂၢိဳလ္မ်ိဳးကို ပါဠိလို ``ေနယ်´´ပုဂၢိဳလ္ဟု ေခၚဆို၏။

ဒီအေလာင္းေတာ္သံုးမ်ိဳးဟာ သူတို႔ဖူးေတြ႔ရေနတဲ့ သက္ေတာ္ထင္ရွားဘုရားရွင္ရဲ႕ အထံေတာ္မွာ သာ၀ကအျဖစ္ျဖင့္ ကၽြတ္တန္းမ၀င္ပဲနဲ႔ ဘုရားဆုပန္လိုက္ၾကတဲ့အခါမွာ....

ဥဂ္ဃာဋိတညဴပုဂၢိဳလ္ဟာ ပညာဓိကဘုရားေလာင္းျဖစ္သြားတယ္။

၀ိပဥၥိတညဴပုဂၢိဳလ္ဟာ သဒၵါဓိကဘုရားေလာင္းျဖစ္သြားတယ္။

ေနယ်ပုဂၢိဳလ္ဟာ ၀ီရိယာဓိကဘုရားေလာင္းျဖစ္သြားတယ္။

အမွန္ကေတာ့ မွတ္ရတာလြယ္ေအာင္လို႔ ပညာဓိကဘုရားေလာင္းလို႔ လြယ္လြယ္ေျပာဆိုေနၾကတာပါ။ စကားလံုးဖလွယ္ၿပီးေတာ့ သံုးလိုက္တဲ့သေဘာပါပဲ။ဥဂ္ဃာဋိတညဴလို႔ပဲေခၚေခၚ ပညာဓိကလို႔ပဲေခၚေခၚ အတူတူပါပဲ။ မွတ္သားရတာကေတာ့ ပညာဓိကဆိုတာက ပိုၿပီးေတာ့လြယ္တာေပါ့။

ဒါနဲ႔ အရွင္ဘုရား ဘာျဖစ္လို႔ အေလာင္းေတာ္ေတြဟာ ဥဂ္ဃာဋိတညဴစသည္ျဖင့္ သံုးမ်ိဳးကြဲသြားရတာလို႔ ေမးစရာရွိေနျပန္ၿပီ။ အေျဖကေတာ့ ``ႏုေသာအေလာင္းေတာ္ဘ၀ႏွင့္ ပါရမီျဖည့္စဥ္က သူတို႔ရဲ႕သႏၱာန္မွာ ထားရွိၾကတဲ့ စိတ္ေနစိတ္ထားေတြရဲ႕ အက်ိဳးဆက္ေၾကာင့္ ကြဲျပားသြားရတယ္´´လို႔ ေျဖရမွာပဲေနာ္..။

(ဆက္လက္တင္ျပေပးပါမည္)

.....................................................................................................မိုးသု(မႏၱေလး)

ဒီအပိုဒ္ကို နားလည္ၾကပါ့မလားလုိ႔ေတာင္ စိုးရိမ္ေနတယ္။ နားမလည္ၾကရင္ ျပန္ေမးေပါ့။ အမွန္ကေတာ့ အခုလိုစားေရးၿပီး သင္ေနရတာနဲ႔စာရင္ ပါးစပ္ကေန ရွင္းျပတာက ပိုၿပီးထိေရာက္တာေပါ့။ ဒါေပမယ့္ အဲလိုၾကေတာ့လည္း မျဖစ္ႏို္င္ဘူးဆိုေတာ့ ျဖစ္သလိုလုပ္ၾကရတာေပ့ါ။ မရွင္းတာရွိရင္ နားမလည္တာရွိရင္ ျပန္ေမးၾကပါ။ မရွက္ၾကပါနဲ႔ မေၾကာက္ၾကပါနဲ႔။ ဦးဇင္းကေတာ့ နားလည္ႏိုင္ေလာက္ေအာင္ေတာ့ ရွင္းျပထားေပမယ့္ နားမလည္ခဲ့ရင္ ျပန္ေမးၾကေပါ့။ ဟုတ္လား..ဦးဇင္းတို႔ ကေလးဘ၀ ကိုရင္ဘ၀ ငယ္တုန္းကလည္း ဒီလိုပဲနားမလည္တာရွိရင္ ျပန္ေမးရတာပါပဲ။ ဆရားသမားေတြကေတာ့ ဦးဇင္းတို႔ေတြ နားလည္ႏိုင္မယ္ထင္တဲ့ စကားလံုးေတြနဲ႔ ေရြးခ်ယ္ၿပီးေတာ့ ရွင္းျပေပမယ့္ တစ္ခါတစ္ေလ နားမလည္တဲ့အခါမ်ိဳးေတြ ရွိခဲ့ဘူးပါတယ္။ ဒီေတာ့ ကိုယ္နားမလည္တာကို ဆရာသမားေတြကို ျပန္ေမးရတာပါပဲ။ ရွက္မဟုတ္သလို ရွက္စရာလည္း မရွိပါဘူး။ နားမလည္ရင္ ျပန္ေမးၾကပါ။

ဆက္လက္ဖတ္ရွဴရန္ »

ဘုရားရွင္၏ ျဖစ္ေတာ္စဥ္ႏွင့္ ဆက္စပ္၇ွင္းလင္းခ်က္မ်ား(အပိုင္း-၃)

အေလာင္းေတာ္ သံုးမ်ိဳးကြဲျပားသြားရျခင္းရဲ႕ အေၾကာင္းရင္းကို ေျပာၾကရေအာင္..။ ဘုရားအေလာင္းေတာ္မ်ားဟာ လြယ္ကူကူနဲ႔ ဘုရားအေလာင္းျဖစ္လာၾကတာ မဟုတ္ဘူး။ ဘုရားအေလာင္းေတာ္ျဖစ္ဖို႔ ကမၻာေပါင္းမ်ားစြာ ပါရမီျဖည့္ၾကရေသးတယ္..။ နုေသာဘုရားေလာင္းႏွင့္ ရင့္ေသာဘုရားေလာင္းဆိုၿပီးေတာ့ ႏွစ္ခုခြဲျခားၿပီးေတာ့ ေရွးဦးစြာ မွတ္သားထားၾကရမယ္။ ႏုေသာဘုရားေလာင္းဆိုတာက သူဟာ ဘုရားျဖစ္မယ္ မျဖစ္ဘူးဆိုတာ မေသခ်ာေသးဘူး။ သက္ေတာ္ထင္ရွား သဗၹညဳတဘုရားရွင္ေတြရဲ႕ မ်က္ေမွာက္ေတာ္ကေန ``သင္ဟာ ဘုရားစင္စစ္ ဧကန္ျဖစ္လိမ့္မယ္´´ လို႔ ဗ်ာဒိတ္ေတာ္ေပးျခင္းကို မခံယူရေသးဘူး။ သူ႔ဘာသာ ဘုရားျဖစ္ဖုိ႔ ပါရမီျဖည့္ေနရတယ္။ ဒါကို ႏုေသာဘုရားေလာင္းလို႔ ေခၚဆိုတယ္။

ေသာတၱကီက်မ္းအလိုေျပာရမယ္ဆိုရင္ေတာ့ ေဂါတမဘုရားရွင္ဟာ ႏုေသာဘုရားေလာင္းအျဖစ္နဲ႔ (၁၆)အသေခ်ၤပါရမီျဖည့္ၿပီးမွ ရင့္ေသာဘုရားေလာင္းျဖစ္တဲ့ ``သုေမဓာရေသ့´´ဘ၀ကို ရရွိခဲ့တယ္လို႔ ေဖာ္ျပထားတယ္။ ဒီေလာက္ဆိုရင္ ရင့္ေသာဘုရားေလာင္းနဲ႔ ႏုေသာဘုရားေလာင္းကို နားလည္ေလာက္ၿပီးလို႔ ထင္ပါတယ္။

ရင့္ေသာဘုရားေလာင္းေတြမ်ားသာ သက္ေတာ္ထင္ရွား ဘုရားရွင္ေတြဆီကေန သင္ဟာ ဘုရားစင္စစ္ ဧကန္ျဖစ္လိမ့္မယ္ဆိုတဲ့ နိယတဗ်ာဒိတ္ေတာ္ကို ခံယူႏိုင္စြမ္းရွိတယ္။ ႏုေသာဘုရားေလာင္းေတြဟာ နိယတဗ်ာဒိတ္ေတာ္ကို ခံယူႏိုင္တဲ့ အစြမ္းအစမရွိပါဘူး။ ဘာျဖစ္လို႔လည္းဆိုေတာ့ နိယတဗ်ာဒိတ္ေတာ္ ခံယူမည့္ ပုဂၢိဳလ္ေတြဟာ ေအာက္ပါ အခ်က္ေတြနဲ႔ ျပည္စံုရမွာမို႔ ျဖစ္ပါတယ္။ ျပည့္စံုရမည့္ အခ်က္ေတြကေတာ့....

၁။ လူဇာတ္စင္စစ္ ဧကန္ျဖစ္ရျခင္း.။

၂။ ေယာက်ာ္းစင္စစ္ ဧကန္ျဖစ္ရျခင္း..။

၃။ ထိုဘ၀မွာပင္ အရဟတၱဖိုလ္ရႏိုင္ေလာက္ေသာ ကုသိုလ္ပါရမီထူးႏွင့္ ျပည့္စံုသူ ျဖစ္ရျခင္း.။

၄။ သက္ေတာ္ထင္ရွား ျမတ္စြာဘုရားကို ဖူးေတြ႔ရျခင္း။

၅။ ကမၼ၀ါဒီရေသ့ (သို႔) သာသနာတြင္း ရဟန္းျဖစ္ျခင္း။

၆။ စ်ာန္သမာပတ္ ဂုဏ္ေက်းဇူးႏွင့္ ျပည့္စံုသူျဖစ္ရျခင္း။

၇။ ကိုယ့္အသက္ကုိ မငဲ့ကြက္ပဲ အလြန္အက်ဴး ပါရမီကုသိုလ္တုိ႔ကို ျပဳစုပြားမ်ား အားထုတ္ျခင္း။

၈။ ဘုရားအျဖစ္ကို ေတာင့္တအားႀကီးေသာ ကုသိုလ္ဆႏၵရွိသူျဖစ္ျခင္း..။ ဆိုတဲ့ အခ်က္(၈)ခ်က္ ျပည့္စံုမွသာလွ်င္ ရင့္ေသာဘုရားေလာင္းအျဖစ္နဲ႔ နိယတဗ်ာဒိတ္ေတာ္ကို ခံယူႏိုင္ပါတယ္။

ဒီအခ်က္(၈)ခ်က္ကို ၾကည့္ရင္ ဘုရားျဖစ္ဖို႔ေ၀းလို႔ နိယတဗ်ာဒိေတာ္ရႏိုင္တဲ့ ရင့္ေသာ ဘုရားေလာင္းျဖစ္ဖို႔ေတာင္ မလြယ္ဘူးဆိုတာ သိသာျမင္သာပါတယ္။

(ဆက္လက္တင္ျပေပးပါမည္)

................................................................................................မိုးသု(မႏၱေလး)

ဆက္လက္ဖတ္ရွဴရန္ »

ဘုရားရွင္၏ ျဖစ္ေတာ္စဥ္ႏွင့္ ဆက္စပ္၇ွင္းလင္းခ်က္မ်ား(အပိုင္း-၂)

`သမၼာသေမၹာဓိဥာဏ္ရရွိဖို႔ လိုလားေတာင့္တေသာ ကုသိုလ္ဆႏၵ ျပင္းထန္ေသာ သူမ်ားကိုေတာ့ သမၼာသေမၹာဓိသတၱ=သဗ္ဗညဳဘုရားေလာင္းလို႔ ေခၚဆိုတာေပါ့။´´

ဒီေနရာမွာ တစ္ခုမွတ္သားစရာရွိတာက သဗၹညဳဘုရားေလာင္းမ်ားဟာ..

၁။ ပညာဓိကဘုရားေလာင္း။

၂။ သဒၵါဓိကဘုရားေလာင္း။

၃။ ၀ီရိယာဓိကဘုရားေလာင္းလို႔ သံုးမ်ိဳးသံုးစား ကြဲျပားျပန္တယ္။

ပညာဓိကဘုရားေလာင္းေတာ္မ်ားၾကေတာ့ သဗၹညဳတဥာဏ္ေတာ္ျမတ္ကို ရရွိၿပီးေတာ့ ဘုရားစင္စစ္ ဧကန္ျဖစ္ဖို႔အတြက္ ေလးအေခ်ၤနဲ႔ ကမၻာတစ္သိန္းပါရမီျဖည့္ၾကရတယ္။

သဒၵါဓိကဘုရားအေလာင္းေတာ္မ်ားၾကေတာ့ ရွစ္အေခ်ၤႏွင့္ ကမၻာတစ္သိန္းပါရမီျဖည့္ၾကရတယ္။

၀ီရိယာဓိကဘုရားအေလာင္းေတာ္မ်ားၾကေတာ့ တစ္ဆယ့္ေျခာက္အေသခ်ၤႏွင့္ ကမၻာတစ္သိန္း ပါရမီျဖည့္ၾကရတယ္။

ပါရမီျဖည့္ရာမွာ ကာလေတြ အခုလို ကြာျခားသြားရတာက အေၾကာင္းရွိတယ္။ ဒီအေၾကာင္းကို လူေတြ ရင္ထဲမွာ ထာ၀စဥ္ကိန္းထားၿပီးေတာ့ လက္ေတြ႔ဘ၀မွာ ဆင္ျခင္သင့္တယ္။ ကဲ ကြာျခားရတဲ့အေၾကာင္းကို ဆက္ေျပာၾကရေအာင္။

ပညာဓိကဘုရားအေလာင္းေတာ္မ်ားၾကေတာ့ ဥာဏ္ပညာက ထက္ျမက္တယ္ စူးရွတယ္။ သူတို႔ေတြဟာ ပါရမီျဖည့္တဲ့ေနရာမွာ ပညာနဲ႔ အရာရာကို ခ်င့္ခ်ိန္တယ္ သံုးသပ္တယ္။ အရာရာကို ဥာဏ္ေလးနဲ႔ ဥာဏ္ခ်င့္ခ်ိန္ၿပီးေတာ့ ပါရမီျဖည့္တဲ့အတြက္ ေလးအေခ်ၤႏွင့္ ကမၻာတစ္သိန္း ကာလအတြင္းမွာ သဗၹညဳတဥာဏ္ေတာ္ျမတ္ကို ရရွိေစႏိုင္တဲ့ အေၾကာင္းပါရမီေတာ္ကို အလံုအေလာက္ ျပည့္သြားရျခင္းျဖစ္တယ္။

သဒၵါဓိကဘုရားအေလာင္းေတာ္မ်ားၾကေတာ့ ``ပါရမီျဖည့္လွ်င္ ဘုရားျဖစ္ႏိုင္သည္´´ဆိုတဲ့ ယံုၾကည္ခ်က္ကေလးရွိတယ္။ သူတို႔ရဲ႕စိတ္သႏၱာန္မွာ သဒၵါတရားက လြန္ကဲေနတယ္။ ပညာက ေရွ႕မေဆာင္ႏိုင္ဘူး။ သဒၵါတရားက ေရွ႕ေဆာင္ျဖစ္ေနတယ္။ အဲဒီအတြက္ ရွစ္အသေခ်ၤႏွင့္ ကမၻာတစ္သိန္း ပါရမီျဖည့္မွ ဘုရားျဖစ္ႏိုင္တဲ့ ပါရမီေတာ္ဟာ ျပည့္၀သြားတယ္။

၀ီရိယာဓိကဘုရားအေလာင္းေတာ္မ်ားၾကေတာ့ ပညာကလည္း ေရွ႕မေဆာင္ ``ပါရမီျဖည့္ႏုိင္လွ်င္ ဘုရားျဖစ္သည္´´ဆိုတဲ့ ယံုၾကည္ခ်က္လည္း ေရွ႕မေဆာင္။ ``ႀကိဳးစားလွ်င္ ဘုရားျဖစ္မည္´´ဆိုတဲ့ စိတ္နဲ႔ တစ္ဆယ့္ေျခာက္ အသေခ်ၤႏွင့္ ကမၻာတစ္သိန္းတိုင္ေအာင္ ပါရမီျဖည့္မွ ပါရမီျပည့္တယ္။

ဒီေနရာမွာ အထူးမွတ္သားထားရမွာက အေလာင္းေတာ္သံုးမ်ိဳးစလံုးဟာ ပညာ သဒၵါ ၀ိရိယဆိုတဲ့ တရားသံုးပါးလံုးရွိတယ္။ ေရွ႕ေဆာင္တဲ့ေနရာမွာ ပညာေရွ႕ေဆာင္နဲ႔ သဒၵါေရွ႕ေဆာင္ ဒီလိုကြာျခားသြားရျခင္းျဖစ္တယ္။ ပညာဓိကအေလာင္းေတာ္မ်ားမွာ ပညာသာရွိၿပီး သဒၵါနဲ႔၀ိရိယမရွိတာမ်ိဳး မဟုတ္ပါဘူး။ ေရွ႕ေဆာင္ ကြာျခားသြားတာမ်ိဳးသာျဖစ္တယ္။ အေလာင္းေတာ္တိုင္းမွာ ပညာ သဒၵါ ၀ိရိယ သံုးပါးလံုးရွိၾကတယ္။ ပညာထက္ျမက္တဲ့ အေလာင္းေတာ္ေတြမွာၾကေတာ့ သဒၵါနဲ႔ ၀ိရိယက ႏံုေနတယ္။ မရွိဘူး မဟုတ္ဘူး။

ဒီလိုမ်ိဳး ေရွ႕ေဆာင္တရား ကြဲျပားသြားရတာလည္း အေၾကာင္းတရားရွိတယ္။ အလကားေနရင္း ကြဲျပားသြားရျခင္း မဟုတ္ပါဘူး။

(ဆက္လက္တင္ျပေပးပါမည္)

...................................................................................................မိုးသု(မႏၱေလး)

(ေသာၾကာေန႔က တစ္ပတ္နားမယ္လို႔ ေျပာခဲ့တယ္။ ကိုယ္ေရးကိုယ္တာ ကိစၥတစ္ခုေၾကာင့္ ေတာ္ေတာ္ေလး စိတ္ဓာတ္က်ေနတယ္။ ဒါေၾကာင့္ တစ္ပတ္နားမယ္လို႔ ေျပာရျခင္းျဖစ္တယ္။ ဒါေပမယ့္ ေသာၾကာေန႔ညကေန စေနေန႔မနက္ခင္းအထိ ေတာ္ေတာ္ေလးကို စိတ္ဓာတ္ကက်ေနဆဲပါပဲ။ စေနေန႔ ေန႔ခင္း (၁၂)ေလာက္မွာ ျပည္ပက သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္ ျပန္လာတယ္။ ႀကိဳတင္အေၾကာင္းၾကားခ်င္းလည္းမရွိဘူး။ အံ့ၾသေအာင္လို႔ တမင္အေၾကာင္းမၾကားတာလို႔ သူကေျပာတယ္။ ကိုယ့္ရဲ႕အေၾကာင္းစံုကို သိသြားေတာ့ သူက က်ေနတဲ့စိတ္ဓာတ္ကို ျပန္ၿပီး တင္ေပးခဲ့တယ္။ ဒါေၾကာင့္ ဒီေန႔ စာေရးႏိုင္ျခင္းျဖစ္ပါတယ္။ ႀကိဳးစားၿပီးေတာ့ ေရးေပးထားပါတယ္။ မရွင္းတာေတြ ရွိရင္လည္း ျပန္ေမးေပါ့။)

ဆက္လက္ဖတ္ရွဴရန္ »

ဘုရားရွင္၏ ျဖစ္ေတာ္စဥ္ႏွင့္ ဆက္စပ္၇ွင္းလင္းခ်က္မ်ား(အပိုင္း-၁)

အားလံုး..မဂၤလာပါ..

သင္တန္းမစခင္ စကားအနည္းငယ္ေျပာခ်င္ပါတယ္။ တကယ္ေတာ့ ဒီသင္တန္းေလးျဖစ္ေပၚလာတာဟာ ကိုတာဂူးဂဲလ္ ကိုေဇာ္စတဲ့ ဗုဒၵဘာသာလူငယ္မ်ားရဲ႕ စြမ္းေဆာင္မႈေၾကာင့္ ျဖစ္ေပၚလာခဲ့တာပါ။ သူတို႔ေတြအားလံုး တိုင္ပင္စည္းေ၀းညွိႏႈိင္းၿပီးမွ ဦးဇင္းကို သင္တန္းမႈဳးအျဖစ္ ေဆာင္ရြက္ေပးဖို႔ ေလွ်ာက္ထားၾကပါတယ္။ ကိုယ္လုပ္ႏိုင္တဲ့ အလုပ္မို႔ လုပ္ေပးမယ္ဆိုၿပီး လက္ခံခဲ့ပါတယ္။ အခုလို ဒကာဒကာမေတြကို ကိုယ္တတ္ေျမာက္တဲ့ ပညာနဲ႔ျပန္ၿပီးေတာ့ အက်ိဳးျပဳႏုိင္လို႔ ဦးဇင္းလည္း အင္မတန္၀မ္းေျမာက္ ၀မ္းသာျဖစ္ရပါတယ္။

ပဌမေၾကျငာထားတာက စေနေန႔ကို ``ဘာသာေရးဗဟုသုတအေျခခံ´´ေတြကို ပို႔ခ်ေပးမယ္လုိ႔ ေၾကျငာထားတာပါ။ ဒါေပမယ့္ ညကေသခ်ာစဥ္းစားလိုက္ေတာ့ ``သင္တန္းရဲ႕ ပဌမဦးဆံုးေန႔မွာ ဘုရားရွင္ကို အာရံုျပဳၿပီးသားလည္းျဖစ္ေအာင္၊ ဘုရားရွင္ကို ဦးထိပ္ထားတဲ့အေနလည္းေရာက္ေအာင္ တနဂၤေႏြေန႔မွာ ပို႔ခ်ေပးရမည့္ ``ရတနာသံုးပါးအေၾကာင္း´´ကို စေနေန႔ကိုေျပာင္းၿပီး ပို႔ခ်ေပးလိုက္ပါတယ္။ အပတ္စဥ္ ဒီအတိုင္းပဲပို႔ခ်ေပးသြားပါ့မယ္။

ေနာက္တစ္ခုထပ္ေျပာခ်င္တာက ဒီသင္တန္းတက္တဲ့သူေတြထဲမွာ ဆရာႀကီးအဆင့္ေတြလည္း ပါခ်င္ပါေနမွာပါ။ အေတာ္အတန္ ၾကားဘူးနား၀ရွိတဲ့သူေတြလည္း ပါခ်င္ပါေနမွာပါ။လံုး၀ဘာမွကို မသိတဲ့လူေတြလည္း မ်ားမွာပါ။ ဒီေတာ့ အခုေျပာခဲ့တဲ့ လူေတြအေနနဲ႔က ဦးဇင္းကိုနားလည္ေပးပါလို႔ ေျပာခ်င္ပါတယ္။ ဘာလို႔လည္းဆိုေတာ့ အခုပို႔ခ်ေပးေနရတာက စာနဲ႔ေရးၿပီးပို႔ခ်ေပးေနရတာပါ။ သူ႔မ်က္ႏွာကိုယ့္မ်က္ႏွာ ေသခ်ာၾကည့္ၿပီး ပို႔ခ်ေပးေနရတာ မဟုတ္တဲ့အတြက္ သင္တန္းသူသင္တန္းသားေတြရဲ႕ ဥာဏ္ပညာ ဗဟုသုတအေနအထားကို ခန္႔မွန္းလို႔မရတဲ့အတြက္ လံုး၀ဘာမွ်ကို မသိတဲ့လူေတြကို အာရံုျပဳၿပီးေတာ့ သိသင့္သိထုိက္တာေတြကို ျမန္မာဘာသာသက္သက္နဲ႔ သင္ေပးသြားမွာျဖစ္တဲ့အတြက္ ဆရာႀကီးအဆင့္မ်ားႏွင့္ ၾကားဘူးနား၀ရွိသူမ်ားက သိၿပီးသားအေၾကာင္းအရာေတြပါကြာ..။ လြယ္လြယ္ေလးေတြပါကြာလို႔ သေဘာမထားပဲ စိတ္ရွည္ရွည္ထားေပးၾကပါလို႔ ေျပာၾကားလိုပါတယ္။

ကဲ..ဦးဇင္းတို႔ နေမာ တႆနဲ႔ ဘုရားရွင္ကို္ယ္ေတာ္ျမတ္ႀကီးကို ညီညာဖ်ဖ်ကန္ေတာ့ၿပီး သင္တန္းကို ဖြင့္လွစ္လိုက္ၾကရေအာင္.....

``နေမာ တႆ ဘဂ၀ေတာ အရဟေတာ သမၼာသမၹဳဒၵႆ´´ (သံုးႀကိမ္ဆိုပါၿပီး ကန္ေတာ့လုိက္ပါ)

ဘုရားရွင္ကိုယ္ေတာ္ျမတ္ႀကီးကို ကန္ေတာ့ၿပီးၾကၿပီေနာ္။ ရတနာသံုးပါးထဲမွာ ပဌမဦးဆံုးေသာ ရတနာက``ဗုဒၵရတနာ´´လို႔ ေခၚဆိုၾကတဲ့ ဘုရားရွင္ကို္ယ္ေတာ္ျမတ္ႀကီးမို႔လား။ ဒီေတာ့ ဦးဇင္းတုိ႔ ဘုရားရွင္ကိုယ္ေတာ္ျမတ္ႀကီးကို အာရံုျပဳထားၿပီးေတာ့ ``ဗုဒၵရတနာ´´အေၾကာင္းကို စၿပီးပို႔ခ်လိုက္ၾကရောအာင္..။

ေဇတ၀န္ေက်ာင္းဒါယကာ ျဖစ္အံ့ဆဲဆဲေသာ အနာထပိဏ္သူေဌးဟာ ေရွးဦးစြာ ျမတ္စြာဘုရားကို ဖူးေတြ႔ရမည့္အေခါက္ ရာဇၿဂိဳလ္ျပည္သို႔ အေရာက္တြင္ သမီးေယာက္ဖေတာ္စပ္တဲ့ ရာဇၿဂိဳလ္သူေဌးထံကေန ``ျမတ္စြာဘုရား ျမတ္စြာဘုရား´´ဆိုတဲ့ အသံကိုၾကားလိုက္ရေတာ့ ``သူေဌးမင္း ျမတ္စြာဘုရား ျမတ္စြာဘုရားဟူေသာ အသံကိုမွ်ပင္ေသာ္လည္း ေလာက၌ ၾကားရခဲလွ၏။´´ ဟု ေျပာၾကားခဲ့ဘူးပါတယ္။

တစ္ခါ အဂၤုတၱရာပတိုင္း အာပဏနိဂံုး၌ ျမတ္စြာဘုရား သီးတင္းသံုးေနေတာ္မူစဥ္ မၾကာျမင့္မီ အခ်ိန္အတြင္းမွာ အၿခံအရံပရိသတ္(၃၀၀)ႏွင့္အတူ ဧဟိဘိကၡဳလို႔ေခၚဆိုခံရၿပီး (၇)အတြင္းမွာ ရဟႏၱာအျဖစ္သို႔ ေရာက္ရွိမည့္ ျဗဟၼဏပါေမာကၡ ေသလပုဏ္ဏားသည္လည္း ဆံက်စ္ထံုးေသာ ေကဏိယရေသ့ထံမွ ``ျမတ္စြာဘုရား´´ဆိုတဲ့ အသံကို ၾကားလိုက္ရလွ်င္ ``ျမတ္စြာဘုရား ျမတ္စြာဘုရား ျမတ္စြာဘုရားဟူေသာ အသံကိုမွ်ပင္ေသာ္လည္း ေလာက၌ ၾကားရခဲလွ၏။´´ ဟု အႀကံျဖစ္ခဲ့ဘူးပါတယ္။

သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ ေျပာခဲ့ၾကသလို ႀကံခဲ့ၾကသလို ျမတ္စြာဘုရားဆိုတဲ့ အသံကိုမွ်ပင္ေသာ္လည္း အင္မတန္ကို ၾကားရခဲပါတယ္။ ျမတ္စြာဘုရားဆိုတဲ့ အသံကိုၾကားရတာထက္ ျမတ္စြာဘုရားရွင္ကို ဖူးေတြ႔ဖို႔ တရားေတာ္ေတြကို နားၾကားရဖို႔က ပိုၿပီးေတာ့ သာလြန္ခက္ခဲပါတယ္။တကယ္ေတာ့ ျမတ္စြာဘုရားအျဖစ္ကို ေရာက္ရွိဖို႔မေျပာပါနဲ႔ နိယတဗ်ာဒိေတာ္ကို ခံယူႏုိင္တဲ့ ဘုရားအေလာင္းေတာ္အျဖစ္ကို ေရာက္ရွိဖို႔ေတာင္ လြယ္လွတာမဟုတ္ပါဘူး။ မလြယ္တာကို မလြယ္ဘူးလို႔ ေျပာေနရံုနဲ႔တင္ မလံုေလာက္ေသးပါဘူး။ မလြယ္ဘူးဆိုတဲ့အေ႕ၾကာင္းကို ေသခ်ာေသခ်ာ ေလ့လာၾကည့္ၾကရေအာင္ပါ။

ေလ့လာရာမွာ လြယ္ကူသြားေအာင္လို႔..

(က) ေဗာဓိသတၱ= ဘုရားျဖစ္ဖို႔ ပါရမီျဖည့္ေနေသာ အေလာင္းေတာ္ႀကီးမ်ား။

(ခ) ေဗာဓိသတၱကိစၥ= အေလာင္းေတာ္ႀကီးမ်ား၏ လုပ္ငန္းစဥ္မ်ား။

(ဂ) ဗုဒ္ဓ= ပါရမီျဖည့္ၿပီး၍ ဘုရားအျဖစ္သို႔ ေရာက္ရွိၿပီးေသာ ပုဂၢဳိလ္ျမတ္ႀကီးမ်ား။

(ဃ) ဗုဒ္ဓကိစၥ= ျမတ္စြာဘုရားရွင္၏ ေန႔စဥ္လုပ္ငန္းရပ္မ်ား..လို႔ အခန္းေလးခု ခြဲျခားၿပီေတာ့ ေလ့လာၾကရေအာင္ပါ။

အခုေျပာခဲ့တဲ့ အခ်က္ေလးခုထဲက အမွတ္စဥ္(က)ျဖစ္တဲ့ ``ေဗာဓိသတၱ´´လို႔ေခၚဆိုရတဲ့ ပါရမီျဖည့္ေနေသာ အေလာင္းေတာ္ႀကီးမ်ား အေၾကာင္းကို ရွင္းျပေပးပါမယ္။

``မဂ္ဥာဏ္ေလးပါ သဗၹညဳတဥာဏ္တုိ႔ကို ပါဠိလို`ေဗာဓိ´လို႔ ေခၚဆိုပါတယ္´´

ထိုေဗာဓိဥာဏ္သည္....
၁။ ဆရာမကူ မိမိကိုယ္တို္င္ သစၥာေလးပါးကိုသိေသာ၊ ၀ါသနာႏွင့္တကြ ကိေလသာတုိ႔ကို ပယ္စြမ္းႏိုင္သည့္ သတၱိထူးရွိေသာ မဂ္ဥာဏ္ေလးပါး၊ ခပ္သိမ္းေသာ ေဥယ်ဓမ္တရားတို႔ကို အၾကြင္းမရွိ သိျမင္ႏိုင္ေသာ သဗၹညဳတဥာဏ္တုိ႔ကို သမၼာသေမၹာဓိဥာဏ္ဟု ေခၚဆိုပါတယ္။

၂။ ဆရာမကူ မိမိကိုယ္တို္င္ သစၥာေလးပါးကိုသိေသာ မဂ္ဥာဏ္ေလးပါးကို ပေစၥကေဗာဓိဥာဏ္ဟု ေခၚဆိုပါတယ္။

၃။ ဆရာရွိမွ သစၥာေလးပါးကိုသိေသာ မဂ္ဥာဏ္ေလးပါးကို သာ၀ကေဗာဓိဥာဏ္ဟု ေခၚဆိုပါတယ္။

အထက္ပါ အခ်က္သံုးခ်က္ထဲက နံပါတ္တစ္အခ်က္ျဖစ္တဲ့ သမၼာသေမၹာဓိဥာဏ္ကို ေလ့လာလို႕က္ၾကရေအာင္ပါ။

(ဆက္လက္တင္ျပေပးပါမည္)

......................................................................................မိုးသု(မႏၱေလး)

(တစ္ေန႔ကို နည္းနည္းနဲ႔ ေျဖးေျဖးခ်င္းပဲ သြားၾကရေအာင္ပါ။ သိပ္အမ်ားႀကီး ပို႔ခ်က္လုိက္ရင္လည္း မွတ္ဥာဏ္အားနည္းတဲ့ သူေတြအတြက္ အခက္အခဲျဖစ္မွာမုိ႔ နည္းနည္းခ်င္းနဲ႔ ေျဖးေျဖးခ်င္းသြားတာက ပိုေကာင္းတာမုိ႔ ဒီေန႔ေတာ့ ဒီေလာက္နဲ႔ပဲ ရပ္လိုက္ပါတယ္။ အခုပို႔ခ်ေပးခဲ့တဲ့ထဲက နားမလည္တာ မရွင္းတာေတြကို ျပန္လည္ေမးျမန္းႏို္င္ပါတယ္။ ေသခ်ာမွတ္သားထားေစခ်င္ပါတယ္။ သံုးပတ္ေလာက္ေနရင္ စားေမးပြဲတစ္ႀကိမ္ က်င္းပေပးပါဦးမယ္။ ေျဖဆိုေအာင္ျမင္တဲ့ သူေတြထဲက အေတာ္ဆံုးနဲ႔ အေကာင္းဆံုး ေျဖဆိုႏိုင္တဲ့ အေျဖလႊာကို စံျပအေျဖလႊာအျဖစ္ ဆိုဒ္ထဲမွာ ျပန္လည္တင္ျပေပးပမယ္။)

ဆက္လက္ဖတ္ရွဴရန္ »

အသိေပးေၾကျငာျခင္း

ဦးဇင္း ဖိုင္နယ္စာေမးပြဲ ေျဖဆိုဖို႔ အခ်ိန္က တစ္လေလာက္သာ လိုေတာ့တဲ့အတြက္ေၾကာင့္ စာကို ဂရုစိုက္က်က္မွတ္ေနရလို႔ ဘာသာေရးေမးခြန္းမ်ားကို ေျဖဆုိေပးျခင္းမ်ား ပ်က္ကြက္ေနပါတယ္။ စာေမးပြဲေျဖဆုိၿပီးတာနဲ႔ ေမးခြန္းမ်ားကို ျပန္လည္ေျဖဆိုေပးသြားပါ့မယ္။ ၾကားကာလမွာ သည္းခံေပးေတာ္မူၾကပါကုန္။ (မိုးသု-မႏၱေလး)

ဆက္လက္ဖတ္ရွဴရန္ »

အေျခခံဗုဒၶဘာသာပို႔ခ်ခ်က္(အပိုင္း-၉)

“ကဲ..ဒါေလာက္ဆိုရင္ ကံဒြါရအကဲြအၿပဲ သမိုင္းကို သိၿပီမို႔လား ဒကာ”

“မွန္ပါ နားလည္သိရွိပါၿပီဘုရား. ကာယကံဆိုတာဘာကိုေျပာတာ ၀စီကံဆိုတာဘာကိုေျပာတာဆိုတာကို တပည့္ေတာ္ နားလည္ႏိုင္မယ့္ စကားလုံုးန႔ဲရွင္းျပေပးပါဦးဘုရား”

“ကာယကံ=ကိုယ္ျဖင့္ျပဳေသာအမႈတဲ့၊ ကိုယ္ျဖင့္ျပဳတဲ့ အမႈဆိုတာ ဘာေတြလဲဆုိတာကုိ ဒီေနရာမွာအက်ယ္တ၀င့္ မေျပာေတာ့ပါဘူး။ ေနာက္နားေလးက်မွပဲ ေျပာပါေတာ့မယ္။ ဒီေနရာမွာ နားလည္လြယ္ေအာင္ ကိုယ္ထိလက္ေရာက္ က်ဴးလြန္ျပစ္မွားမိတဲ့ ကိစၥမ်ားကိုဆိုလိုတယ္လို႔ မွတ္သားလိုက္ပါ”

“မွန္ပါဘုရား”

“၀စီကံ=ႏႈတ္ျဖင့္ ျပဳမိေသာအမႈတဲ့၊ မေနာကံ= စိတ္ျဖင့္ျပဳမိေသာ အမႈတဲ့။ ဘုရားတရားသံဃာ ရတနာသံုးပါးအေပၚမွာ ကိုယ္ထိလက္ေရာက္ က်ဴးလြန္ခဲ့ျခင္းမွား ပါးစပ္ျဖင့္ ဆဲဆို က်ိန္းေမာင္းခဲ့ျခင္းမ်ား စိတ္ျဖင့္ ႀကံစည္ျပစ္မွားခဲ့ျခင္းမ်ား တစ္ခုမဟုတ္ တစ္ခုျပဳမိခဲ့လိမ့္မယ္။ အဲသလိုျပဳမိခဲ့လို႔ရွိရင္ ခြင့္လြတ္ေပးပါလို႔ ေတာင္းပန္စကားေျပာၾကားတာပါ၊ နားလည္ၿပီမို႔လား ဒကာ”

“မွန္ပါ မရွင္းတာေလးတစ္ခု ထပ္ေမးပါရေစဘုရား သဗၺေဒါသဆိုတာ ဘာကိုေျပာတာပါလဲ ဘုရား”

“သဗၺေဒါသေနာက္မွာ ခပ္သိမ္းေသာ အျပစ္တို႔ကိုလို႔ ပါတယ္မို႔လား။ သဗၺေဒါသ=ခပ္သိမ္းေသာအျပစ္တဲ့။ ပထမတုန္းကေတာ့ ကာယကံ ၀စီကံ မေနာကံလို႔ခြဲေျပာတာေလ။ ေနာက္ၾကမွ ပိုၿပီးေသခ်ာသထက္ ေသခ်ာသြားေအာင္ ခပ္သိမ္းေသာအျပစ္တု႔ိကိုလို႔ ထပ္ၿပီးေျပာလိုက္တာ။ အျပစ္ေတြ ျပဳမိခဲ့တာရွိရင္ ျပဳမိခဲ့တဲ့ အျပစ္ေတြ အားလံုးကို ခြင့္လြတ္ေပးပါလို႔ ေတာင္းပန္တာပါပဲ”

“တပည့္ေတာ္ကို တစ္ခုထပ္ေမးခြင့္ေပးပါဘုရား”

“ေမးပါဒကာ”

“ကာယကံ ၀စီကံ မေနာကံဆိုတဲ့ ကံသံုးပါးထဲမွာ ဘယ္ကံကအျပစ္ပိုႀကီးလဲဘုရား”

(ဆက္လက္တင္ျပေပးပါမည္)

...................................................................................................မိုးသု(မႏၱေလး)

ဆက္လက္ဖတ္ရွဴရန္ »

အေျခခံဗုဒၶဘာသာပို႔ခ်ခ်က္(အပိုင္း-၈)

ဦးဇင္းတို႔ ဒီေန႔ေတာ့ ကံဒြါရကို အဆံုးသတ္မွ ျဖစ္မယ္ထင္တယ္။ ကံဒြါရကို ေတာ္ပါေတာ့ ေရွ႕ဆက္ေပးပါေတာ့လို႔ တစ္ေယာက္က လာေျပာတယ္။ ဦးဇင္းကလဲ ဒီသင္တန္းက ရက္ကန္႔သတ္ထားတဲ့ သင္တန္းမဟုတ္တာကတစ္ေၾကာင္း သင္တန္းသူသင္တန္းသားေတြဟာ ကေလးမဟုတ္တာက တစ္ေၾကာင္းမုိ႔ အတတ္ႏိုင္ဆံုး ေျပာျပေပးလို႔ရသေလာက္ ဗဟုသုတအျဖစ္ စပ္မိစပ္ရာ သမိုင္းေၾကာင္းေလးေတြပါ ထည့္ေျပာေပးတာပါ။ ကဲ စာဆက္ၿပီးသင္ၾကတာေပါ့..။

ဘာသာေရးအေမးအေျဖေလာကမွာ ၂၁ရာစုရဲ႕ အရွင္နာဂေသနလို႔ တင္စားေခၚေ၀ၚ ဂုဏ္ျပဳျခင္းကို ခံရတဲ့ ထီးခ်ိဳင့္ၿမိဳ႕ ႏိုင္ငံေတာ္ၾသ၀ါဒါစရိယ ျမန္မာစာၾသ၀ါဒါစရိယ တည္ေတာဆရာေတာ္ႀကီး ဘဒၵႏၱေဒ၀ိႏၵာဓိပတိကလဲ ကံဒြါရႏွင့္ ပတ္သက္လို႔ အဆံုးအျဖတ္ေပးခဲ့ပါေသးတယ္။ ဒီအဆံုးအျဖတ္ေလးကို ၿပီးေအာင္ေျပာၿပီးေတာ့ ကံဒြါရအေၾကာင္းကို ရပ္လိုက္ၾကတာေပါ့။ ဆရာေတာ္ရဲ႕ အဆံုးအျဖတ္တိုင္း ေျပာေနရင္ ေနာက္တစ္ပတ္ဆက္သြားမွာမို႔ လိုရင္းေလာက္ကိုပဲ ေကာက္ႏႈတ္ၿပီးေျပာၾကရေအာင္ပါ။

``တတၳ အကုသလံ ကာယကမၼံ ၀စီကမၼံ မေနာကမၼေဥၥတိ ကမၼဒြါရ၀ေသန တိ၀ိဓံ ေဟာတိ တဲ့ကြယ္။ အဓိပၸါယ္ကေတာ့ ထိုေလးပါးေသာ ကံတို႔တြင္ အကုသိုလ္ကံသည္ ကာယကံ ၀စီကံ မေနာကံဟူ၍ ကံ ဒြါရႏွင့္စပ္ေသာအားျဖင့္ သံုးပါးအျပားရွိသည္လုိ႔ ဆုိတယ္။ သည္ေနရာမွာ ကံႏွင့္ ဒြါရ ဘယ္လိုစပ္တာတုန္း ဆုိတာကို သၿဂိၤဳလ္က်မ္းမွာ အက်ယ္ဖြင့္ျပေပးထားသကြယ့္။´´

``ဖြင့္ျပပံုက သည္လိုကြယ့္..၊ ပါဏာတိပါတ အဒိႏၷဒါန ကာေမသုမိစၧာစာရဆိုတဲ့ ဒုစရိုက္တရား သံုးပါးတို႔ဟာ ကာယ၀ိညတ္လို႔ေခၚဆိုရတဲ့ ကာယဒြါရမွာ အျဖစ္မ်ားလို႔ `ကာယကံ´ေခၚပါတယ္တဲ့။ မုသာ၀ါဒ ပိသုဏ၀ါစာ ဖရုသ၀ါစာ သမၹပၸလာပဆိုတဲ့ ဒုစရိုက္တရားေလးပါးဟာ ၀စီ၀ိညတ္လို႔ဆိုရတဲ့ ၀စီဒြါရမွာ အျဖစ္မ်ားလို႔ `၀စီကံ´လို႔ ေခၚပါတယ္တဲ့။ အဘိဇၥ်ာ ဗ်ာပါဒ မိစၧာဒိဌိလို႔ဆိုတဲ့ ဒုစရိုက္တရား သံုးပါးဟာ မေနာဒြါရမွာ အျဖစ္မ်ားလို႔ `မေနာကံ´လို႔ ေခၚဆိုပါတယ္တဲ့။ ´´

``ဒြါရဟာ အေၾကာင္းတရားျဖစ္တယ္။ ကံဟာ အက်ိဳးတရားျဖစ္တယ္။ အေၾကာင္းနဲ႔အက်ိဳးဆိုတာ တစ္ခုနဲ႔တစ္ခု ဆက္စပ္ေနတယ္။ အေၾကာင္းကိုဆုိလည္း အက်ိဳးကိုရတယ္။ ဒါကို နည္းေလးဆယ္မွာ နာနႏၱရိကနည္းလို႔ေခၚတယ္။ အက်ိဳးကိုဆိုလည္း အေၾကာင္းကိုရတယ္။ ဒီဟာကိုေတာ့ နည္းေလးဆယ္မွာ အ၀ိနာဘာနည္းလို႔ဆိုတယ္။´´

ဒါေၾကာင့္ ကံနဲ႔ရွိခိုးခိုး ဒြါရႏွင့္ရွိခိုးခိုး အားလံုးမွန္တယ္လို႔ ဆိုလိုက္တာေပါ့ကြယ္။ (အက်ယ္သိလိုပါက တည္ေတာ္ဆရာေတာ္ႀကီး၏ ယေန႔ဗုဒၶ၀ါဒဆိုင္ရာ အေမးအေျဖမ်ား အမွတ္စဥ္(၄) စာမ်က္ႏွာ-၂၁၀မွာ ရႈ႕ၾကပါကုန္)

ကဲ...ဒီေလာက္ဆိုရင္ ကံေရာဒြါရပါ ႏွစ္ခုလံုးအမွန္ဆိုတာ ဒကာဒကာမတို႔ ရွင္းရွင္းလင္းလင္း နားလည္ေလာက္ၾကၿပီလို႔ ထင္ပါတယ္။ အထူးမွတ္ေစခ်င္တာကေတာ့ မန္လည္ဆရာေတာ္ႀကီး မိန္႔ၾကားေတာ္မူခဲ့တဲ့ ခြက္နဲ႔ေရ ဥပမာကိုပါပဲ..။

(ဆက္လက္တင္ျပေပးပါမည္)

..........................................................................................................မိုးသု(မႏၱေလး)

ဆက္လက္ဖတ္ရွဴရန္ »

အေျခခံဗုဒၶဘာသာပို႔ခ်ခ်က္(အပိုင္း-၇)

တစ္ခါတုန္းက မန္လည္ဆရာေတာ္ႀကီးဟာ ကသာၿမိဳ႕ကို ေရာက္ရွိသီတင္းသံုးေနေတာ္မူပါတယ္။ အဲဒီအခါမွာ ကသာၿမိဳ႕က ဒကာတစ္ေယာက္က ဆရာေတာ္ဘုရား ယခုအခါမွာ အႀကီးအက်ယ္ ျငင္းခံုေနၾကတဲ့ ကံႏွင့္ဒြါရ မည္ဟာက မွန္ပါသလဲ လို႔ေလွ်ာက္ထားပါတယ္။

အဲဒီအခါမွာ ဆရာေတာ္ႀကီးက ေျဖမေပးေသးပဲနဲ႔ ေဟ့...ဒကာ ဘုန္းႀကီးကို ေရကပ္စမ္းလို႔ မိန္႔ေတာ္မူပါတယ္။ အဲဒီအခါမွာ ဒကာလုပ္သူက ကပ်ာကယာနဲ႔ ေသာက္ေရအိုးကေန ေရခြက္နဲ႔ ေရခပ္ၿပီးေတာ့ ဆရာေတာ္ႀကီးကို ေရကပ္လႈဳပါတယ္။ ဒီအခါမွာ ဆရာေတာ္ႀကီးက ၿပံဳးၿပီးေတာ့ ဒကာ..မင္းကို ငါအကပ္ခိုင္းတာက ေရမဟုတ္လား၊ ဘယ့္ႏွယ့္လုပ္ၿပီးေတာ့ ခြက္ကို လာကပ္ေနရတာတုန္းလို႔ မိန္႔ေတာ္မူပါတယ္။

ဒကာက မွန္္ပါ...ေရကို ခြက္နဲ႔ထည့္မွ ရလို႔ပါဘုရား လို႔ ေလွ်ာက္ထားလို္က္ပါတယ္။

``ဒကာေရ...ကံႏွင့္ဒြါရဟာ ခြက္နဲ႔ေရလိုပါပဲ။ ဒြါရက ခြက္ႏွင့္တူတယ္။ ကံက ေရႏွင့္တူတယ္။ ခြက္ႏွင့္ေရဟာ ကင္းကြာလို႔မရသလို ကံႏွင့္ဒြါရဟာလည္း ကင္းကြာလို႔မရပါဘူး။ အဲဒါကို နည္းေလးဆယ္မွာေတာ့ နာနႏၱရိကနည္း အ၀ိနာဘာ၀နည္းလို႔ ေခၚဆိုတာေပါ့ကြယ္။ ဒါေၾကာင့္ ဒြါရႏွင့္ ရွိခိုးခိုး၊ ကံႏွင့္ရွိခိုးခိုး အားလံုးမွန္တာခ်ည္းပါပဲ။ ဘယ့္ႏွယ္လဲ သေဘာက်ရဲ႕လား...ဒကာ´´လို႔ ဆရာေတာ္ႀကီးက ေမးျမန္းလိုက္ပါတယ္။

``မွန္ပါ့..သေဘာက်ပါတယ္ဘုရား´´

(ဆက္လက္တင္ျပေပးပါမည္)

....................................................................................................မိုးသု(မႏၱေလး)

ဆက္လက္ဖတ္ရွဴရန္ »

အေျခခံ ဗုဒၶဘာသာပို ့ခ်ခ်က္ အပိုင္း(၆)

အတိအက်ေျပာရမယ္ဆိုရင္ ကံ ဒြါရအကြဲအၿပဲ ျပင္းထန္လာခ်ိန္ဟာ ၁၂၁၇ခုႏွစ္မွာ ပိုၿပီးတစ္စတစ္စ ျပင္းထန္လာခဲ့တာပါ။ အဲဒီအခ်ိန္မွာ အရွင္ဥကၠ၀ံသမာလာဟာ ရဟန္း၀ါ ၁၇ႏွစ္၀ါရရွိေနၿပီ ျဖစ္ပါတယ္။ အဲဒီလိုျပင္းထန္လာလိုက္တာ ၁၂၂၄ခုႏွစ္ၾကေတာ့ ဦးသစ္ဆိုတဲ့ ဒကာတစ္ေယာက္နဲ႔ ဦးေပၚလာဆိုတဲ့ ဒကာႏွစ္ဦးတို႔ဟာ အေလာင္းအစားတစ္ခုလုပ္ၿပီးေတာ့ မႏၱေလးေနျပည္ေတာ္ကိုလာကာ သုဓမၼာဆရာေတာ္မ်ားထံ ကံ ဒါြရ မည္ဟာကမွန္တယ္ မွားတယ္ဆိုတာ ဆံုးျဖတ္ေပးပါလို႔ ေလွ်ာက္ထားၾကတယ္။ အဲဒီအခ်ိန္တုန္းက သာသနာပိုင္ဆရာေတာ္ဟာ ဦးေဥယ်ဓမၼျဖစ္တယ္။

အဲဒီအခါမွာ သုဓမၼာဆရာေတာ္မ်ားဟာ ဒီျပႆနာကိုေျဖရွင္းေပးဖို႔ ေမာင္းေထာင္ဆရာေတာ္ကို တာ၀န္ေပးလိုက္ၾကတယ္။ အဲဒီအခါမွာ ေမာင္းေထာင္ဆရာေတာ္က ``တိေႆာ ဣမာ ဘိကၡေ၀ ၀ႏၵနာ၊ ကတမာ တိေႆာ ကာေယန ၀ါစာယ မနသာ ဣမာတိေႆာ ၀ႏၵနာ´´ဆိုတဲ့ ပါဠိကိုထုတ္ၿပၿပီးေတာ့ ကံ ဒြါရ ႏွစ္မ်ိဳးလံုးနဲ႔ ရွိခိုးကန္ေတာ့ႏိုင္ေၾကာင္း ကံကန္ေတာ့လည္းမွန္တယ္။ ဒြါရနဲ႔ကန္ေတာ့လည္းမွန္တယ္လို႔ အဆံုးအျဖတ္ေပးလို္က္တယ္။ (ဒီေနရာမွာေတာ့ ဒီေလာက္ပဲ မွတ္ထားပါလို႔ ေျပာၾကားလိုပါတယ္။ အေျခခံဆိုေတာ့ က်မ္းကိုးက်မ္းကားေတြနဲ႔ ေမာင္းေထာင္ဆရာေတာ္ရဲ႕ အဆံုးအျဖတ္ကို အကုန္တင္ျပေပးလိုက္ရင္ ရႈပ္ေထြးသြားႏိုင္တဲ့အတြက္ေၾကာင့္ပါ)

ေမာင္းေထာင္ဆ၇ာေတာ္ရဲ႕ အဆံုးအျဖတ္ကို ၾကည့္ၿပီးေတာ့ အရွင္ဥကၠံ၀ံသမာလာဟာ အကိုးအကားေတြနဲ႔ ဒြါရကသာ မွန္တယ္ဆိုၿပီး ျပန္လည္ေခ်ခဲ့ပါတယ္။

အဲဒီလိုနဲ႔ ဒီျပႆနာႀကီးဟာ တစ္ေျဖးေျဖးႀကီးထြားလာခဲ့ပါတယ္။ တစ္ေန႔က်ေတာ့ ေရႊက်င္ဆရာေတာ္ထံကုိ ဆံုးျဖတ္ေပးပါလို႔ စာနဲ႔လွမ္းၿပီးေလွ်ာက္ထားၾကပါတယ္။ အဲဒီအခါမွာ ေရႊက်င္ဆရာေတာ္ႀကီးက အကြဲအၿပဲ၌ ေပ်ာ္ရႊင္ႏွစ္သက္စြာ က်င္လည္က်က္စားေလ့ရွိၿပီး ကြဲရျပဲရတာကို ႏွစ္သက္ေလ့ရွိေသာ ေအာက္ျပည္ေန ရဟန္းေတာ္မ်ားကို မည့္သည့္အဆံုးအျဖတ္မွ် မေပးလိုပါေၾကာင္းစသျဖင့္ ပါဠိဂါထာစီၿပီးေတာ့ အေၾကာင္းျပန္ခဲ့ပါတယ္။

တစ္ခါ ဒီျပႆနာဟာ ျမန္မာျပည္အထက္ပိုင္းမွာ သီတင္းသံုးေတာ္မူတဲ့ မာန္လည္ဆရာေတာ္ႀကီးထံကို ေရာက္သြားခဲ့ျပန္ပါတယ္။

(ဆက္လက္တင္ျပေပးပါမည္)

..........................................................................................မိုးသု(မႏၱေလး)

ဆက္လက္ဖတ္ရွဴရန္ »

အေျခခံ ဗုဒၶဘာသာပို ့ခ်ခ်က္ အပိုင္း(၅)

ဒီအခါမွာ သဂၤဇာဆရာေတာ္ႀကီးက ပံုျပင္ ဥပမာေတြနဲ႔ ရွင္းျပေတာ္မူခဲ့တယ္။ ဒါလဲ ျငင္းခုန္မႈက အဆံုးသတ္မသြားခဲ့ပါဘူး။ ေနာက္ပို္င္က်ေတာ့ သဂၤဇာဆရာေတာ္ႀကီးဟာ ဒီကိစၥကို မၾကာမၾကာ လာလာေလွ်ာက္ေနၾကေတာ့ ရွင္းျပေနလဲ ေမာရံုပဲအဖတ္တင္တယ္လို႔ သေဘာထားၿပီးေတာ့ ခပ္ရြတ္ရြတ္ပဲ အေျဖေပးေတာ့တာမ်ားတယ္။

သဂၤဇာဆရာေတာ္ႀကီး မိန္႔ေတာ္မူခဲ့တဲ့ ပံုျပင္ေတြထဲက တစ္ခုေလာက္ ဗဟုသုတရေအာင္ ေျပာျပေပးမယ္။

အခါတစ္ပါး သဂၤဇာဆရာေတာ္ႀကီးသည္ တပည့္ရဟန္းမ်ားစြာျဖင့္ ဟသၤာတၿမိဳ႕သို႔ ေရာက္ရွိေတာ္မူလာပါတယ္။ ထိုအခါမွာ ဒြါရဂိုဏ္း၀င္ဒကာမ်ားက `` အရွင္ဘုရား တပည့္ေတာ္မ်ားသည္ ဘုရားေဟာ ပါဠိေတာ္ အ႒ကတာက်မ္းမ်ားကို အကိုးအကားျပဳၿပီး ဒြါရကမွန္ပါတယ္လို႔ ရပ္တည္တာကို `လူေမႊလူၾကြား ဒြါရသမား´ ဟု အေျပာခံရပါသည္´´ လို႔ ေလွ်ာက္ထားၾကပါတယ္။

အဲဒီအခါမွာ ``ဒကာတုိ႔ေတြဟာ `ဟင္းတစ္ခြက္ ေတာက္ဘက္ကခ်ိဳ´ဆိုသာလို အပိုစကားေျပာၾကတယ္။ ေဂါတမဘုရားတစ္ဆူတည္း ေဟာၾကားသည့္ တရားေတာ္က်မ္းဂန္မွာ ကံႏွင့္ဒြါရ ႏွစ္ဌာနႏွစ္ပါး ကြဲျပားသည္မဟုတ္။ ကိုယ္ ႏႈတ္ ႏွလံုး ေစာင့္သံုးျခင္းမရွိ မိမိိတို႔ သေဘာအတုိင္း ဂိုဏ္းကြဲျပဳလုပ္၍ အမႈရႈပ္စကားေျပာၿပီး အကုသိုလ္ပြားၾကသည္။ ဒကာတို႔စကားအရ အတၱဟိတ ပရဟိတ သာသနာ႔အက်ိဳး သယ္ပိုးရြက္ေဆာင္လ်က္ ေကာင္းေအာင္က်င့္ပါ၏လို႔ ဆိုေသာ္လည္း `မိုးေပၚကို ေျခကန္အိပ္ေသာ တစ္တီတူးငွက္´ကဲ့သို႔ ရွိေခ်သည္။ ငွက္ယုတ္တစ္တီတူးသည္ သူတို႔စိတ္ကူးအလိုမွာ မိုးၿပိဳမည္စိုးရိမ္သည့္အတြက္ ေျခႏွစ္ဖက္ကို ေကာင္းကင္သို႔ ေထာင္လ်က္ (ကန္လ်က္) ညဥ့္အခါမွာအိပ္ျခင္းသည္ သူတို႔စိတ္ကသာ ေက်းဇူးမ်ားသည္။ သူတို႔ျမည္သံကို ၾကားလွ်င္ လူတို႔သည္ `ဖြဟဲ့ လြဲေလ ဖယ္ေလ´ဟု ဆိုၾကသည္။ အဲဒီလိုပဲ မင္းတို႔မွာလည္း ဒြါရဘက္ကေနထားလို႔ အက်ိဳးမ်ားသည္ ထင္ေသာ္လည္း လူျမင္တုိင္း ကဲ့ရဲ႕ခံရလ်က္ `ဖြဟဲ့ လြဲေလ ဖယ္ေလ´ ျဖစ္မွာပဲ ဒကာတုိ႔။ ကံေသာ ဒြါရေသာ ဘယ္လိုပင္ေျပာေသာ္လည္း ေယာနိေသာမနသိကာရ စိတ္ေကာင္းရွိၾကသည္မဟုတ္။ ရႈတ္ခ်ပစ္တင္ ျမင္ေယာင္သိေယာင္ လူေတာ္ေယာင္ျဖင့္ ေရွ႕ေဆာင္ေသာ မာယာသာေဌယ်တရားတို႔သည္ အမွားသာ မွတ္ရမည္။

၀ိ၀ါဒံ ဘယေတာ ဒိသြာ၊ အ၀ိ၀ါဒဥၥ ေခမေတာ။

သမဂၢါ သခိလာ ေဟာထ ဧသာ ဗုဒၶါန သာသနံ။

၀ိ၀ါဒံ-စရိုက္မမွန္ အမိုက္ဥာဏ္ႏွင့္ ခုိက္ရန္ျဖစ္ပြား အျငင္းအခံုမ်ားကို၊ ဘယေတာ- ဆူးေပၚဖက္က် ပမာဏျဖင့္ ဧရာမေဘးႀကီးဟူ၍၊ ဒိသြာ- ျမင္ေသာေၾကာင့္၊ အ၀ိ၀ါဒဥၥ- ခိုက္ရန္ျဖစ္ပြား အျငင္းအခံုမမ်ားျခင္းကိုလည္း၊ ေခမေတာ- ေဘးရန္မရွိ မစြန္းၿငိဟူ၍၊ ဒိသြာ- ျမင္ေသာေၾကာင့္၊ သမဂၢါ- ညီညြတ္ေသာအားရွိၾကကုန္သည္၊ သခိလာ- ခ်ိဳသာေျပျပစ္ က်စ္လစ္ေသာ စကားရွိၾကကုန္သည္၊ ေဟာထ- ျဖစ္ၾကကုန္ေလာ၊ ဧသာ- ဤသို႔ ကိုယ္ ႏႈတ္ ႏွလံုးသံုးပါးလံုးကို ေစာင့္သံုးေနထိုင္ၾကျခင္းသည္၊ ဗုဒၶါနံ- သစၥာသိျမင္ ဘုရားရွင္တို႔၏။ အႏုသာသနံ- အဆံုးအမေတာ္တည္း။

ဤကဲ့သို႔ ေဟာၾကားေတာ္မူသည္မ်ားကို ေထာက္ထားၿပီးေတာ့ ဘုရားရွင္၏ သာသနာေတာ္ကို ႏွစ္ျဖားႏွစ္ပို္င္း ႏွစ္ဂိုဏ္းႏွစ္ပကၡ ကြဲျပားျခင္းမရွိရေအာင္ စိတ္ေကာင္းႏွလံုးေကာင္းထားၿပီးေတာ့ ေနၾကရမည္´´လို႔ မိန္႔ၾကားေတာ္မူခဲ့ပါတယ္။

ဆရာေတာ္ႀကီးဆိုလိုရင္းက ဘုရားေဟာမွာ ကံႏွင့္ဒြါရဆိုတာ အတူတူပဲ။ ဘာမွခြဲျခားၿပီးေတာ့ ေျပာေနစရာမလိုဘူး။ မင္းတို႔ဆရာဘုန္းႀကီးက သူ႔ကုိ စာေပပိဋကတတ္ကၽြမ္းတယ္ဆိုတာ လူသိေစခ်င္လို႔ ခြဲၿပီးေျပာေနတာ။ ဘာမဟုတ္တာေလးနဲ႔ ဘုရားသာသနာကို မကြဲၾကေစနဲ႔လို႔ ေျပာလိုရင္းျဖစ္ပါတယ္။ (ကံႏွင့္ဒြါရ ဘယ္လိုတူတာလဲဆိုတာကို မန္လည္ဆရာေတာ္ႀကီး၏ ဥပမာခန္း၌ ထင္စြာျပပါအ့ံ)

.........................................................................................................မုိးသု(မႏၱေလး)

ဆက္လက္ဖတ္ရွဴရန္ »

အေျခခံ ဗုဒၶဘာသာပို ့ခ်ခ်က္ အပိုင္း(၄)

``ဘယ္လို ဆက္ၿဖစ္သြားလဲဆိုေတာ့ တစ္ဘက္နဲ႔တစ္ဘက္ အကိုးအကားေတြ ျပၿပီးေတာ့ ျငင္းၾကခံုၾကတာေပါ့။ ဒါေပမယ့္ သေရပြဲေပါ့ဒကာရယ္..။ အႏုိင္အရႈံုးမရွိဘူးေပါ့။ ကိုယ့္ဟာနဲ႔ကို ကိုယ္အယူအဆနဲ႔ကိုယ္ေတာ့ ဟုတ္ေနၾကတာေပ့ါ။ အျဖစ္အပ်က္အကုန္လံုးကို သိခ်င္တယ္ဆိုရင္ေတာ့ ဒကာဘာသာ ဆိုရင္ရာက်မ္းဂန္ကို ရွာေဖြၿပီးေတာ့ ဖတ္ၾကည့္လိုက္ေပါ့။ ဦးဇင္းတို႔ ခပ္တိုတိုပဲ ေျပာၾကတာေပ့ါ´´

``မွန္ပါ မိန္႔ေတာ္မူပါ´´

``အဲဒီအခ်ိန္အခါတုန္းက အဂၤပူလို႔ေခၚတဲ့ အုဂ္ဖိုရ္နယ္မွာ စစ္ေျပးဒုကၡသည္ေတြ အမ်ားအျပား အျခားအရပ္ေဒသကေန လာေရာက္ခိုလံႈေနၾကတဲ့ အခ်ိန္ေပါ့။ နယ္ခံလူေတြနဲ႔ စစ္ေျပးေတြနဲ႔ ကံကမွန္တယ္ ဒြါရကမွ မွန္တယ္နဲ႔ ျငင္းၾကခုန္ၾကေတာ့တာေပါ့။ ဒီအခါမွာ အေတာ္အတန္ နားလည္ၾကတဲ့ ဒကာအခ်ိဳ႕က အုဂ္ဖိုရ္ၿမိဳ႕ ၀ါဆိုေက်ာင္းမွာ ေရာက္ရွိေနတဲ့ က်ီးသဲေလးထပ္ဆရာေတာ္ႀကီးဆီကို သြားၿပီးေတာ့ ဆံုးျဖတ္ေပးပါလို႔ ေလွ်ာက္ထားၾကတယ္။

က်ီးသဲေလးထပ္ဆရာေတာ္ႀကီးကလည္း `နတြာတိ ကာယကမၼ ၀စီကမၼ မေနာကမၼ သခၤါေတတိ တီဟိ ကေမၼဟိ နမႆိတြာ´ဆိုတဲ့ ကာရိကာဋီကာလာ စကားကို အကိုးအကားျပဳၿပီးေတာ့ `ကံနဲ႔ရွိခိုးကန္ေတာ့တာကသာ မွန္ကန္တယ္´လို႔ ဆံုးျဖတ္ေပးလိုက္တယ္။

တစ္ခါ အဲသလိုမ်ိဳး တစ္ဘက္နဲ႔တစ္ဘက္ ျငင္းေနခုန္ေနၾကတဲ့ အခ်ိန္မွာ မႏၱေလးေနျပည္ေတာ္ကေန သုဓမၼာ၀င္ဆရာေတာ္တစ္ပါးျဖစ္တဲ့ မင္းဆရာလည္းျဖစ္ေတာ္မူတဲ့ နာမည္ႀကီးအေက်ာ္အေမာ္ သဂၤဇာဆရာေတာ္ႀကီးက ၾကြေရာက္လာခဲ့တယ္။ အဲဒီအခါမွာ ကံဒြါရ အယူမသည္းၾကတဲ့ ဒကာအခ်ိဳ႕က ဆရာေတာ္ႀကီးကို ျဖစ္ပ်က္ေနတဲ့ အျဖစ္အပ်က္ေတြကို ေလွ်ာက္ထားၾကတယ္။

(ဆက္လက္တင္ျပေပးပါမည္)

....................................................................................................မိုးသု(မႏၱေလး)

ဆက္လက္ဖတ္ရွဴရန္ »

အေျခခံ ဗုဒၶဘာသာပို ့ခ်ခ်က္ အပိုင္း(၃)

``တစ္ခါတုန္းက ဦးဇင္းေလးႏွစ္ပါးဟာ အမရပူ ျမသိန္းတန္ဆရာေတာ္ထံမွာ တပည့္ခံၿပီးေတာ့ စာသင္ေနၾကတယ္။ အရွင္ဥကၠံ၀ံသမာလာႏွင့္ အရွင္မုနိႏၵာဘိဓဇလို႔ ေခၚၾကတယ္။ တစ္ေန႔ေတာ့ ဆရာေတာ္ထံမွာ ဋီကာေက်ာ္စာ၀ါတက္ၾကရင္းနဲ႔ ဋီကာေက်ာ္က်မ္းစာရဲ႕ အဖြင့္ပမာဏမွာ `အဘိ၀ါဒိတြာတိ ၀ိေသသေတာ ၀ႏၵိတြာ ဘယလာဘ ကုလစာရာဒိ ၀ိရေဟန သကၠစၥံ အာဒေရန ကာယ ၀စီ မေနာ ဒြါေရဟိ ၀ႏၵိတြာတိ အေတၳာ´ဆိုတဲ့ ၀ါက်ကို သင္ၾကရတယ္။

အရွင္ဥကၠံ၀ံသမာလာဆိုတဲ့ ဦးဇင္းေလးက အဲဒီ၀ါက်ကို ၾကည့္ၿပီးေတာ့ `ၾသကာသ ကန္ေတာ့ခ်ိဳး၌ ရတနာသံုးပါးကို ရွိခိုးရာတြင္ ကာယကံ ၀စီကံ မေနာကံလို႔ ကံပုဒ္နဲ႔ ရွိခိုးကန္ေတာ့ျခင္းဟာ မွားယြင္းတယ္´လို႔ ေျပာဆိုတယ္ဒကာ..။

အဲဒါကို ၾကားသိရတဲ့ အရွင္မုနိႏၵာဘိဓဇက `ကမၼပထေျမာက္ ကံသံုးပါးသို႔ေရာက္ေအာင္ ျပစ္မွားက်ဴးလြန္ေသာ ကံသံုးပါးကို ပေပ်ာက္ေစရန္ ကန္ေတာ့ရွိခိုးျခင္းျဖစ္၍ ေစတနာကံကသာ ပေပ်ာက္ေစျခင္းေၾကာင့္ ကံပုဒ္နဲ႔ ရွိခိုးကန္ေတာ့တာဟာ မမွားဘူး´လို႔ ျပန္လည္ေခ်ပေျပာဆိုတယ္´´

``အဲဒီဦးဇင္းႏွစ္ပါးဟာ ေက်ာင္းသာဘ၀ကေန အယူအဆကြဲျပားလာလိုက္တာ ေသတဲ့အထိပဲဆိုပါေတာ့ဒကာ..´´

``အရွင္ဥကၠံ၀ံသမာလာက ဒြါရ၀ါဒကို စတင္ထူေထာင္တဲ့ အုတ္ဖိုရ္ဆရာေတာ္မို႔လားဘုရား၊ အရွင္မုနိႏၵာဘိဓဇ ဆိုတာကိုေတာ့ မၾကားဘူးဘူးဘုရား´´

``ဒကာအရွင္မုနိႏၵာဘိဓဇကို ၾကားဘူးပါတယ္ သိလည္းသိပါတယ္.. ေက်ာ္ၾကားတဲ့နာမည္က အျခားနာမည္တစ္ခု ျဖစ္ေနလို႔ ဒကာမသိတာပါ။ အရွင္မုနိႏၵာဘိဓဇဆိုတာက ေနာင္တစ္ခ်ိန္မွာ က်ီးသဲေလးထပ္ဆရာေတာ္ဆိုၿပီးေတာ့ အင္မတန္ေက်ာ္ၾကားလာပါတယ္။ သူေရးသားတဲ့ ဇိနတၳပကာသနီတို႔ က်ည္းကန္ရွင္ႀကီးရဲ႕ အေမးပုစၧာတစ္ေထာင္ကို ေျဖဆိုထားတဲ့ စြယ္စံုေက်ာ္ထင္က်မ္းတို႔ဟာ ဂႏၳ၀င္ေျမာက္က်မ္းႀကီးေတြပါ´´

``ေအာ္..က်ီးသဲေလးထပ္ဆရာေတာ္ႀကီးကိုေတာ့ သိတာေပါ့ဘုရား၊ ဘြဲ႕ေတာ္ကိုသာ သတိမျပဳမိတာ၊ ဒါနဲ႔ ဆက္ေျပာပါဦးဘုရား ဘယ္လိုဆက္ျဖစ္ၾကေသးလဲဆုိတာ..´´

ဘယ္လိုဆက္ျဖစ္လဲဆိုေတာ့ သူတို႔ေတြဟာ ပညာစံုေတာ့ မိမိရဲ႕ဇာတိရပ္ရြာကို ျပန္ခဲ့ၾကတယ္။ အရွင္ဥကၠံ၀ံသမာလာကလည္း သူရဲ႕အရပ္ျဖစ္တဲ့ အဂၤပူနယ္တစ္၀ိုက္မွာ ဒါြရကသာမွန္တယ္ ကံကမွားတယ္လို႔ ေဟာေျပာတယ္။ အရွင္မုနိႏၵာဘိဓဇကလည္း ကံပုဒ္နဲ႔ကန္ေတာ့တာဟာ မမွားဘူးလို႔ ေရႊေတာင္တစ္၀ိုက္မွာ ေဟာေျပာၾကတာေပါ့ဒကာ´´

``မွန္ပါ ဆက္ၿပီးမိန္႔ေတာ္မူပါဘုရား´´

(ဆက္လက္တင္ျပေပးပါမည္)

.......................................................................................မိုးသု(မႏၱေလး)

ဆက္လက္ဖတ္ရွဴရန္ »

အေျခခံ ဗုဒၶဘာသာပို ့ခ်ခ်က္ အပိုင္း(၂)

``မွန္ပါဘုရား ေနာက္ထြက္လာတဲ့ မူေတြကို မိန္႔ေတာ္မူပါဦးဘုရား´´

``ေနာက္ထြက္လာတဲ့မူေတြက ...

ဒြါရဂိုဏ္းမူ၊ မဟာစည္မူ၊ မိုးကုတ္မူ၊ ၀ိသုဒၵါရံုမူ၊ စသျဖင့္ေပါ့ ဒကာရယ္ တစ္ရြာတစ္ပုဒ္ဆိုသလို အမ်ားႀကီးေပါ့၊ ဒီအထဲကေန အထင္ရွာဆံုးမူကေတာ့ ဒြါရဂိုဏ္းမူဆိုပါေတာ့´´

``ၾသကာသဆိုတာ ျမန္မာစကားလား ပါဠိစကားပါလားအရွင္ဘုရား´´

``ၾသကာသဆိုတာ ပါဠိစကားပါ။ ျမန္မာျပန္ရင္ `ရွိခိုးခြင့္ျပဳပါ´လို႔ အဓိပါယ္ရပါတယ္။ `အရွင္ဘုရားကို တပည့္ေတာ္ ကန္ေတာ့ခ်င္ပါတယ္ဘုရား။ တပည့္ေတာ္ကို ရွိခိုးခြင့္ျပဳေတာ္မူပါ´လို႔ ဆိုလိုတာေပါ့။ ရိုေသျမတ္ႏိုး ေလးစားသမႈျပဳေသာအားျဖင့္ ၾသကာသ ၾသကာသ ၾသကာသဆိုၿပီး သံုးႀကိမ္သံုးခါ ခြင့္ေတာင္းတာပါ၊ တခ်ိဳ႕အရပ္ေဒသေတြမွာေတာ့ ၾသကာသ ၾသကာသလို႔ ႏွစ္ႀကိမ္ပဲဆိုၾကပါတယ္။ ကိုယ္ႏွစ္သက္သလို ဆိုေပါ့။ အျပစ္မရွိပါဘူး´´

``ကာယကံ ၀စီကံ မေနာကံဆိုတာေတြက ဘာကိုဆိုတာပါလည္းဘုရား´´

``ကာယကံဆိုတာက ကာယ=ကိုယ္၊ ကံ=ျပဳျခင္း၊ ကိုယ္ျဖင့္ျပဳအပ္ေသာ အမႈကို ကာယကံလို႔ ေခၚဆိုတာပါ၊ ႏႈတ္ျဖင့္ ေျပာတာကိုေတာ့ ၀စီကံေပ့ါ၊ စိတ္ျဖင့္ ႀကံစည္လိုက္တာကိုေတာ့ မေနာကံေပါ့။ လူတစ္ေယာက္က ရဟန္းတစ္ပါးကို ရွိခိုးေတာ့မယ္ဆိုရင္ `ငါ ဒီရဟန္းေတာ္ကို ကန္ေတာ့လိုက္ဦးမယ္လို႔ ဦးစြာပဌမ စိတ္နဲ႔ႀကံစည္လိုက္တယ္၊ ကို္ယ္အမႈရာနဲ႔ ရိွခိုးလုိက္တယ္။ ေနာက္တစ္ခါ အခမ္းအနားေတြမွာဆုိရင္ ပါးစပ္နဲ႔လည္း ၾသကာသ ဆိုၿပီး ရြတ္ဆိုတယ္။ ဒါေတြဟာ ကာယကံ ၀စီကံ မေနာကံေတြေပါ့´´

``ဒြါရဂိုဏ္းမွာေတာ့ ကာယဒြါရ ၀စီဒြါရ မေနာဒြါရဆိုၿပီး ကန္ေတာ့ၾကတယ္ဘုရား၊ သူတို႔ေတြက ဘာျဖစ္လို႔ ကာယကံ ၀စီကံ မေနာကံလို႔ မဆိုပဲ ကာယဒြါရဆိုၿပီး ရြတ္ဆိုၾကာတာပါလည္းဘုရား´´

``ဒီအေၾကာင္းေျပာရမယ္ဆိုရင္ အရွည္ႀကီးပဲ ေျပာရမွာဒကာရဲ႕။ သဂၤဇာဆရာေတာ္ လယ္တီဆရာေတာ္ မာန္လည္ဆရာေတာ္ ၀ိသုဒၵါရံုဆရာေတာ္ စတဲ့စတဲ့ ရတနာပံုေခတ္ ကိုလိုနီေခတ္ လြတ္လပ္ေရးေခတ္ဆိုတဲ့ ေခတ္သံုးေခတ္က ဇာတ္ေၾကာင္းကို ျပန္လွန္ေနဦးမယ္။ ေခ်းေျခာက္ကို ေရႏူးလည္း နံတာပဲ အဖတ္တင္ပါတယ္ဒကာရယ္။ ႏူးခ်င္မေနပါနဲ႔ေတာ့´´

``နံတာေတာ့ နံတာေပါ့ဘုရား၊ ဒါေပမယ့္ ဓာတ္ခြဲခန္းလူေတြဟာ ေခ်းနံ႔ကို ရြံလို႔ ေခ်းေတြကို မစစ္ေဆးဘူးဆိုရင္ ေခ်းထဲမွာပါတဲ့ ေရာဂါပိုးေတြအေၾကာင္းကို ဘယ္မွာသိႏိုင္ပါေတာ့မလဲဘုရား၊ အခုလည္း နံခ်င္နံပါေစဘုရား၊ ရွင္းရွင္းလင္းလင္း သိဖို႔ကသာ ပဓာနပါ။ မိန္႔ေတာ္မူပါ´´

``ကဲ ဒါဆိုရင္လည္း ေျပာၾကတာေပါ့´´

(ဆက္လက္တင္ျပေပးပါမည္)

.................................................................................................မိုးသု(မႏၱေလး)

ဆက္လက္ဖတ္ရွဴရန္ »

အေျခခံ ဗုဒၶဘာသာပို ့ခ်ခ်က္ အပိုင္း(၁)

``ဦးဇင္းေခမာနႏၵ...ဦးဇင္း´´

``ဘယ္သူလည္း ကိုရင္ဓမၼပိယလား..တက္ခဲ့ေလ´´

``မွန္ပါဘုရား..ဦးဇင္းကို ဒကာတစ္ေယာက္က ေတြ႔ခ်င္တယ္ဆိုလို႔ လာပို႔ေပးတာပါဘုရား.. တပည့္ေတာ္ကို ျပန္ခြင့္ျပဳပါဦးဘုရား´´

``ေအးေအး ေက်းဇူးပဲေနာ္ ကိုရင္..´´

``ကဲ..ထိုင္ဒကာ၊ ဘာကိစၥရွိလို႔လည္းမသိဘူး´´

``တပည့္ေတာ္ ဘာသာေရးနဲ႔ပတ္သက္တာေလးေတြ သိခ်င္တာေတြရွိလို႔ ေမးျမန္းေလွ်ာက္ထား ခြင့္ျပဳပါဘုရား´´

``ေမးပါဒကာ ေျဖႏုိ္င္တဲ့ေမးခြန္းဆိုရင္ ေျဖေပးပါ့မယ္၊ မေျဖႏိုင္တဲ့ေမးခြန္းဆိုရင္လည္း ေလ့လာၿပီးေတာ့ ေျဖေပးပါ့မယ္´´

``မွန္ပါဘုရား..၊ တပည့္ေတာ္တို႔ ဗုဒၵဘာသာေတြဟာ သာေရးမွာျဖစ္ျဖစ္ နာေရးမွာျဖစ္ျဖစ္ သီလမေဆာက္တည္ခင္မွာ ၾသကာသကန္ေတာ့ခ်ိဳးနဲ႔ အရင္ကန္ေတာ့ၾကပါတယ္ဘုရား၊ ၾသကာသကန္ေတာ့ခ်ိဳးကို ဘယ္သူေရးခဲ့တာလဲ ဘယ္တုန္းက ေရးခဲ့တာလဲ ဘုရားေဟာေကာ ဟုတ္ပါရဲ႕လားဘုရား´´

``အင္း...ေမးသင့္တဲ့ေမးခြန္းပဲ၊ ဦးဇင္းတို႔ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ ဗဟန္းၿမိဳ႕နယ္ နႏၵ၀န္လမ္းမွာ မဟာ၀ိသုဒၵါရံုေရႊက်င္တိုက္သစ္ဆိုတဲ့ စာသင္တုိက္တစ္တုိက္ရွိတယ္။ အဲဒီေက်ာင္းတိုက္ႀကီးကို တည္ေထာင္ေတာ္မူတဲ့ ဆရာေတာ္ႀကီးက အရွင္၀ါသ၀ါဘိ၀ံသတဲ့။ မႏၱေလးၿမိဳ႕ရဲ႕ `ဂႏၳ၀င္´တစ္ပါးဆိုပါေတာ့။ သူမႏၱေလးၿမိဳ႕မွာ ရွိစဥ္တုန္းက စာခ်ေကာင္းလြန္းလို႔ ``ေတာင္ျပင္ နဂါး၊ အေနာက္ျပင္ က်ား၊ မစိုးရိမ္ အာ၊ ၀ိသံ ၀ါ´´လို႔ စာခ်ိဳးၿပီး မႏၱေလးသံဃာထုရဲ႕ ခ်ီးက်ဴးျခင္းကို ခံခဲ့ရတယ္။

အဲဒီအေက်ာ္အေမာ္ ဆရာေတာ္ႀကီးက `သဗ္ဗမဂၤလာ ဓမၼေဒသနာ´ဆိုတဲ့ က်မ္းတစ္က်မ္း ျပဳစုေတာ္မူခဲ့တယ္။ အဲဒီက်မ္းရဲ႕ စာမ်က္ႏွာ(၁၀)မွာ မွတ္ခ်က္တစ္ခုေရးထိုးထားခဲ့တယ္။ အဲဒီမွတ္ခ်က္က `ယခုကန္ေတာ့ခန္းမွာ က်မ္းဂန္လာစကား မဟုတ္ေသာေၾကာင့္ မူအမ်ိဳးမ်ိဳးရွိသည္ကို အျပစ္မဆိုသာ။ ဤၾသကာသ ကန္တာ့ခန္းမူရင္းကို ရွင္အရဟံ အေနာ္ရထာမင္းအား ေရးေပးခဲ့သည္ဟု အဆိုရွိ၍ ထိုေခတ္ ထိုအခါက စတင္ျဖစ္ေပၚလာသည္ဟု ဆိုဖြယ္ရွိ၏´လို႔ မွတ္ခ်က္ေပးခဲ့တယ္။

ဒါေၾကာင့္`` ၾသကာသကိုေရးတဲ့သူက ရွင္အရဟံ ေရးတဲ့ေခတ္က ပုဂံေခတ္လို႔ မွတ္သားရပါတယ္။ အဲ..ဒီၾသကာသကန္ေတာ့ခ်ိဳးကို ဘုရားရွင္က တိုက္ရိုက္ေဟာၾကားခဲ့တာေတာ့ မဟုတ္ဘူးေပါ့ေလ။ ဒါေပမဲ့ ဘုရားေဟာေတြထဲက အခ်က္အလက္ေတြကို ထုတ္ႏႈတ္ေရးထားတာမို႔ ပညာရွိမေထရ္ႀကီးေတြက အခုခ်ိန္ထိ လက္ခံေနခဲ့တာျဖစ္တယ္။ ဘုရားရွင္တိုက္ရိုက္ ေဟာၾကားထားခဲ့တဲ့ ေဒသနာေတာ္မဟုတ္ေသာ္လည္း ဘုရားေဟာေတြထဲက ထုတ္ႏႈတ္ေရးထားတာမို႔ အသံုးျပဳေသာ္လည္း အက်ိဳးမယုတ္ပါဘူးဒကာ.ကုသိုလ္ျဖစ္ပါတယ္´´

``မွန္ပါ..၀မ္းေျမာက္လွပါတယ္ဘုရား..တပည့္ေတာ္ ၾသကာသကို နားမလည္ပါဘူးဘုရား၊ တစ္ပုဒ္ လံုးကို တပည့္ေတာ္နားလည္မဲ့ ျမန္မာစကားနဲ႔ ရွင္းျပေပးပါဘုရား´´

`` ဒကာ ၾသကာသကို အလြတ္ရတယ္မို႔လား၊ ရရင္ ဆိုျပပါ´´

``မွန္ပါဘုရား..

ၾသကာသ ၾသကာသ ၾသကာသ၊ ကာယကံ ၀စီကံ မေနာကံ သဗ္ဗေဒါသ ခပ္သိမ္းေသာ အျပစ္တို႔ကို ေပ်ာက္ပါေစျခင္း အက်ိဳးငွါ ပဌမ ဒုတိယ တတိယ တစ္ႀကိမ္ ႏွစ္ႀကိမ္ သံုးႀကိမ္ေျမာက္ေအာင္ ဘုရားရတနာ တရားရတနာ သံဃာရတနာ ရတနာျမတ္သံုးပါးတို႔ကို အရိုအေသ အေလးအျမတ္ လက္စံုမိုး၍ ရွိခိုးပူေဇာ္ ဖူးေျမာ္မာန္ေလ်ာ့ ကန္တာ့ပါ၏ အရွင္ဘုရား။

ကန္ေတာ့ရေသာ အက်ိဳးအားေၾကာင့္ အပါယ္ေလးပါး ကပ္သံုးပါး ရပ္ျပစ္ရွစ္ပါး ရန္သူမ်ိဳးငါးပါး ၀ိပတၱိတရားေလးပါး ဗ်သနတရားငါးပါးတို႔မွ အခါခပ္သိမ္း ကင္းလြတ္ၿငိမ္းသည္ျဖစ္၍ မဂ္တရား ဖိုလ္တရား နိဗာန္တရားေတာ္ျမတ္ကို ရပါလို၏ အရွင္ဘုရား..။´´

``အခုဒကာဆိုလိုက္တဲ့ ၾသကာသ ကန္ေတာ့ခ်ိဳးက ေရွးအက်ဆံုးေသာ `မူ´ဆိုပါေတာ့၊ ဒီမူရဲ႕ေနာက္ပိုင္းမွာ ၾသကာသကန္ေတာ့ခ်ိဳး မူေတြအမ်ားႀကီး ထပ္ၿပီးေပၚထြက္လာခဲ့တယ္၊´´

``မွန္ပါဘုရား ေနာက္ထြက္လာတဲ့ မူေတြကို မိန္႔ေတာ္မူပါဦးဘုရား´´

(ဆက္လက္တင္ျပေပးပါမည္)

.............................................................................................မိုးသု(မႏၱေလး)

ဆက္လက္ဖတ္ရွဴရန္ »