ဗုဒၶံ သရဏံ ဂစၦာမိ ႏွင့္ အတၱာဟိ အတၱေနာ နာေထာ

တပည့္ေတာ္ စိတ္ထဲ မရွင္းတာ တစ္ခု ေမးခြင့္ျပဳပါ ဘုရား။

(ဗုဒၶဘာသာတိုင္းက သရဏဂံုတည္ရမယ္။ အဲ့ သရဏဂံုတည္တာ မပ်က္မွလည္း ဗုဒၶဘာသာစစ္စစ္ ျဖစ္မယ္

လို႔ ဖတ္ဖူးတယ္။

ဗုဒၶံ သရဏံ ဂစၦာမိ။

ဓမၼံ သရဏံ ဂစၦာမိ။

သံဃံ သရဏံ ဂစၦာမိ။

ဒီသရဏံဂုဏ္တရားကိုလည္း ရရင္ ရသလို ပြားေနသင့္တယ္လို႔ ဖတ္ဖူးတယ္။

အဲ့ေတာ့ တပည့္ေတာ္ အလုပ္ေတြ လုပ္ရင္း စိတ္ထဲ "ဘုရားကို ကိုးကြယ္ရာဟူ၍ ဆည္းကပ္ပါ၏။ တရားကို ကိုးကြယ္ရာ ဟူ၍ ဆည္းကပ္ပါ၏ ။ သံဃာကို ကိုးကြယ္ရာ ဟူ၍ ဆည္းကပ္ပါ၏" လို႔ ရရင္ ရသလို အာရံုျပဳတယ္။

ဒါေပမယ့္ စိတ္ထဲ မရွင္း မရွင္းၾကီး ျဖစ္ေနတာက ဘုရားေဟာလို႔ ေျပာေျပာေနတဲ့ " အတၱာဟိ အတၱေနာ နာေထာ" ဆိုတာက မိမိကိုယ္သာ မိမိ ကိုးကြယ္အားထားရာ ဆိုတာခ်ည္း ျဖစ္ေနျပန္ေကာ။

သရဏဂံု ပြားတိုင္း အဲ့ " အတၱာဟိ အတၱေနာ နာေထာ" ဆိုတာ ေခါင္းထဲ ၀င္၀င္လာၿပီး ရႈပ္ေနတယ္ ဘုရား။

ေက်းဇူးျပဳၿပီး တပည့္ေတာ္ကို ျဖစ္ႏိုင္ရင္ ရွင္းျပေပးပါ ဘုရား။)

ေကာင္းတာပဲ ျဖစ္ျဖစ္ ဆိုးတာပဲျဖစ္ျဖစ္ ကိုယ္လိုခ်င္တာ ကိုယ္ရခ်င္တာအတြက္ ကိုယ္ကိုတုိင္ပဲ ႀကိဳးစားအားထုတ္ၿပီးေတာ့ လုပ္ယူရမယ္။ လူဟာ ကိုယ့္ရဲ႕အသိဥာဏ္ ကိုယ့္ရဲ႕ကိုယ္က်င့္တရား ကိုယ့္ရဲ႕လံု႔လ၀ီရိယစြမ္းအားကို အားကိုးအားထားျပဳၿပီးေတာ့ ကိုယ္လုိခ်င္တာ ကိုယ္ျဖစ္ခ်င္တာကို ရေအာင္ျဖစ္ေအာင္ ကိုယ့္ကို အားကိုးၿပီးေတာ့ လုပ္ယူရမယ္။

ေသာတာပန္ျဖစ္ခ်င္ရင္ ေသာတာပန္ျဖစ္ေအာင္ ေသာတာပန္ျဖစ္ေၾကာင္းတရားေတြကို ကိုယ္တိုင္လုပ္ယူရမယ္။ ေသာတာပန္ျဖစ္ဖို႔အတြက္ ကိုယ့္ကိုအားကိုးရမယ္။ ကိုယ့္ကို ေသာတာပန္ျဖစ္ေအာင္ ဘုရားအပါအ၀င္ ဘယ္သူကမွ လုပ္မေပးႏုိင္ဘူး။ လုပ္ေပးလုိ႔ မရဘူး။ ကိုယ္တိုင္ပဲ လုပ္လို႔ရတယ္။ ဘုရားက ေသာတာပန္ျဖစ္ေအာင္ ဘယ္လိုလုပ္ ဘယ္လုိကိုင္ရတယ္ဆုိတာေလာက္ပဲ ေျပာျပေပးႏုိင္တယ္။ သင္ ေသာတာပန္ျဖစ္သြားေအာင္ သင့္ကိုယ္စား ဘုရားက ၀င္ၿပီးေတာ့ လုပ္ကိုင္ေပးလို႔ မရဘူး။

လူဆိုတာ တစ္ခါမွ မသြားဘူးတဲ့ လမ္းကို သြားတတ္မွာ မဟုတ္ဘူး။ ဒီေတာ့ တစ္ခါမွ မသြားဘူးတဲ့ လမ္းကို သြားမယ္ဆုိရင္ ဘယ္လိုမ်ိဳး သြားရမယ္ဆိုတာ ဒီလမ္းကို သြားဘူးတဲ့သူ တစ္ေယာက္ကို ေသခ်ာေမးျမန္းၿပီးမွ သြားရမယ္။ ၿပီးေတာ့ ကိုယ္လမ္းအေၾကာင္း ေမးတဲ့သူက ကုိယ္ယံုၾကည္စိတ္ခ်တဲ့သူ ျဖစ္ဖို႔ လိုေသးတယ္။ မဟုတ္ရင္ သူက လမ္းအမွန္ကို ညႊန္ျပေပးေပမယ့္ ကုိယ္က သူ႔ကုိမယံုတာနဲ႔ သူေျပာတာ မဟုတ္ေလာက္ပါဘူးဆိုၿပီး သူေျပာအတဲ့အတိုင္း မသြားပဲ ကိုယ္ထင္ရာကို သြားမိတတ္တယ္။

လမ္းေတာ့ေမးပါရဲ႕ ကိုယ္တိုင္က မသြားဘူးဆိုရင္ ေရာက္လိုရာ အရပ္ကို ေရာက္ရွိမွာ မဟုတ္ဘူး။

ဦးဇင္းတို႔တစ္ေတြ ဘုရားရွင္ကို ကိုးကြယ္တယ္ဆိုတာ ကိုယ္ယံုၾကည္စိတ္ခ်ရတဲ့ လမ္းညႊန္တစ္ေယာက္လုိ႔ သတ္မွတ္လိုက္တဲ့ သေဘာပဲ။ ဒါကို ကိုးကြယ္တာလို႔ သံုးႏႈန္းလိုက္တာျဖစ္တယ္။

ဘုရားရွင္က ဘယ္လိုပဲ လမ္းမွန္ညႊန္ေပးေပမယ့္ ကိုယ္တိုင္ ကိုယ့္ကိုယ္ကို အားကိုးၿပီးေတာ့ မသြားဘူးဆိုရင္ေတာ့ ေရာက္မွာ မဟုတ္ဘူး။ ဒါေၾကာင့္ ေရာက္ခ်င္တယ္ဆုိရင္ေတာ့ ကိုယ္တုိင္သြားဖို႔လိုတယ္။

“ဗုဒၶဘာသာ၀င္မ်ားအေနနဲ႔ ဘာကိုေနေန ငါကိုယ္တိုင္လုပ္မွ ငါရမယ္”ဆိုတဲ့ စိတ္ကို ကိန္းထားရမယ္။ ေမြးထားရမယ္။

ကိုးကြယ္တယ္ဆုိတဲ့ စကားနဲ႔ အားကိုးယံုၾကည္တယ္ဆိုတဲ့ စကားက အတူတူပါပဲ။

လမ္းညႊန္သူကုိလဲ အားကိုးယံုၾကည္ရမယ္။ ၿပီးေတာ့ လိုရာေရာက္ဖို႔ ကိုယ့္ကိုလဲ အားကိုးယံုၾကည္ၿပီးေတာ့ သြားရမယ္။

လမ္းညႊန္းသူက ေျပာတဲ့စကားကို သူေျပာတာဟာ အမွန္ပဲလို႔ ယံုၾကည္လိုက္တာဟာ ဗုဒၶံ သရဏံ ဂစၦာမိျဖစ္တယ္။ လမ္းညႊန္သူ ညႊန္ျပလိုက္တဲ့အတိုင္း ကိုယ္တိုင္ထသြားလိုက္တာဟာ အတၱာဟိ အတၱေနာ နာေထာျဖစ္တယ္။

နားမလည္ေသးရင္ မရွင္းေသးရင္ ထပ္ေမးပါေနာ္။

...............................................................................မိုးသု(မႏၱေလး)