အေျခခံ ဗုဒၶဘာသာပို ့ခ်ခ်က္ အပိုင္း(၄)

``ဘယ္လို ဆက္ၿဖစ္သြားလဲဆိုေတာ့ တစ္ဘက္နဲ႔တစ္ဘက္ အကိုးအကားေတြ ျပၿပီးေတာ့ ျငင္းၾကခံုၾကတာေပါ့။ ဒါေပမယ့္ သေရပြဲေပါ့ဒကာရယ္..။ အႏုိင္အရႈံုးမရွိဘူးေပါ့။ ကိုယ့္ဟာနဲ႔ကို ကိုယ္အယူအဆနဲ႔ကိုယ္ေတာ့ ဟုတ္ေနၾကတာေပ့ါ။ အျဖစ္အပ်က္အကုန္လံုးကို သိခ်င္တယ္ဆိုရင္ေတာ့ ဒကာဘာသာ ဆိုရင္ရာက်မ္းဂန္ကို ရွာေဖြၿပီးေတာ့ ဖတ္ၾကည့္လိုက္ေပါ့။ ဦးဇင္းတို႔ ခပ္တိုတိုပဲ ေျပာၾကတာေပ့ါ´´

``မွန္ပါ မိန္႔ေတာ္မူပါ´´

``အဲဒီအခ်ိန္အခါတုန္းက အဂၤပူလို႔ေခၚတဲ့ အုဂ္ဖိုရ္နယ္မွာ စစ္ေျပးဒုကၡသည္ေတြ အမ်ားအျပား အျခားအရပ္ေဒသကေန လာေရာက္ခိုလံႈေနၾကတဲ့ အခ်ိန္ေပါ့။ နယ္ခံလူေတြနဲ႔ စစ္ေျပးေတြနဲ႔ ကံကမွန္တယ္ ဒြါရကမွ မွန္တယ္နဲ႔ ျငင္းၾကခုန္ၾကေတာ့တာေပါ့။ ဒီအခါမွာ အေတာ္အတန္ နားလည္ၾကတဲ့ ဒကာအခ်ိဳ႕က အုဂ္ဖိုရ္ၿမိဳ႕ ၀ါဆိုေက်ာင္းမွာ ေရာက္ရွိေနတဲ့ က်ီးသဲေလးထပ္ဆရာေတာ္ႀကီးဆီကို သြားၿပီးေတာ့ ဆံုးျဖတ္ေပးပါလို႔ ေလွ်ာက္ထားၾကတယ္။

က်ီးသဲေလးထပ္ဆရာေတာ္ႀကီးကလည္း `နတြာတိ ကာယကမၼ ၀စီကမၼ မေနာကမၼ သခၤါေတတိ တီဟိ ကေမၼဟိ နမႆိတြာ´ဆိုတဲ့ ကာရိကာဋီကာလာ စကားကို အကိုးအကားျပဳၿပီးေတာ့ `ကံနဲ႔ရွိခိုးကန္ေတာ့တာကသာ မွန္ကန္တယ္´လို႔ ဆံုးျဖတ္ေပးလိုက္တယ္။

တစ္ခါ အဲသလိုမ်ိဳး တစ္ဘက္နဲ႔တစ္ဘက္ ျငင္းေနခုန္ေနၾကတဲ့ အခ်ိန္မွာ မႏၱေလးေနျပည္ေတာ္ကေန သုဓမၼာ၀င္ဆရာေတာ္တစ္ပါးျဖစ္တဲ့ မင္းဆရာလည္းျဖစ္ေတာ္မူတဲ့ နာမည္ႀကီးအေက်ာ္အေမာ္ သဂၤဇာဆရာေတာ္ႀကီးက ၾကြေရာက္လာခဲ့တယ္။ အဲဒီအခါမွာ ကံဒြါရ အယူမသည္းၾကတဲ့ ဒကာအခ်ိဳ႕က ဆရာေတာ္ႀကီးကို ျဖစ္ပ်က္ေနတဲ့ အျဖစ္အပ်က္ေတြကို ေလွ်ာက္ထားၾကတယ္။

(ဆက္လက္တင္ျပေပးပါမည္)

....................................................................................................မိုးသု(မႏၱေလး)